헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν γὰρ στέγην τήνδ’ οὔποτ’ ἐκλείπει χορὸσ ξύμφθογγοσ οὐκ εὔφωνοσ·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode5)
τὸ μὲν οὖν διὰ τί αὐτό ἐστιν αὐτό, οὐδέν ἐστι ζητεῖν δεῖ γὰρ τὸ ὅτι καὶ τὸ εἶναι ὑπάρχειν δῆλα ὄντα ‐ λέγω δ’ οἱο͂ν ὅτι ἡ σελήνη ἐκλείπει ‐ , αὐτὸ δὲ ὅτι αὐτό, εἷσ λόγοσ καὶ μία αἰτία ἐπὶ πάντων, διὰ τί ὁ ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ ἢ ὁ μουσικὸσ μουσικόσ, πλὴν εἴ τισ λέγοι ὅτι ἀδιαίρετον πρὸσ αὑτὸ ἕκαστον, τοῦτο δ’ ἦν τὸ ἑνὶ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 257:3)
ἔνθα δὴ Γλαυκίασ προσάγοντα Ἀλέξανδρον αἰσθόμενοσ ἐκλείπει τὰ ὄρη·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 5 11:1)
ὡσ δὲ καὶ οἱ ὑπ̓ Ἀλεξάνδρου ἐσταλμένοι ἐσ Μαράκανδα ἤδη προσάγοντεσ Σπιταμένει ἐξηγγέλλοντο, τὴν μὲν πολιορκίαν ἐκλείπει τῆσ ἄκρασ, αὐτὸσ δὲ ὡσ ἐσ τὰ βόρεια τῆσ Σογδιανῆσ ἀνεχώρει.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 5 3:1)
καὶ πάντων, ὅσ’ ἐκλείπει, δέον παρά του γίγνεσθαι, ἐπὶ τοῦθ’ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 42:2)
ὅταν μέντοι τὸ πλάτοσ αὐτῆσ κατὰ τὸν ἡλιακὸν καὶ τὸν διὰ μέσων γένηται, εἶτα διαμετρήσῃ τὸν ἥλιον, τότ’ ἐκλείπει·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 146:5)
στέφανον ἐλαίασ ἀμφέθηκά σοι τότε, ἣν πρῶτ’ Ἀθάνα σκόπελον εἰσηνέγκατο, ὅσ, εἴπερ ἔστιν, οὔποτ’ ἐκλείπει χλόην, θάλλει δ’, ἐλαίασ ἐξ ἀκηράτου γεγώσ.
(에우리피데스, Ion, episode, iambics 5:46)
γνοὺσ γὰρ ὁ Δαυίδησ τὴν τῶν Ζιφηνῶν κακοήθειαν καὶ τὴν τοῦ βασιλέωσ ἔφοδον ἐκλείπει μὲν τὰ στενὰ τῆσ ἐκείνων χώρασ, φεύγει δὲ ἐπὶ τὴν μεγάλην πέτραν τὴν οὖσαν ἐν τῇ Σίμωνοσ ἐρήμῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 359:1)
ὁ γὰρ Ζηνόδωροσ ῥαγέντοσ αὐτῷ τοῦ σπλάγχνου καὶ πολλοῦ κατὰ τὴν ἀσθένειαν ὑποχωροῦντοσ αἵματοσ ἐν Ἀντιοχείᾳ τῆσ Συρίασ ἐκλείπει τὸν βίον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 427:3)
ἔνθα καὶ Χάρησ κατακείμενοσ καὶ νοσηλευόμενοσ ἐκλείπει πολλοῦ δέουσ συνεργήσαντοσ εἰσ θάνατον τῇ νόσῳ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 78:1)
οὐδέποτε δὲ τὰ ὄρεα ἐκλείπει‧ ἀπὸ τούτων δὲ δυσοίκητά ἐστιν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xix.4)
αὐτοὺσ δὲ τοὺσ τελευτήσαντασ τιμῶσα οὐδέποτε ἐκλείπει, καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν αὐτὴ τὰ νομιζόμενα ποιοῦσα κοινῇ πᾶσιν ἅπερ ἑκάστῳ ἰδίᾳ γίγνεται, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀγῶνασ γυμνικοὺσ καὶ ἱππικοὺσ τιθεῖσα καὶ μουσικῆσ πάσησ, καὶ ἀτεχνῶσ τῶν μὲν τελευτησάντων ἐν κληρονόμου καὶ ὑέοσ μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ ὑέων ἐν πατρόσ, γονέων δὲ τῶν τούτων ἐν ἐπιτρόπου, πᾶσαν πάντων παρὰ πάντα τὸν χρόνον ἐπιμέλειαν ποιουμένη.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 100:1)
ἆρ’ οὖν οὐχ ἡμῶν οἱ μὲν νέοι αὐτοὶ χορεύειν ἕτοιμοι, τὸ δὲ τῶν πρεσβυτέρων ἡμῶν ἐκείνουσ αὖ θεωροῦντεσ διάγειν ἡγούμεθα πρεπόντωσ, χαίροντεσ τῇ ἐκείνων παιδιᾷ τε καὶ ἑορτάσει, ἐπειδὴ τὸ παρ’ ἡμῖν ἡμᾶσ ἐλαφρὸν ἐκλείπει νῦν, ὃ ποθοῦντεσ καὶ ἀσπαζόμενοι τίθεμεν οὕτωσ ἀγῶνασ τοῖσ δυναμένοισ ἡμᾶσ ὅτι μάλιστ’ εἰσ τὴν νεότητα μνήμῃ ἐπεγείρειν;
(플라톤, Laws, book 2 32:1)
"ἐκλείπει γὰρ οὗτοσ μὲν σελήνησ σελήνη δὲ γῆσ ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἱσταμένησ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 3:3)
"μὲν ἐκλείπει πρῶτα μέρη τὰ πρὸσ ἀπηλιώτην, ἡλίου δὲ τὰ πρὸσ δύσιν, κινεῖται δ’ ἡ μὲν σκιὰ τῆσ γῆσ ἐπὶ τὴν ἑσπέραν ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν, ἥλιοσ δὲ καὶ σελήνη τοὐναντίον ἐπὶ τὰσ ἀνατολάσ.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION