헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁμοίωσ δὴ διαφέρουσι καὶ αἱ ἡδοναί, καὶ τούτων αἱ περὶ τὴν διάνοιαν, καὶ ἑκάτεραι ἀλλήλων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 67:2)
περὶ μὲν οὖν τῆσ Ἰλίασ οὕτω διαλλάττουσιν αἱ τῶν παλαιῶν γραφαί, λόγον δ’ ἔχουσιν ὡσ ἀληθεῖσ ἑκάτεραι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 3:1)
κελεύσασ κομισθῆναι καὶ τὸ νεκρὸν καὶ τὸ ζῶν παιδίον μεταπέμπεταί τινα τῶν σωματοφυλάκων καὶ σπασάμενον ἐκέλευσε τὴν μάχαιραν ἀμφότερα διχοτομῆσαι τὰ παιδία, ὅπωσ ἑκάτεραι λάβωσιν ἀνὰ ἥμισυ τοῦ τε ζῶντοσ καὶ τοῦ τετελευτηκότοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 40:1)
καὶ γὰρ καὶ αἱ κύστεισ ἑκάτεραι ἥ τε τὸ οὖρον ὑποδεχομένη καὶ ἡ τὴν ξανθὴν χολὴν οὐ μόνον τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀλλὰ καὶ ἀλλήλων διαφέρουσι καὶ οἱ εἰσ τὸ ἧπαρ ἀποφυόμενοι πόροι, καθάπερ στόμαχοί τινεσ ἀπὸ τῆσ χοληδόχου κύστεωσ, οὐδὲν οὔτ’ ἀρτηρίαισ οὔτε φλεψὶν οὔτε νεύροισ ἐοίκασιν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 621)
Εἶναι δὲ χρὴ ζεύγεα τρία τῶν Ῥάβδων, καὶ πλέω, καί τινι μακροτέρασ τὰσ ἑτέρασ τῶν ἑτέρων, καί τινι καὶ βραχυτέρασ καὶ σμικροτέρασ, ὡσ καὶ μᾶλλον διατείνειν, ἢν βούληται, καὶ ἧσσον‧ ἔστωσαν δὲ αἱ Ῥάβδοι ἑκάτεραι ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν σφυρῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 30.7)
ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ ἀλλήλαισ, ἅτε περὶ τὸ αὐτὸ οὖσαι, ἑκάτεραι τούτων, ἥ τε ἰατρικὴ τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δικαιοσύνη τῇ νομοθετικῇ·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 105:1)
βασιλεῖαι τρεῖσ βασιλευομέναισ πόλεσιν τριτταῖσ ὤμοσαν ἀλλήλαισ ἑκάτεραι, κατὰ νόμουσ οὓσ ἔθεντο τοῦ τε ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι κοινούσ, οἱ μὲν μὴ βιαιοτέραν τὴν ἀρχὴν ποιήσεσθαι προϊόντοσ τοῦ χρόνου καὶ γένουσ, οἱ δέ, ταῦτα ἐμπεδούντων τῶν ἀρχόντων, μήτε αὐτοὶ τὰσ βασιλείασ ποτὲ καταλύσειν μήτ’ ἐπιτρέψειν ἐπιχειροῦσιν ἑτέροισ, βοηθήσειν δὲ βασιλῆσ τε βασιλεῦσιν ἀδικουμένοισ καὶ δήμοισ, καὶ δῆμοι δήμοισ καὶ βασιλεῦσιν ἀδικουμένοισ.
(플라톤, Laws, book 3 48:2)
μέγα μέν, ὦ Κλεινία, φρονοῦσιν αἱ Ἀθῆναι, μέγα δὲ καὶ ἡ Σπάρτη, καὶ μακρὰν ἀποικοῦσιν ἑκάτεραι·
(플라톤, Laws, book 6 14:3)
πάλαι γὰρ εἴπομεν ὅτι μεγάλαι τε καὶ σμικραὶ καὶ σφόδρα ἑκάτεραι γίγνονται, λῦπαί τε καὶ ἡδοναί.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 160:5)
οὐκοῦν ὅσῳ μείζουσ τῶν οὐσῶν ἑκάτεραι καὶ ἐλάττουσ φαίνονται, τοῦτο ἀποτεμόμενοσ ἑκατέρων τὸ φαινόμενον ἀλλ’ οὐκ ὄν, οὔτε αὐτὸ ὀρθῶσ φαινόμενον ἐρεῖσ, οὐδ’ αὖ ποτε τὸ ἐπὶ τούτῳ μέροσ τῆσ ἡδονῆσ καὶ λύπησ γιγνόμενον ὀρθόν τε καὶ ἀληθὲσ τολμήσεισ λέγειν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 189:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION