헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἕκτον λέγοιμ’ ἂν ἄνδρα σωφρονέστατον, ἀλκήν τ’ ἄριστον μάντιν, Ἀμφιάρεω βίαν·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:1)
ἕκτον ἐπέταξεν ἆθλον αὐτῷ τὰσ Στυμφαλίδασ ὄρνιθασ ἐκδιῶξαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 6:1)
ἕκτον ἀπέκτεινε Δαμάστην, ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 5:1)
"ἀλλὰ οὐ παρεληλύθασιν," ὁ δὲ καὶ τοιῶνδε προαγορεύσεων αὐτῷ σὺν τοσῷδε τοῦ μάντεωσ θάρσει γενομένων καὶ σημείων ὧν προεῖπον ἑτέρων ὑπεριδὼν προῆλθε καὶ ἐτελεύτησεν, ἔτοσ ἄγων ἕκτον ἐπὶ πεντήκοντα, ἀνὴρ ἐπιτυχέστατοσ ἐσ πάντα καὶ δαιμόνιοσ καὶ μεγαλοπράγμων καὶ εἰκότωσ ἐξομοιούμενοσ Ἀλεξάνδρῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 1:5)
ἕκτον δ’ ἔχοντι μῆνα ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ἀγγέλλεται περὶ ἑσπέραν ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένοσ ἐν τῷ βουλευτηρίῳ πρὸσ τῶν φιλτάτων καὶ παρ’ αὐτῷ δυνατωτάτων τότε μάλιστα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 1:5)
καὶ αὐτοῦ περὶ τοῖν παίδοιν προεῖπον ἀμφοῖν βεβασιλευκότοιν, Σελεύκου τε καὶ Ἀντιόχου, Σελεύκου μὲν ἔτεσι δώδεκα, ἀπράκτωσ ἅμα καὶ ἀσθενῶσ διὰ τὴν τοῦ πατρὸσ συμφοράν, Ἀντιόχου δὲ δώδεκα οὐ πλήρεσιν, ἐν οἷσ Ἀρταξίαν τὸν Ἀρμένιον εἷλε, καὶ ἐσ Αἴγυπτον ἐστράτευσεν ἐπὶ ἕκτον Πτολεμαῖον, ὀρφανευόμενον μετ’ ἀδελφοῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 2:6)
οἱ δ’ ἦρχον, ἕτεροσ μεθ’ ἕτερον, ἑώσ ἐπὶ τὸν ἕκτον ἀπὸ τοῦ πρώτου Μιθριδάτην, ὃσ Ῥωμαίοισ ἐπολέμησεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:4)
ἕκτον, ὅταν καὶ τοὺσ ἀντιδίκουσ οἱο͂́σ τε ᾖ τισ ἐπιδεικνύναι τὸ αὐτὸ ποιοῦντασ, καὶ δεινὸν εἶναι φάσκῃ ἐκείνουσ μὲν ποιεῖν ὑπὲρ τῆσ αὑτῶν ὠφελείασ, αὐτὸν δὲ μή.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 12:7)
ἐπιχειροῦντασ, ἔτι χρημάτων τινὰ εὐπορίαν, ὅπωσ ἔχωσι καὶ πρὸσ τὰσ καθ’ αὑτοὺσ χρείασ καὶ πρὸσ <τὰσ> πολεμικάσ, πέμπτον δὲ καὶ πρῶτον τὴν περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον δὲ τὸν ἀριθμὸν καὶ πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 126:1)
ἐκδόντοσ γὰρ τούτου πέντε μὲν βιβλία Περὶ τῶν παρὰ Θεοφράστῳ ἐν τοῖσ περὶ Ἠθῶν καθ’ ἱστορίαν καὶ λέξιν ζητουμένων, ἕκτον δὲ περὶ τῶν ἐν τοῖσ Ἠθικοῖσ Νικομαχείοισ Ἀριστοτέλουσ, ἐννοίασ ἀμφιλαφῶσ παραθεμένου περὶ τοῦ παρὰ Ἀντιφῶντι τῷ τραγῳδιοποιῷ Πληξίππου καὶ πλεῖστα ὅσα καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀντιφῶντοσ εἰπόντοσ, σφετερισάμενοσ καὶ ταῦτα ἐπέγραψέν τι βιβλίον Περὶ τοῦ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασιν Ἀντιφῶντοσ, οὐδὲν ἴδιον προσεξευρών, ὥσπερ κἀν τῷ Περὶ τοῦ λυγίνου στεφάνου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 15 1:3)
τὸ τε τέταρτόν αὖ μόνον ἰῶτα, πέμπτον οὖ, τὸ θ’ ἕκτον υ μόνον λέγε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 3:2)
ἕκτον δ’ ὅπερ καὶ πρόσθεν εἶπον βόστρυχοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 80 5:1)
πότερ’ οὖν οἰέσθε τούτων ἕκαστον μισεῖν καὶ πολεμεῖν αὐτῷ διὰ τὴν εἰσφορὰν ταύτην, ἢ τὸν μὲν αὐτῶν, ὅτι πάντων ἀκουόντων ὑμῶν ἐν τῷ δήμῳ δοῦλον ἔφη καὶ ἐκ δούλων εἶναι καὶ προσήκειν αὐτῷ τὸ ἕκτον μέροσ εἰσφέρειν μετὰ τῶν μετοίκων, τῷ δὲ παῖδασ ἐκ πόρνησ εἶναι, τοῦ δὲ τὸν πατέρ’ ἡταιρηκέναι, τοῦ δὲ τὴν μητέρα πεπορνεῦσθαι, τὸν δ’ ἀπογράφειν ὅσ’ ὑφείλετ’ ἐξ ἀρχῆσ, τὸν δὲ τὸ δεῖνα, τὸν δ’ ὁμοῦ ῥητὰ καὶ ἄρρητα κακά, ἑξῆσ ἅπαντασ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 76:1)
εἰ γὰρ ἐκεῖν’ ἀνήλωται ὀρθῶσ, οὐδὲν ἂν τῶν νῦν παραδοθέντων ἐξήρκεσεν εἰσ ἕκτον ἔτοσ, ἀλλ’ ἢ παρ’ αὑτῶν ἄν μ’ ἔτρεφον ἢ τῷ λιμῷ περιεῖδον ἀπολόμενον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 84:6)
ἕκτον δὲ λέγεται τὸν Ξέρξου πατέρα Δαρεῖον τοῖσ νόμοισ ἐπιστῆναι τοῖσ τῶν Αἰγυπτίων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 95 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION