헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλεεινόσ ετ ἀποφράδεσ ἡμέραι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:19)
ἦν τε παμμιγὴσ καὶ ἐλεεινὸσ οἶκτοσ οἰμωζόντων ὁμοῦ τά τε κοινὰ καὶ τὰ ἴδια, μέχρι καὶ Ῥωμαίουσ αὐτοῖσ ἐπιδακρῦσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:13)
ὁ δέ γε ὀδυνώμενοσ ἐλεεινόσ ἐστιν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 19:5)
μετενδὺσ οὖν μέλαιναν ἐσθῆτα καὶ τὸ ξίφοσ ἀπαρτησάμενοσ ἐκ τοῦ αὐχένοσ καθ’ ὁδὸν ἑτέραν, ᾗ μηδένα μοι τῶν πολεμίων ὑπαντιάσειν ᾤμην, ᾔειν εἰσ τὸν ἱππόδρομον, ἄφνω τε φανεὶσ καὶ πρηνὴσ πεσὼν καὶ τὴν γῆν δάκρυσιν φύρων ἐλεεινὸσ ἔδοξα πᾶσιν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 166:2)
"νῦν μὲν δή μοι, ξεῖνε, πάροσ περ ἐὼν ἐλεεινόσ, ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι φίλοσ τ’ ἔσῃ αἰδοῖόσ τε·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 31:1)
ἀλλὰ ἐλεεινὸσ μὲν πάντωσ ὅ γε ἄδικοσ καὶ ὁ τὰ κακὰ ἔχων, ἐλεεῖν δὲ τὸν μὲν ἰάσιμα ἔχοντα ἐγχωρεῖ καὶ ἀνείργοντα τὸν θυμὸν πραύ̈νειν καὶ μὴ ἀκραχολοῦντα γυναικείωσ πικραινόμενον διατελεῖν, τῷ δ’ ἀκράτωσ καὶ ἀπαραμυθήτωσ πλημμελεῖ καὶ κακῷ ἐφιέναι δεῖ τὴν ὀργήν·
(플라톤, Laws, book 5 32:4)
ἔφη πρέπειν αὐτοῦ ταῖσ τύχαισ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἐσθῆτι φαύλῃ κεχρημένοσ καὶ κομῶν ἀφ’ ἧσ ἔφυγεν ἡμέρασ, ὑπὲρ ἑβδομήκοντα γεγονὼσ ἔτη βάδην προσῄει, βουλόμενοσ μὲν ἐλεεινὸσ εἶναι, τῷ δὲ οἴκτῳ συμμέμικτο τὸ οἰκεῖον τῆσ ὄψεωσ αὐτοῦ πλέον τὸ φοβερόν, καὶ διέφαινεν ἡ κατήφεια τὸν θυμὸν οὐ τεταπεινωμένον, ἀλλ’ ἐξηγριωμένον ὑπὸ ̣
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 41 4:1)
ἀλλά τισ εἰήν μήτ’ ἄγαν εὐδαίμων, μήτ’ ἐλεεινὸσ ἐγώ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 512)

SEARCH

MENU NAVIGATION