헬라어 문장 내 검색 Language

ὑπάρχων δὲ καὶ φύσει γελωτοποιὸσ καὶ μῖμοσ οὐδ’ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἀπείχετο τοῦ σκώπτειν τοὺσ καθημένουσ καί τινασ αὐτῶν εἰκάζειν, ὥστε τὸ πλῆθοσ πολλάκισ εἰσ γέλωτα ἐκτρέπεσθαι, καθάπερ τινὰ τῶν ἠθολόγων ἢ θαυματοποιῶν θεωροῦντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 63 2:1)
καὶ τόδε, ὦ πολῖται, τοῦ μήτ’ ὀρρωδεῖν μήτ’ ἐκτρέπεσθαι τὰ δεινὰ μέγιστον παρακέλευσμα, ὅτι πάντεσ οἱ πρωτεύοντεσ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου πάρεισιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κοινὰσ ὑμῖν ποιησόμενοι τὰσ τοῦ πολέμου τύχασ, οἷσ ἀφεῖσθαι στρατείασ ὅ τε χρόνοσ ὁ τῆσ ἡλικίασ ἀποδέδωκε καὶ ὁ νόμοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 9 1:1)
ἀλλὰ τί ταῦτά σοι διαλέγομαι, ὡσ χρηστῷ καὶ μετρίῳ πολίτῃ, ὃν ἅπαντεσ ἴσασιν οὗτοι σκαιὸν ὄντα διὰ γένοσ καὶ πικρὸν καὶ μισόδημον καὶ τὸ θηριῶδεσ ὑπὸ φύσεωσ οὐδέποτ’ ἐξημερῶσαι δυνάμενον, ἀλλ’ οὐχ ὁμόσε χωρῶ σοι τὰ ἔργα ἐπίπροσθεν ποιησάμενοσ τῶν λόγων, καὶ δείκνυμι, ὅσην ἰσχὺν ὁ δῆμοσ ἔχων λέληθέ σε, ὃν οὐκ ᾐσχύνθησ ἀνέστιον καὶ ῥυπαρὸν καλῶν, καὶ ὅσον ἥδε ἡ ἀρχὴ δυναμένη, ἥν δε ὁ νόμοσ ἐκτρέπεσθαι καὶ εἴκειν ἀναγκάζει;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 6:1)
πέφυκε γὰρ πρὸσ τοῦτο πᾶν ζῷον τὰ μὲν βλαβερὰ φαινόμενα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν φεύγειν καὶ ἐκτρέπεσθαι, τὰ δὲ ὠφέλιμα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν μετιέναι τε καὶ τεθηπέναι.
(에픽테토스, Works, chapter 31 3:1)
Ὑπὸ δὴ τοῦτον τὸν καιρὸν οἱ Σοδομῖται πλήθει καὶ μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντεσ εἴσ τε ἀνθρώπουσ ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ πρὸσ τὸ θεῖον ἀσεβεῖσ, ὡσ μηκέτι μεμνῆσθαι τῶν παρ’ αὐτοῦ γενομένων ὠφελειῶν, εἶναί τε μισόξενοι καὶ τὰσ πρὸσ ἄλλουσ ὁμιλίασ ἐκτρέπεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 247:1)
Γάλλουσ ἐκτρέπεσθαι καὶ σύνοδον φεύγειν τὴν μετ’ αὐτῶν ἀφελομένων αὑτοὺσ τὸ ἄρρεν καὶ τὸν τῆσ παιδοποιίασ καρπόν, ὃν ἀνθρώποισ ἐπ’ αὐξήσει τοῦ γένουσ ἡμῖν ὁ θεὸσ παρέσχεν, ἐλαύνειν δὲ οὕτωσ ὡσ ἐπὶ τέκνων σφαγῇ καὶ πρὸσ τούτῳ ἀπολλύντασ τὸ ἐκείνων αἴτιον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 376:1)
"ἐν τοιαύτῃ τοίνυν ἑορτῇ καὶ ἱερομηνίᾳ ὁ τότε γελάσασ ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐκεῖνοσ ἐπὶ τῷ ὑποβολιμαίῳ Πυθαγόρᾳ ἰδὼν προσιόντα τὸν κατάπτυστον καὶ ἀλαζόνα, τὸν τῶν ἀλλοτρίων λόγων ὑποκριτήν ἐτύγχανε δὲ καὶ τὸν τρόπον ἀκριβῶσ εἰδὼσ αὐτοῦ καὶ τὴν ἄλλην ἀσέλγειαν καὶ μιαρίαν τοῦ βίου καὶ ἃ ποιεῖν ἐλέγετο καὶ ἃ ποιῶν κατείληπτο ^ Ὥρα ἡμῖν,’ ἔφη πρόσ τινα τῶν ἑταίρων, ’ ἐκτρέπεσθαι τὸ δυσάντητον τοῦτο θέαμα, ὃσ φανεὶσ ἐοίκε τὴν ἡδίστην ἡμέραν ἀποφράδα ἡμῖν ποιήσειν.
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 5:16)
λόγου συμμετρίασ παρέλιπον, ἀρκεσθεὶσ τοῖσ εἰρημένοισ πρὸσ τὸ μὴ δεῖν πέρα τοῦ φυσικοῦ καὶ μετρίου πρὸσ ἄπρακτα πένθη καὶ θρήνουσ ἀγεννεῖσ ἐκτρέπεσθαι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 10:1)
καὶ καθάπερ οἱ κυνηγοὶ τοὺσ σκύλακασ οὐκ ἐῶσιν ἐκτρέπεσθαι καὶ διώκειν πᾶσαν ὀδμήν, ἀλλὰ τοῖσ ῥυτῆρσιν ἕλκουσι καὶ ἀνακρούουσι, καθαρὸν αὐτῶν καὶ ἄκρατον φυλάττοντεσ τὸ αἰσθητήριον ἐπὶ τὸ οἰκεῖον ἔργον, ἵν’ εὐτονώτερον ἐμφύηται τοῖσ ἴχνεσι πέλματα θηρείων μελέων μυκτῆρσιν ἐρευνῶν οὕτω δεῖ τὰσ ἐπὶ πᾶν θέαμα καὶ πᾶν ἄκουσμα τοῦ πολυπράγμονοσ ἐκδρομὰσ καὶ περιπλανήσεισ ἀφαιρεῖν καὶ ἀντισπᾶν ἐπὶ τὰ χρήσιμα φυλάττοντασ.
(플루타르코스, De curiositate, section 11 1:3)
ἀρετῆσ περιβαλόμενοι διεβίωσαν κακίᾳ λανθανούσῃ, τούτουσ ἐπιπόνωσ καὶ , ὀδυνηρῶσ ἠνάγκαζον ἕτεροι περιεστῶτεσ ἐκτρέπεσθαι τὰ ἐντὸσ ἔξω τῆσ ψυχῆσ, ἰλυσπωμένουσ παρὰ φύσιν καὶ ἀνακαμπτομένουσ, ὥσπερ αἱ θαλάττιαι σκολόπενδραι καταπιοῦσαι τὸ ἄγκιστρον ἐκτρέπουσιν ἑαυτάσ·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 58:1)
πολὺ δὲ μᾶλλον ἐν τούτοισ νομίζοντεσ ἡ ταῖσ ὑπαίθροισ καὶ πολιτικαῖσ πράξεσι τρόπον ἀνδρὸσ ἐνορᾶσθαι, φύλακα καὶ σωφρονιστὴν καὶ κολαστὴν τοῦ μηδένα καθ’ ἡδονὰσ ἐκτρέπεσθαι καὶ παρεκβαίνειν τὸν ἐπιχώριον καὶ συνήθη βίον ᾑροῦντο τῶν καλουμένων πατρικίων ἕνα καὶ τῶν δημοτικῶν ἕνα.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 16 2:1)
ἐκεῖνοσ γὰρ ἕκαστα τῶν προειρημένων συννοήσασ ἀναγκαίωσ καὶ φυσικῶσ ἐπιτελούμενα καὶ συλλογισάμενοσ ὅτι πᾶν εἶδοσ πολιτείασ ἁπλοῦν καὶ κατὰ μίαν συνεστηκὸσ δύναμιν ἐπισφαλὲσ γίνεται διὰ τὸ ταχέωσ εἰσ τὴν οἰκείαν καὶ φύσει παρεπομένην ἐκτρέπεσθαι κακίαν·
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 10 2:1)
Ἔνιοι δὲ τούτοισ ἀντέλεγον, φάσκοντεσ οὐ ταύτην ἔχοντασ αὐτοὺσ τὴν προαίρεσιν κατεκτῆσθαι τὴν ἡγεμονίαν καὶ κατὰ μικρὸν εἰσ τὴν Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων ἐκτρέπεσθαι φιλαρχίαν καὶ βραδύτερον μὲν ἐκείνων ὁρμᾶν, ἥξειν δ’ ἐπὶ ταὐτὸ τέλοσ ἐκ τῶν προφαινομένων.
(폴리비오스, Histories, book 36, ii. res graeciae 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION