헬라어 문장 내 검색 Language

Κλωδίου δὲ καὶ τὰσ παρακλήσεισ αὐτῷ σὺν ὕβρει διακόπτοντοσ ἐν τοῖσ στενωποῖσ, ἀπέγνω πάνθ’ ὁ Κικέρων καὶ ἔφευγεν ἑκούσιον καὶ ὅδε φυγήν, καὶ φίλων αὐτῷ πλῆθοσ συνεξῄει, καὶ ἡ βουλὴ συνίστη τὸν ἄνδρα πόλεσι τε καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 1:5)
οὐ γὰρ δὴ τῶν αὐτῶν ἔργον ἑκούσιον ἦν ἄρτι μὲν περὶ εἰρήνησ παρακαλεῖν, καὶ χρήματα τοσαῦτα διδόναι, καὶ τῶν νεῶν τῶν μακρῶν πλὴν ὀλίγων ἀφίστασθαι, καὶ τὸ πολὺ τῆσ ἀρχῆσ ὑμῖν παριέναι, καὶ περὶ τῶνδε ὀμνύναι τε καὶ ὁρκοῦν πέμψαντασ ἐσ Ῥωμην, ἔτι δ’ ὄντων τῶν ἡμετέρων πρέσβεων παρ’ ὑμῖν ἑκόντασ ἁμαρτεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:14)
ληπτέον ἄρα τί τὸ ἑκούσιον καὶ τί τὸ ἀκούσιον, καὶ τί ἐστιν ἡ προαίρεσισ, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ κακία ὁρίζεται τούτοισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 108:1)
πρῶτον σκεπτέον τὸ ἑκούσιον καὶ τὸ ἀκούσιον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 108:2)
τριῶν δὴ τούτων ἕν τι δόξειεν <ἂν> εἶναι, ἤτοι κατ’ ὄρεξιν ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ κατὰ διάνοιαν, τὸ μὲν ἑκούσιον κατὰ τούτων τι, τὸ δ’ ἀκούσιον παρὰ τούτων τι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 108:3)
δόξειε δ’ ἂν πᾶν τὸ κατ’ ἐπιθυμίαν ἑκούσιον εἶναι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 110:1)
τὸ ἄρα κατ’ ἐπιθυμίαν ἑκούσιον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 112:1)
ἔτι ἡ μοχθηρία ἀδικώτερον πᾶσα ποιεῖ, ἡ δ’ ἀκρασία μοχθηρία δοκεῖ εἶναι, ὁ δ’ ἀκρατὴσ ὁ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν παρὰ τὸν λογισμὸν οἱο͂σ πράττειν, ἀκρατεύεται δ’ ὅταν ἐνεργῇ κατ’ αὐτήν, τὸ δ’ ἀδικεῖν ἑκούσιον, ὥσθ’ ὁ ἀκρατὴσ ἀδικήσει τῷ πράττειν κατ’ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 112:3)
ἑκὼν ἄρα πράξει, καὶ ἑκούσιον τὸ κατ’ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 114:1)
‐ ἐκ μὲν τοίνυν τούτων δόξειεν ἂν τὸ κατ’ ἐπιθυμίαν ἑκούσιον εἶναι, ἐκ δὲ τῶνδε τοὐναντίον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 114:3)
ἀδικεῖν ἄμφω γὰρ δοκεῖ ταῦτα ἑκούσια εἶναι, καὶ ἀνάγκη, εἰ θάτερον ἑκούσιον, καὶ θάτερον, τὸ δὲ παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἀκούσιον, ἅμα ἄρα ὁ αὐτὸσ τὸ αὐτὸ πράξει ἑκὼν καὶ ἄκων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 117:1)
καὶ τὸ παρὰ τὸν θυμὸν λυπηρόν, καὶ βίαιον ἡ κάθεξισ, ὥστ’ εἰ τὸ βίαιον ἀκούσιον, τὸ κατὰ τὸν θυμὸν ἑκούσιον ἂν εἰή πᾶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 118:3)
" εἰ δ’ ἀδύνατον τὸ αὐτὸν ἑκόντα καὶ ἄκοντα πράττειν ἅμα τὸ κατὰ τὸ αὐτὸ τοῦ πράγματοσ, μᾶλλον ἑκούσιον τὸ κατὰ βούλησιν τοῦ κατ’ ἐπιθυμίαν καὶ θυμόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 119:3)
λείπεται ἄρα, εἰ τὸ βουλόμενον καὶ ἑκούσιον ταὐτό, σκέψασθαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 122:1)
ὅτι μὲν τοίνυν οὐκ ἔστι τὸ ἑκούσιον τὸ κατὰ ὄρεξιν πράττειν, οὐδ’ ἀκούσιον τὸ παρὰ τὴν ὄρεξιν, φανερόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 125:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION