헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ ἐλεεινὸν ἄμφω ἐπ’ ἀλλήλῃσι θέσαν γόον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:25)
ὧσ αἱ ἐπὶ ξανθὰσ θέμεναι κονίῃσιν ἐθείρασ παννύχιαι ἐλεεινὸν ἰήλεμον ὠδύροντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:42)
καὶ ἄλλαι δέ εἰσιν ἀποστάσεισ, οἱο͂ν οὐδὲν δεινόν, οὐδ’ ἐλεεινὸν Μειδίασ πείσεται, ἐὰν ἴσα κτήσηται τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν, καὶ πάλιν πλούσιοι πολλοὶ συνεστηκότεσ, τὸ δοκεῖν τινεσ εἶναι δι’ εὐπορίαν προσειληφότεσ, καὶ πάλιν μισεῖ Μειδίασ ἴσωσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:22)
ὧν δ’ ἡ τύχη αἰτία κακῶν ἀφιλία, ὀλιγοφιλία διὸ καὶ τὸ διασπᾶσθαι ἀπὸ φίλων καὶ συνήθων ἐλεεινόν, αἶσχοσ, ἀσθένεια, ἀναπηρία, καὶ τὸ ὅθεν προσῆκεν ἀγαθόν τι ὑπάρξαι κακόν τι συμβῆναι, καὶ τὸ πολλάκισ τοιοῦτον, καὶ τὸ πεπονθότοσ γενέσθαι τι ἀγαθόν, οἱο͂ν Διοπείθει τὰ παρὰ βασιλέωσ τεθνεῶτι κατεπέμφθη, καὶ τὸ ἢ μηδὲν γεγενῆσθαι ἀγαθὸν ἢ γενομένων μὴ εἶναι ἀπόλαυσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 10:1)
τοῦτο μὲν γὰρ ἐλεεινόν, ἐκεῖνο δὲ δεινόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 12:3)
καὶ μάλιστα τὸ σπουδαίουσ εἶναι ἐν τοῖσ τοιούτοισ καιροῖσ ὄντασ ἐλεεινόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 16:1)
ἐπεὶ δ’ εὖ λέγεται δόσ μ’ ἐσ Φαίηκασ φίλον ἐλθεῖν ἠδ’ ἐλεεινόν, τούτων δεῖ δύο στοχάζεσθαι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 11:2)
ὑμεῖσ δ’ ἐν τοῖσ ἔξω τὰσ ἐλπίδασ ἔχετε, ἁμιλλώμενοι ταῖσ κολακείαισ πρὸσ τοὺσ ὁμολογοῦντασ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πράττειν καὶ δῶρ’ εἰληφέναι παρὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ νῦν ἀποπέφαγκεν ὑμᾶσ ἡ βουλή, καὶ σύ, πάντων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων διειλεγμένοσ Νικάνορι καὶ κεχρηματικὼσ [ἐν Ὀλυμπίᾳ] περὶ ὧν ἐβουλήθησ, ἐλεεινὸν νῦν σεαυτὸν κατασκευάζεισ προδότησ ὢν καὶ δωροδόκοσ, ὡσ ἐπιλησομένουσ τούτουσ τῆσ σῆσ πονηρίασ, καὶ οὐ δώσων δίκην ὑπὲρ ὧν εἴληψαι πεποιηκώσ, τοσούτῳ τολμηρότερον Δημάδου, ὥσθ’ ὁ μὲν προειρηκὼσ ἐν τῷ δήμῳ τὸν αὑτοῦ τρόπον καὶ τὴν ἀπόνοιαν, καὶ ὁμολογῶν λαμβάνειν καὶ λήψεσθαι, ὅμωσ οὐ τετόλμηκε τούτοισ δεῖξαι τὸ πρόσωπον, οὐδ’ ἐναντία τῇ βουλῆσ ἀποφάσει λέγειν ἠξίωσε ‐ καίτοι οὐκ ἔγραψεν ἐκεῖνοσ περὶ αὑτοῦ κυρίαν εἶναι τὴν βουλήν, οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ χρήματ’ εἰληφώσ ‐ σὺ δ’ οὕτω σφόδρα πεπίστευκασ τοῖσ σεαυτοῦ λόγοισ καὶ καταπεφρόνηκασ τῆσ τούτων εὐηθείασ, ὥστε πείσειν οἰεί τοὺσ δικαστὰσ ὡσ μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ χρυσίον ἀποπέφαγκεν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 124:1)
ἡ δ’ ἔρημοσ οὐ μόνον ἀνωφελὲσ κτῆμα τοῖσ ἔχουσιν, ἀλλὰ καὶ σφόδρα ἐλεεινόν τε καὶ δυστυχίαν τινὰ κατηγοροῦν τῶν δεσποτῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 42:2)
καὶ πρῶτον ἄν τισ ἐπιζητήσειε, πῶσ Νικόλαοσ ἐλεῆσαί φησι τοὺσ Ἀθηναίουσ, οἳ τὸ γῆρασ αὐτοῦ διὰ τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν πεποιήκασι, καὶ παριὼν εἰσ ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι πενθίμῃ δακρύει καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν τοὺσ φονεῖσ τῶν ἰδίων τέκνων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 28 4:3)
οὗτοσ μὲν οὖν ἀναξίωσ τῆσ ἀρετῆσ ἐκνόμοισ περιέπεσε τιμωρίαισ, καὶ πολλοὺσ ἔσχε καὶ τότε τῶν Ἑλλήνων τοὺσ ἀλγήσαντασ τὴν συμφορὰν καὶ μετὰ ταῦτα ποιητὰσ τοὺσ θρηνήσαντασ τὸ τῆσ περιπετείασ ἐλεεινόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 112 6:1)
στενοῦ δ’ ὄντοσ πάνυ τοῦ στενωποῦ, δι’ οὗ τὴν ἀπήνην ἔδει διελθεῖν, αἱ ἡμίονοι τὸ πτῶμα ἰδοῦσαι διεταράχθησαν, καὶ ὁ προηγούμενοσ αὐτῶν ὀρεοκόμοσ παθών τι πρὸσ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἐλεεινὸν ἐπέστη καὶ πρὸσ τὴν δέσποιναν ἀπέβλεψε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 39 4:5)
τοῖσ δὲ παροῦσι Ῥωμαίων οὕτω δεινὸν ἔδοξεν εἶναι καὶ ἐλεεινὸν τὸ πάθοσ, ὥστε μίαν ἁπάντων γενέσθαι φωνήν, ὡσ μυριάκισ αὐτοῖσ κρεῖττον εἰή τεθνάναι περὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἢ τοιαύτασ ὕβρεισ ὑπὸ τῶν τυράννων γενομένασ περιορᾶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 67 3:2)
Ταρκύνιοσ δ’ ὁ βασιλεύσ, οὗτοσ γὰρ ἔτι λοιπὸσ ἐκ τοῦ γένουσ ἦν, ὁμοῦ τι γεγονὼσ ἐνενηκονταέτησ κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον, ἀπολωλεκὼσ τὰ τέκνα καὶ τὸν τῶν κηδεστῶν οἶκον καὶ γῆρασ ἐλεεινὸν καὶ παρ’ ἐχθροῖσ διαντλῶν, οὔτε Λατίνων ὑποδεχομένων αὐτὸν ἔτι ταῖσ πόλεσιν, οὔτε Τυρρηνῶν οὔτε Σαβίνων οὔτ’ ἄλλησ πλησιοχώρου πόλεωσ ἐλευθέρασ οὐδεμιᾶσ, εἰσ τὴν Καμπανίδα Κύμην ᾤχετο πρὸσ Ἀριστόδημον τὸν ἐπικληθέντα Μαλακὸν τυραννοῦντα τότε Κυμαίων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 21 5:1)
ἡμαρτηκότοσ λαβὲ καὶ παραιτουμένου σχῆμα ταπεινὸν καὶ ἐλεεινόν, οἱο͂ν ἀπαιτοῦσιν αἱ συμφοραί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 45 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION