헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τέθραμμαι μὲν ἐκ παιδὸσ καὶ μειρακίου παρ’ ὑμῖν, οὐκ ἀφανεῖσ δὲ διατριβὰσ διατρίβω, ἀλλ’ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ μεθ’ ὑμῶν ὁρῶμαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1214)
ἐν δὲ ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ τοῖσ δικαστηρίοισ πολλάκισ ἀφέμενοι τῶν εἰσ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα λόγων, ὑπὸ τῆσ ἀπάτησ καὶ τῶν ἀλαζονευμάτων ὑπάγεσθε, καὶ πάντων ἀδικώτατον ἔθοσ εἰσ τοὺσ ἀγῶνασ παραδέχεσθε·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1784)
δημηγοροῦντοσ γάρ τινοσ ἐν τῇ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκκλησίᾳ, ἀνδρὸσ βεβιωκότοσ μὲν αἰσχρῶσ, λέγειν δ’ εἰσ ὑπερβολὴν δυνατοῦ, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων, ὥσ φασι, κατὰ τὴν ἐκείνου γνώμην ψηφίζεσθαι μελλόντων, παρελθών τισ τῶν γερόντων, οὓσ ἐκεῖνοι καὶ αἰσχύνονται καὶ δεδίασι, καὶ τὴν τῆσ ἡλικίασ αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἀρχὴν μεγίστην εἶναι νομίζουσι, καθιστᾶσι δ’ αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐκ παιδὸσ εἰσ γῆρασ σωφρόνων, τούτων εἷσ, ὡσ λέγεται, παρελθὼν ἰσχυρῶσ ἐπέπληξε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, καί τι τοιοῦτον κατ’ αὐτῶν ἐβλασφήμησεν, ὡσ οὐ πολὺν χρόνον τὴν Σπάρτην ἀπόρθητον οἰκήσουσι, τοιούτοισ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ συμβούλοισ χρώμενοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1803)
συκοφαντία δ’ ἐστίν, ὅταν πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ εἷσ ἀνὴρ αἰτίαν ἐμβαλών, ἔν τε ταῖσ ἐκκλησίαισ ἁπάσαισ πρόσ τε τὴν βουλὴν διαβάλλῃ τινά.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1455)
μισθοφορῶν δ’ ἐν τῷ ξενικῷ κεναῖσ χώραισ, καὶ τὰ στρατιωτικὰ χρήματα κλέπτων, καὶ τοὺσ μυρίουσ ξένουσ ἐκμισθώσασ Ἀμφισσεῦσι, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ σχετλιάζοντοσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἐμοῦ, προσέμειξε φέρων ἀναρπασθέντων τῶν ξένων τὸν κίνδυνον ἀπαρασκεύῳ τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1462)
ἐπειδὴ δὲ καὶ αὐτὸσ ὁμολογεῖ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, καὶ ὑμεῖσ σύνιστε, λοιπὸν ὑπομνῆσαι τοὺσ περὶ τούτων κειμένουσ νόμουσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1753)
καὶ οὐκ ἀνέσχον ἔτι αἱ στάσεισ ἐπὶ τῷδε τῷ μύσει, διαιρουμένων ἑκάστοτε σαφῶσ ἐπ’ ἀλλήλοισ καὶ ἐγχειρίδια πολλάκισ φερόντων κτιννυμένησ τέ τινοσ ἀρχῆσ ἐκ διαστήματοσ ἐν ἱεροῖσ ἢ ἐκκλησίαισ ἢ ἀγοραῖσ, δημάρχων ἢ στρατηγῶν ἢ ὑπάτων ἢ τῶν ἐσ ταῦτα παραγγελλόντων ἢ τῶν ἄλλωσ ἐπιφανῶν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 2:2)
καὶ ὅταν ἄτοπόν τι προτείνῃ τοῖσ ἀκούουσιν, ὃ μὴ ἂν ἑκόντεσ δέξαιντο, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ ἐπεξελθὼν τὰ συμβαίνοντα ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, διὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν τοιούτων ῥητόρων, σὺν βαρύτητι προέτεινε τὸ ἄτοπον, εἰ μὲν οὖν ὑμεῖσ ταῦτα βούλεσθε καὶ μετὰ τῆσ ἡμετέρασ γνώμησ οὗτοι ταῦτα ποιοῦσιν, ὁδῷ βαδίζειν καὶ ἐᾶν δεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 4:1)
οὗτοσ ἁπάντων εὐεργέτησ καὶ ἔφοροσ καὶ προστάτησ, οὗτοσ πρύτανισ καὶ ἡγεμὼν καὶ ταμίασ ὄντων καὶ γιγνομένων ἁπάντων, οὗτοσ δοτὴρ ἁπάντων, οὗτοσ ποιητὴσ, οὗτοσ ἐν μὲν ἐκκλησίαισ καὶ δίκαισ νίκην διδοὺσ ἀγοραῖοσ κέκληται, ἐν δὲ μάχαισ τροπαῖοσ, ἐν δὲ νόσοισ καὶ πᾶσι καιροῖσ βοηθῶν σωτὴρ, οὗτοσ ἐλευθέριοσ, οὗτοσ μειλίχιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:4)
ὁ δ’ ὑπὸ τοῦ θεοῦ κληθεὶσ ὡσ ἀναληψόμενοσ τὴν πόλιν ὑπὸ χρόνου κεκμηκυῖαν αὐτὸ τοῦτο ὅπερ ἐστὶν ἐποίησεν, ὥστ’ εἶναι λοιπὸν τὰ μὲν ἄλλα γένη τῆσ πόλεωσ φάσκειν, τοῦδε δὲ τοῦ γένουσ τὴν πόλιν, καίτοι τοῦτό γε οὐκ ἐμὸσ ὁ λόγοσ, ἀλλ’ ἡ πόλισ αὐτὴ συνομολογεῖ καὶ κέκραγεν ἐν τοῖσ βουλευτηρίοισ, ἐν τοῖσ θεάτροισ, ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, ἐν ᾧ μέρει καὶ φήσαισ, ἐπεὶ καὶ πᾶν ὑπ’ ἐκείνου κεκόσμηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:8)
ἀλλ’ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ τῇ τῶν κατὰ τὴν πόλιν διοικήσει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:4)
ἐδόκουν εἶναι περὶ τὴν ἑστίαν τοῦ Διὸσ τοῦ Ὀλυμπίου καὶ πατρῴου, συλλόγου δὲ γιγνομένου δημοτελοῦσ περὶ πλήθουσαν ἀγορὰν ἑστῶτα τὸν κήρυκα τὸν ἱερὸν παρ’ αὐτὴν τοῦ θεοῦ τὴν κρηπῖδα ἀνειπεῖν τοὐμὸν ὄνομα σὺν ἅπασι τοῖσ περὶ αὐτὸ, ὡσ δὴ δημοσίᾳ στεφανουμένου, ὥσπερ ὅταν ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανώμεθα, προσθεῖναι δὲ ὅτι λόγων ἕνεκα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 12:12)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐκείνοισ μὲν, ὡσ ἐοίκεν, ἐκ παλαιοῦ τὸ ἄλογον τοῦτο τῆσ δυστυχίασ συνείμαρται καὶ πολλάκισ ἠλέγχθησαν οὐχ ὡσ δεῖ διακείμενοι, ὑμῖν δὲ οὐδαμόθεν προσήκει τὸ νόσημα, οὓσ ἡμεῖσ, καὶ ὅτε ἦμεν παρ’ ὑμῖν, τότε ἑωρῶμεν κἀν ταῖσ ἐκκλησίαισ οὐ μόνον μιᾷ φωνῇ χρωμένουσ, ἀλλ’ εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, καὶ ἑνὶ ῥήματι ὡσ τὸ πολὺ ‐ ὀρθῶσ γὰρ καὶ στεφάνου καὶ τοιαῦθ’ ὑμῖν ἤρκει καὶ τοὔνομα τοῦ δημηγοροῦντοσ ἀνειπεῖν ἐνίοτε, γάνυσθαι δὲ ἦν ὁρῶντα ‐ καὶ ἀντὶ τῆσ χειροτονίασ τῷ νεύματι τῆσ κεφαλῆσ χρωμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:4)
ἄτοπον γὰρ ἐν μὲν ταῖσ ἐκκλησίαισ μὴ τὸν πρῶτον εἰπόντα πιστεύεσθαι μηδ’ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ, ἀλλὰ τοῦτό γ’ εὖ εἰδέναι πάντασ, ὅτι εἰ ταύτῃ ταῦτα κριθήσεται, τῶν φευγόντων οὐδεὶσ ἀποφεύξεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 1:2)
ἆρ’ οὖν ὁ τοσοῦτον αἱρῶν τοὺσ ῥήτορασ, τὴν πειθὼ δὲ ἐπὶ τῶν χειλῶν ἔχων, τοσαύτησ δὲ αἰδοῦσ παρὰ πάντων τυγχάνων, τοιαῦτα δ’ ἀκηκοὼσ ὑπὸ τῶν ἅπαντασ ἐρευνώντων περὶ τἄλλα καὶ εἰσ αὐτὸ τοῦτο κωμῳδούντων ὡσ ἀδυνάτουσ εἰπεῖν, φλυαρίαν τινὰ καὶ λαλιὰν ἐπεδείκνυτο ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, ἢ παντὸσ ἀνδρὸσ πρᾶγμα διεπράττετο, ἀλλ’ οὐ πολλῇ τινι τῇ περιουσίᾳ χρώμενοσ οὕτω διεγίγνετο, πόρρω μὲν αὐτὸσ ὢν τοῦ ληρεῖν, πλεῖστον δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐθίζων ἀπέχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION