헬라어 문장 내 검색 Language

φησὶ γάρ με εἰπεῖν, ὅτ’ ἔκρινον Τίμαρχον, ὅτι πάντεσ κατ’ αὐτοῦ τὴν τῆσ πορνείασ φήμην παρειλήφασι, τὸν δ’ Ἡσίοδον ποιητὴν ἀγαθὸν ὄντα λέγειν, φήμη δ’ οὔτισ πάμπαν ἀπόλλυται, ἥντινα λαοὶπολλοὶ φημίξωσι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1442)
οὐ γὰρ ἐκ τῶν ἀγώνων ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον αὐτόν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 50:4)
εἰ δὲ καὶ ὑμᾶσ νῦν ψηφίζεσθαι περὶ αὐτῶν ἔδει κατὰ ταὐτὰ, οὐκ ἂν σώζουσιν ὑμῖν αὐτοὺσ ἔγωγε συνήσθην, ἀλλ’ ἐκείνων τοὔργον ἔκρινον ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 12:10)
κύριοι δ’ ἦσαν τῆσ τε κατὰ πόλεμον ἡγεμονίασ καὶ τῶν θυσιῶν, ὅσαι μὴ ἱερατικαί, καὶ πρὸσ τούτοισ τὰσ δίκασ ἔκρινον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 247:2)
καὶ διὰ τοῦτο τῶν μὲν θεῶν Ἀπόλλωνα, τῶν δὲ ἡμιθέων Ὀρφέα μουσικώτατον καὶ σοφώτατον ἔκρινον καὶ πάντασ τοὺσ χρωμένουσ τῇ τέχνῃ ταύτῃ σοφιστὰσ ἀπεκάλουν, ὥσπερ καὶ Αἰσχύλοσ ἐποίησεν εἴτ’ οὖν σοφιστὴσ σκαιὰ παραπαίων χέλυν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 32 1:3)
οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατεστρατοπεδευκότεσ ἐπὶ τῶν ὑπερδεξίων καὶ δυσπροσίτων διακινδυνεύειν μὲν πρὸσ ἀνθρώπουσ ἀπογινώσκοντασ τὴν σωτηρίαν οὐκ ἔκρινον, μένοντεσ δ’ ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ πάντων εὐποροῦντεσ τῇ σπάνει καὶ τῷ χρόνῳ καταπολεμήσειν τοὺσ ἐναντίουσ ἤλπιζον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 64 3:2)
τοῦ δ’ Ἀλεξάνδρου πεζὴν δύναμιν ἠθροικότοσ καὶ ἱππεῖσ πολλαπλασίουσ ἔχοντοσ τῶν Βοιωτῶν, τὸ μὲν πρῶτον οἱ Βοιωτοὶ διὰ μάχησ ἔκρινον λῦσαι τὸν πόλεμον, συνεργοὺσ ἔχοντεσ τοὺσ Θετταλούσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 71 5:2)
ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότεσ ἄνδρα, κατὰ λόγον ἔκρινον τὴν νίκην ἥττονα ὑπάρχειν τῆσ Πελοπίδου ζωῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 81 2:2)
διόπερ κοινοῦ ὄντοσ τοῦ συμφέροντοσ οἱ Λακεδαιμόνιοι κατ’ ἰδίαν μὲν ὤκνουν ὑπὲρ τῆσ καταδίκησ ἄρασθαι πόλεμον, διὰ δὲ τοῦ προσώπου τῶν Φωκέων εὐσχημονέστερον ἔκρινον ἀκυρῶσαι τὰσ κρίσεισ τῶν Ἀμφικτυόνων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 28 10:1)
πολλὰ δὲ τῶν ἐγκλημάτων καὶ οὐ τὰ ἐλαχίστου ἄξια ἐφ’ ἑαυτῶν οἱ δέκα ἔκρινον, ὥστ’ ἠναγκάζοντο οἱ μειονεκτοῦντεσ τῷ δικαίῳ προσνέμειν ἑαυτοὺσ ταῖσ ἑταιρίαισ, ἐπειδὴ τὸ ἀσφαλὲσ οὐκ ἐνῆν ἄλλωσ αὐτοῖσ ἔχειν, καὶ ἐγένετο σὺν χρόνῳ πλεῖον τοῦ ὑγιαίνοντοσ ἐν τῇ πόλει τὸ διεφθαρμένον καὶ νοσοῦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 60 6:1)
ἐν ᾧ διεξιὼν τὰσ τῶν ἀρχαίων ἀρετὰσ φησίν, ὡσ οἱ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσαντεσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων οὐ τὰ πολέμια δεινοὶ μόνον ἦσαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη γενναῖοι καὶ φιλότιμοι καὶ σώφρονεσ, οἵ γε τῶν μὲν κοινῶν μᾶλλον ἐφρόντιζον ἢ τῶν ἰδίων, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἧττον ἐπεθύμουν ἢ τῶν ἀδυνάτων καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ πρὸσ ἀργύριον ἔκρινον ἀλλὰ πρὸσ εὐδοξίαν, μέγαν οἰόμενοι τοῖσ παισὶ καταλείψειν πλοῦτον καὶ ἀνεπίφθονον τὴν παρὰ τοῖσ πλήθεσι τιμήν·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 52)
ἐν τῇ συνθέσει τῶν ὀνομάτων Λυσίαν μὲν ἀφελέστερον ἔκρινον, Ἰσοκράτην δὲ περιεργότερον, καὶ τὸν μὲν τῆσ ἀληθείασ πιθανώτερον εἰκαστήν, τὸν δὲ τῆσ κατασκευῆσ ἀθλητὴν ἰσχυρότερον.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 11 2:2)
αἰτίαν γὰρ ἀποδούσ, δι’ ἣν τοὺσ συγγενεῖσ ἀλλοτριωτέρουσ ἔκρινον τῶν φίλων, ἐπιτίθησιν, ὅτι τόλμαν ἀπροφάσιστον παρείχοντο.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 31 1:5)
ἐν δὴ τῷ δευτέρῳ περὶ Ἡροδότου τε καὶ Θουκυδίδου καὶ Ξενοφῶντοσ καὶ Φιλίστου καὶ Θεοπόμπου τούτουσ γὰρ ἔκρινον τοὺσ ἄνδρασ εἰσ μίμησιν ἐπιτηδειοτάτουσ τάδε γράφω·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 1:4)
‐ Οὕτωσ μὲν κἀγὼ ἔκρινον.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 119:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION