헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

φάσθαι τοι Νύμφησ καλυκώπιδοσ ἔκγονον εἶναι, αἳ τόδε ναιετάουσιν ὄροσ καταειμένον ὕλῃ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 27:19)
καὶ γὰρ ἰδίῃ τῶν μὲν ἀμφὶ τὰσ λαγόνασ, ἀσκίτου τυμπανίασ χερείων, τῶν δὲ ὅλου τοῦ σκήνεοσ ὁ λευκοφλ εγματίασ τοῦ ἀνὰ σάρκα μείων· ἐπιεικὴσ μὲν ὦν, ἐν ἀπελπίστοισι, ἢν ὁ μείων ξυστῇ τῷ μείονι· κακίων δὲ εἴ τισ τῶν μειόνων ἑνὶ τῶν μεζόνων ἐσ τὠυτὸ ξυμβῇ· ἢν δὲ ἐσ ἄκρασ ἡ μίξισ ἅμ’ ἥκηται δυοῖν μεγάλοιν, μέζον κακὸν τὸ ἔκγονον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.15)
αὑτοὺσ μὲν γὰρ οὐ μόνον παρ’ αὑτοῖσ εὐγενεῖσ ἀλλὰ πανταχοῦ νομίζουσιν, τοὺσ δὲ βαρβάρουσ οἴκοι μόνον, ὡσ ὄν τι τὸ μὲν ἁπλῶσ εὐγενὲσ καὶ ἐλεύθερον τὸ δ’ οὐχ ἁπλῶσ, ὥσπερ καὶ ἡ Θεοδέκτου Ἑλένη φησὶ θείων δ’ ἀπ’ ἀμφοῖν ἔκγονον ῥιζωμάτωντίσ ἂν προσειπεῖν ἀξιώσειεν λάτριν;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 70:3)
τὸν δὲ τροχὸν γαίασ τε καμίνου τ’ ἔκγονον εὑρ͂ε, κλεινότατον κέραμον, χρήσιμον οἰκονόμον, ἡ τὸ καλὸν Μαραθῶνι καταστήσασα τρόπαιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 2:3)
βόασέ τ’ Ἐρίβοια χαλκο‐ θώρακα Πανδίονοσ ἔκγονον·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 17 Ηίθεοι [ἢ] Θησεύς 1:5)
τῷ δέ γε Μακαρτάτῳ τῳδί, τῷ υἱεῖ τῷ Θεοπόμπου, οὐδὲν ἐγένετο ἔκγονον ὅ τι ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ τῷ τούτου καὶ τῷ Στρατίου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 33:2)
ὦ φίλτατ’ ἀνδρῶν Πρίαμε, φιλτάτη δὲ σύ, Ἑκάβη, δακρύω σ’ εἰσορῶν πόλιν τε σὴν τήν τ’ ἀρτίωσ θανοῦσαν ἔκγονον σέθεν.
(에우리피데스, Hecuba, episode1)
θαρσεῖτε Νυκτὸσ τήνδ’ ὁρῶντεσ ἔκγονον Λύσσαν, γέροντεσ, κἀμὲ τὴν θεῶν λάτριν Ἶριν·
(에우리피데스, Heracles, episode 1:1)
καὶ σέ, τὸν προμάτοροσ Ιοὖσ ποτ’ ἔκγονον Ἔπαφον, ὦ Διὸσ γένεθλον, ἐκάλεσ’ ἐκάλεσα βαρβάρῳ βοᾷ, ἰώ, βαρβάροισ λιταῖσ·
(에우리피데스, Phoenissae, choral, epode1)
ἢ ἄλλο τι τῆσ ἀρρωστίασ αὐτῆσ ἔκγονον ὑπάρξει καὶ οὐχ ὕδεροσ;
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 825)
φασὶ σὲ μὲν Πηλῆοσ ἀμύμονοσ ἔκγονον εἶναι, μητρὸσ δ’ ἐκ Θέτιδοσ καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνησ·
(호메로스, 일리아스, Book 20 22:5)
δίκαιόν γέ τοί ἐστιν, ὡσ ἐμοὶ φαίνεται, τὸν λέοντοσ ἔκγονον λέοντα καλεῖν καὶ τὸν ἵππου ἔκγονον ἵππον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 60:2)
οὔ τι λέγω ἐὰν ὥσπερ τέρασ γένηται ἐξ ἵππου ἄλλο τι ἢ ἵπποσ, ἀλλ’ οὗ ἂν ᾖ τοῦ γένουσ ἔκγονον τὴν φύσιν, τοῦτο λέγω·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 60:3)
ἐὰν βοὸσ ἔκγονον φύσει ἵπποσ παρὰ φύσιν τέκῃ μόσχον, οὐ πῶλον κλητέον ἀλλὰ μόσχον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 61:1)
οὐδ’ ἂν ἐξ ἀνθρώπου οἶμαι μὴ τὸ ἀνθρώπου ἔκγονον γένηται, ἀλλ’ ὃ ἂν τὸ ἔκγονον ἄνθρωποσ κλητέοσ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 61:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION