헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν, ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ, τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονεικίαν πάντωσ πάντα ἀπολέσῃ, βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 79:7)
"προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονεικίαν πάντωσ πάντ’ ἀπολέσῃ βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:1)
ὁ δὲ στρατηγὸσ ὁ σοφὸσ ἐχθίστων ὕπερ τὰ φίλτατ’ ὤλεσ’, ἡδονὰσ τὰσ οἴκοθεν τέκνων ἀδελφῷ δοὺσ γυναικὸσ οὕνεκα, καὶ ταῦθ’ ἑκούσησ κοὐ βίᾳ λελῃσμένησ.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 1:18)
ἐκεῖνο δ’ οὗ τὸ πλεῖστον ἐν κοινῷ μέροσ, οὐκ ἔσθ’ ἑκούσησ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ ἄτερ, προγόνων παλαιὰ θέσμι’ ὅστισ ἐκβαλεῖ·
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 134:31)
τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν, ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ, τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονικίαν πάντωσ πάντα ἀπολέσῃ βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ.
(플라톤, Epistles, Letter 8 28:2)
ἔτι τοίνυν ἐν αὐτῇ τῇ δίκῃ ἐξῆν σοι φυγῆσ τιμήσασθαι εἰ ἐβούλου, καὶ ὅπερ νῦν ἀκούσησ τῆσ πόλεωσ ἐπιχειρεῖσ, τότε ἑκούσησ ποιῆσαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 58:2)
Ἄγιδοσ δὲ βασιλεύοντοσ εἰσερρύη νόμισμα πρῶτον εἰσ τὴν Σπάρτην, καὶ μετὰ τοῦ νομίσματοσ πλεονεξία καὶ πλούτου ζῆλοσ ἐπέβη διὰ Λύσανδρον, ὃσ αὐτὸσ ὢν ἀνάλωτοσ ὑπὸ χρημάτων, ἐνέπλησε τὴν πατρίδα φιλοπλουτίασ καὶ τρυφῆσ, χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐκ τοῦ πολέμου καταγαγὼν καὶ τοὺσ Λυκούργου καταπολιτευσάμενοσ νόμουσ, ὧν ἐπικρατούντων πρότερον οὐ πόλεωσ ἡ Σπάρτη πολιτείαν, ἀλλ’ ἀνδρὸσ ἀσκητοῦ καὶ σοφοῦ βίον ἔχουσα, μᾶλλον δ’, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ τὸν Ἡρακλέα μυθολογοῦσι δέρμα καὶ ξύλον ἔχοντα τὴν οἰκουμένην ἐπιπορεύεσθαι, κολάζοντα τοὺσ παρανόμουσ καὶ θηριώδεισ τυράννουσ, οὕτωσ ἡ πόλισ ἀπὸ σκυτάλησ μιᾶσ καὶ τρίβωνοσ ἄρχουσα τῆσ Ἑλλάδοσ ἑκούσησ καὶ βουλομένησ, κατέλυε τὰσ ἀδίκουσ δυναστείασ καὶ τυραννίδασ ἐν τοῖσ πολιτεύμασι, καὶ πολέμουσ ἐβράβευε καὶ στάσεισ κατέπαυε, πολλάκισ οὐδ’ ἀσπίδα κινήσασα μίαν, ἀλλ’ ἕνα πέμψασα πρεσβευτήν, ᾧ πάντεσ εὐθὺσ ἐποίουν τὸ προστασσόμενον, ὥσπερ αἱ μέλισσαι φανέντοσ ἡγεμόνοσ, συντρέχοντεσ καὶ κατακοσμούμενοι.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 30 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION