헬라어 문장 내 검색 Language

εἷσ μὲν οὖν τρόποσ τῆσ ἐκλογῆσ πρῶτοσ οὗτοσ ὁ τοπικόσ, τὰ δὲ στοιχεῖα τῶν ἐνθυμημάτων λέγωμεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 13:1)
καὶ παρὰ Διονυσίῳ διηνέχθη τισὶ περὶ τῆσ ἐκλογῆσ τῶν τριῶν γυναικῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 3:4)
"ἐπιμελεῖσθαι δὲ τὸν βασιλεύοντα τῶν τε ἀρχόντων ὅπωσ ἂν καθιστῶνται καὶ τοὺσ παρασίτουσ ἐκ τῶν δήμων αἱρῶνται κατὰ τὰ γεγραμμένα, τοὺσ δὲ παρασίτουσ ἐκ τῆσ βουκολίασ ἐκλέγειν ἐκ τοῦ μέρουσ τοῦ ἑαυτῶν ἕκαστον ἑκτέα κριθῶν δαίνυσθαί τε τοὺσ ὄντασ Ἀθηναίων ἐν τῷ ἱερῷ κατὰ τὰ πάτρια, τὸν δ’ ἑκτέα παρέχειν εἰσ τὰ ἀρχεῖα τῷ Ἀπόλλωνι τοὺσ Ἀχαρνέων παρασίτουσ ἀπὸ τῆσ ἐκλογῆσ τῶν κριθῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 27 1:5)
θήσομεν δὲ καὶ τὰσ Κυρίασ αὐτοῦ δόξασ καὶ εἴ τι ἔδοξεν ἐκλογῆσ ἀξίωσ ἀνεφθέγχθαι, ὥστε σὲ πανταχόθεν καταμαθεῖν τὸν ἄνδρα κἂν κρίνειν εἰδέναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 29:1)
ἐὰν δ’ ἐγγένηταί μοι σχολή, καὶ περὶ τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων ἑτέραν ἐξοίσω σοι γραφήν, ἵνα τὸν λεκτικὸν τόπον τελείωσ ἐξειργασμένον ἔχῃσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 110)
ἵνα δὲ μὴ δόξω φάσιν ἀναπόδεικτον λέγειν, ἐξ ὧν ἐπείσθην κρεῖττον εἶναι καὶ τελειότερον ἄσκημα τῆσ ἐκλογῆσ τὴν σύνθεσιν, ἔργῳ πειράσομαι δεικνύναι, ἐμμέτρων τε καὶ πεζῶν λόγων ἀπαρχὰσ ὀλίγασ προχειρισάμενοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 37)
ἐδυνάμην δ’ ἂν ἔτι πολλὰσ ἰδέασ μέτρων καὶ διαφόρουσ εἰσ τὸν ἡρωϊκὸν ἐμπιπτούσασ στίχον ἐπιδεικνύναι, τὸ δ’ αὐτὸ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὀλίγου δεῖν πᾶσι συμβεβηκὸσ μέτροισ τε καὶ ῥυθμοῖσ ἀποφαίνειν, ὥστε τῆσ μὲν ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τῆσ αὐτῆσ μενούσησ, τῆσ δὲ συνθέσεωσ μόνησ μεταπεσούσησ τά τε μέτρα μεταρρυθμίζεσθαι καὶ συμμεταπίπτειν αὐτοῖσ τὰ σχήματα, τὰ χρώματα, τὰ ἤθη, τὰ πάθη, τὴν ὅλην τῶν ποιημάτων ἀξίωσιν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 417)
ἱκανῶσ γὰρ οἰόμαι πεποιηκέναι φανερὸν ὃ προὔκειτό μοι, ὅτι μείζονα ἰσχὺν ἔχει τῆσ ἐκλογῆσ ἡ σύνθεσισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 444)
ὁρ́οσ γὰρ δή τίσ ἐστιν ἐκλογῆσ τε ὀνομάτων καὶ κάλλουσ συνθέσεωσ ὁ Δημοσθένησ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1841)
οὐ δὴ λέγω περὶ τῆσ ἐκλογῆσ, ἀλλ’ ἀφείσθω κατὰ τὸ παρὸν ἡ περὶ ταῦτα σκέψισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2513)
ἐκ δὲ τούτων οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν, ὅτι δεινότητα μὲν αὐτῷ, ὅσην οὐχ ἑτέρῳ, μαρτυρῶν καὶ ταῖσ σειρῆσιν ἀπεικάζων αὐτοῦ τὴν μουσικήν, ἀγάμενοσ δὲ οὐ τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων αὐτόν, ἀλλὰ τῆσ συνθέσεωσ, ἀναμφιλόγωσ αὐτῷ ταύτην παρακεχώρηκε τὴν ἀρετήν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 35 3:4)
τοῦτο δὲ δή μοι πρῶτον ἐνθυμηθεὶσ δοκεῖ συμμεθαρμόζεσθαι ταῖσ ὑποθέσεσι τὸν χαρακτῆρα τῆσ συνθέσεωσ καὶ ἔτι μετὰ τοῦτο τὰσ ἰδέασ τοῦ λόγου καταμαθών, ὅτι οὐχ ἅπασαι τὸν αὐτὸν ἀπαιτοῦσιν οὔτε ἐκλογῆσ ὀνομάτων κόσμον οὔτε συνθέσεωσ, ἀλλ’ αἳ μὲν τὸν γλαφυρώτερον αἳ δὲ τὸν αὐστηρότερον, καὶ τῇ τούτων ἀκολουθήσασ χρείᾳ τὰ μὲν προοίμια καὶ τὰσ διηγήσεισ ποιεῖν πλεῖον ἐχούσασ τοῦ σεμνοῦ τὸ ἡδύ, τὰσ δὲ πίστεισ καὶ τοὺσ ἐπιλόγουσ τῆσ μὲν ἡδείασ συνθέσεωσ ἐλάττω μοῖραν ἐχούσασ, τῆσ δὲ αὐστηρᾶσ καὶ πεπινωμένησ πλείω.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 45 1:2)
καθόλου δὲ τριῶν ὄντων, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, ἐξ ὧν γίνεται τὸ μέγα καὶ σεμνὸν καὶ περιττὸν ἐν λέξει, τῆσ τε ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆσ ἐκ τούτων ἁρμονίασ καὶ τῶν περιλαμβανόντων αὐτὰ σχημάτων, ἐκλέγει μὲν εὖ πάνυ καὶ τὰ κράτιστα τῶν ὀνομάτων τίθησιν, ἁρμόττει δὲ αὐτὰ περιέργωσ, τὴν εὐφωνίαν ἐντείνων μουσικήν, σχηματίζει τε φορτικῶσ καὶ τὰ πολλὰ γίνεται ψυχρὸσ ἢ τῷ πόρρωθεν λαμβάνειν ἢ τῷ μὴ πρέποντα εἶναι τὰ σχήματα τοῖσ πράγμασι διὰ τὸ μὴ κρατεῖν τοῦ μετρίου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 31)
ἐπὶ μὲν τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν προελόμενοσ ἀντὶ τῆσ κοινῆσ καὶ συνήθουσ τοῖσ κατ’ αὐτὸν ἀνθρώποισ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 242)
ἐπὶ μὲν τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν παραλαμβάνων πολλάκισ ἀντὶ τῆσ κοινῆσ καὶ συνήθουσ τοῖσ καθ’ ἑαυτὸν ἀνθρώποισ, ἐπὶ δὲ τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷσ μάλιστα ἐβουλήθη διενεγκεῖν τῶν πρὸ αὑτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενοσ πραγματείαν, τοτὲ μὲν λόγον ἐξ ὀνόματοσ ποιῶν, τοτὲ δὲ εἰσ ὄνομα συνάγων τὸν λόγον·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION