헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ μνησικακῆσαι, εἰδότασ, ὦ ἄνδρεσ, ὅτι ἡ πόλισ ἐκ πολὺ ἐλάττονοσ ἀφορμῆσ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ μεγάλη καὶ εὐδαίμων ἐγένετο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 177:4)
ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν ἔκριναν αὐτόν, περὶ ἐλάττονοσ ποιούμενοι τὸν ὁρ́κον ἢ τοῦτον.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 32:1)
πρώτου μέν, ἵνα γνῶτε καὶ μάθητε, δευτέρου δὲ οὐδὲν ἐλάττονοσ τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 13:5)
ἦθοσ δὲ πάλιν μετὰ γλυκύτητοσ ἐποίησεν εἰπὼν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι, καὶ μὴ νομίζοι τὸ μέγιστον κέρδοσ ἔχειν φίλον ἀγαθὸν κτησάμενοσ ἦθοσ γλυκὺ ἐποίησεν ἀπὸ τοῦ ἐλάττονοσ ὀνομάσασ τὸ πρᾶγμα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 11:1)
καὶ γάρ τοι κἀν τοῖσ τῶν πολέμων ἀγῶσι κἀν ταῖσ χρείαισ τὸ εἰκὸσ διεσώσαντο, οὐ τὰσ ἐξ ἡμισείασ οὐδ’ ἂν ἐλάττονοσ ἔτι μοίρασ ἐσπούδαζον ὑπὲρ τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ πάντεσ ἐξ ἴσου ταῖσ προθυμίαισ κατὰ δύναμιν ἡμιλλῶντο, ὡσ ὑπὲρ κοινῆσ τῆσ πατρίδοσ καὶ κοινῶν τῶν ἄθλων ἀγωνιζόμενοι, καὶ οὐχ ἑτέροισ μὲν τοῦ κινδυνεύειν, ἑτέροισ δὲ τοῦ δεσπόζειν, ἂν κρατήσωσι, προκειμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:8)
καὶ προελθόντι μικρὸν ἡ πόλισ αὖθισ ὥσπερ παραπέμπουσα ἀναφαίνεται, καὶ γίγνεται δι’ ἐλάττονοσ ἐνταῦθα ἤδη ἀριθμητὰ καὶ μετρητὰ τὰ κάλλη αὐτῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 6:1)
ὧν ἡ μὲν Λακεδαιμονίων πορρωτάτω καὶ ὑφ’ ὑμῶν ἤδη σχεδὸν ἐξεληλεγμένη καὶ δι’ ἄμφω ταῦτα ἐλάττονοσ αὐτῷ λόγου, τὴν δ’ ἡμετέραν οὐδ’ αὐτὸσ ἐγχειρεῖ λέγειν ὡσ οὐκ ἐχθρὰν ἄγει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 5:5)
καὶ γὰρ τὰ σώματα καὶ τὰ χείριστα καὶ τὰ κάλλιστα ἀκούω ἐκ τῶν αὐτῶν κεκρᾶσθαι, τῷ δ’ ἢ πλείονοσ ἢ ἐλάττονοσ τούτων ἕκαστον μετέχειν, τούτῳ κρίνεσθαι τό τε χεῖρον καὶ τὸ βέλτιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:6)
οὐδὲ γὰρ ἐλάττονοσ ἄξια χάριτόσ μοι τὰ πρὸσ τοῦτον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:3)
εἰσ τοῦτο δ’ ἅπαντασ προήγαγεν ἀνδρείασ καὶ μεγαλοψυχίασ καὶ τοῦ μισεῖν ἅπασαν ἀγεννῆ διακονίαν, ὥσθ’ ἑαλωκότοσ μὲν δεύτερον αὐτοῖσ τοῦ ἄστεοσ, πέμποντοσ δὲ πάλιν Μαρδονίου τοὺσ λόγουσ, ἐν Σαλαμῖνι τῆσ βουλῆσ οὔσησ καὶ τοῦ κήρυκοσ Ἀθήνηθεν ἥκοντοσ, ἐπειδή τισ εἶπεν ἐν τῇ βουλῇ δέχεσθαι, συλλεγέντεσ πάντεσ κατέλευσαν, αὐτοὶ μὲν αὐτὸν, αἱ δὲ γυναῖκεσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, οὐδὲν ἀτιμότερον δήπουθεν, ὦ Πλάτων, ἔργον ἐργασάμεναι οὐδ’ ἐλάττονοσ ἄξιον εὐφημίασ τῶν ἐν τῇ σῇ πόλει τρεφομένων γυναικῶν, ἃσ σὺ κελεύεισ μετὰ τῶν ἀνδρῶν συστρατεύεσθαι τὰ καὶ τὰ ποιούσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 102:5)
ὅτι μικρῷ τινι τοῦ λόγου μέρει προστυχὼν ἀπὸ τούτου τὸ πᾶν ἔκρινασ, προοιμίου δὲ οὐκ ἤκουσασ οὐδὲ τῆσ ὅλησ καταστάσεωσ, ἣν ἐξῆν μηδὲν ἐλάττονοσ ἀξίαν νομίσαι τοῦ παντὸσ ἀγῶνοσ, ὡσ περὶ μέρουσ εἰπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 7:11)
τὸ γὰρ μέσον ἑκάτερον πρὸσ ἑκάτερον ἐστίν, οἱο͂ν τὸ ἴσον τοῦ μὲν ἐλάττονοσ μεῖζον, τοῦ μείζονοσ δὲ ἔλαττον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 52:2)
τὸ δὲ δίκαιον τὸ περὶ αὐτὰσ ἐκ τῶν ἀμφισβητησάντων δῆλον, ἐν μὲν τῇ καθ’ ὑπεροχὴν ἀξιοῦται τὸ ἀνάλογον, ἀλλ’ οὐχ ὡσαύτωσ, ἀλλ’ ὁ μὲν ὑπερέχων ἀνεστραμμένωσ τὸ ἀνάλογον, ὡσ αὐτὸσ πρὸσ τὸν ἐλάττω, οὕτω τὸ παρὰ τοῦ ἐλάττονοσ γινόμενον πρὸσ τὸ παρ’ αὐτοῦ, διακείμενοσ ὥσπερ ἄρχων πρὸσ ἀρχόμενον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 183:1)
εἰ γὰρ ὃ μὲν τοῦ ἐλάττονοσ ἥμισυ ἔδωκεν, ὃ δὲ τοῦ μείζονοσ μὴ πολλοστὸν μέροσ, δῆλον ὅτι οὗτοσ ἀδικεῖ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 211:1)
ἐπεὶ δ’ αἱρετὸν τό τ’ εὖ καὶ τὸ ἅμα, δῆλον ὅτι τὸ ἅμα εἶναι μετ’ ἐλάττονοσ ἀγαθοῦ αἱρετώτερόν πωσ ἢ χωρὶσ μετὰ μείζονοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 257:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION