헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀλλὰ καὶ ἄδοξοσ ἡ ξυμμορφή· δοκέει γὰρ τοῖσι ἐσ τὴν σελήνην ἀλιτροῖσι ἀφικνεῖ σθαι ἡ νοῦσοσ· τοὔνεκεν ἱερὴν κικλήσκουσι τὴν πάθην· ἀτὰρ καὶ δι’ ἄλλασ προφάσιασ, ἢ μέγεθοσ τοῦ κακοῦ· ἱερὸν γὰρ τὸ μέγα· ἢ ἰήσιοσ οὐκ ἀνθρωπίνησ, ἀλλὰ θείησ, ἢ δαίμονοσ δόξησ ἐσ τὸν ἄνθρωπον εἰσόδου, ἢ ξυμπάντων ὁμοῦ, τήνδε ἐκίκλησκον ἱερήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.28)
πλείστοισ δὴ πάντων αἴτιοσ Ἀλέξανδροσ ἐγένετο, μάλιστα μὲν οἶμαι τοιούτουσ παρέχων ἑκάστοισ τοὺσ παῖδασ ὥστε καὶ τοὺσ ἀκολουθοῦντασ καὶ μετέχοντασ τῆσ εἰσόδου τῆσ παρ’ ἐκεῖνον εὐδοκιμεῖν παρὰ τοῖσ ἐπιστήσασιν, ἔπειτα καὶ αὐτὸσ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰσ τοιαύτασ χάριτασ ἀντὶ τῶν συνήθων τοῖσ ἄλλοισ αἰτούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:17)
ὡσ μὲν οὖν ἦρξέ ποτε τῶν περὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ὡσ ὕστερον αὐτὰ ταῦτα ἐφ’ οἷσ φιλοτιμούμεθα ἐντεῦθεν ἔσχε τὴν ἀρχὴν ἐάσειν μοι δοκῶ, ἃ δ’ εὐθὺσ εἰσ ὀφθαλμοὺσ ἔρχεται, ἀκρόπολισ μὲν αὕτη τοσαύτη τὸ μέγεθοσ, πόρρωθεν ἀστράπτουσα ἀπὸ πάσησ εἰσόδου, ὥσπερ κοινή τισ κορυφὴ τοῦ ἔθνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:10)
ῆσ εἰσόδου καθ’ ἑκάστην τὴν φυλήν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 64 1:3)
τοῖσ γὰρ δικαστηρίοισ χρῶματα ἐπιγέγραπται ἑκάστῳ ἐπὶ τῷ σφηκίσκῳ τῆσ εἰσόδου.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 65 2:1)
ὁ πλεῖστοσ δὲ φόνοσ περὶ ταῖσ πύλαισ αὐταῖσ ξυνέβη, ὅτι ἡ ξύγκλεισισ τῶν πυλῶν φοβερά τε καὶ πρὸ τοῦ καιροῦ γενομένη, δεισάντων μὴ συνεισπέσοιεν τοῖσ φεύγουσιν ἐχόμενοι αὐτῶν οἱ Μακεδόνεσ, πολλοὺσ καὶ τῶν φιλίων τῆσ εἰσόδου ἀπέκλεισεν, οὓσ πρὸσ αὐτοῖσ τοῖσ τείχεσιν οἱ Μακεδόνεσ διέφθειραν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 22 6:1)
εἰ μὴ γὰρ οὗτοσ ἡμῖν σαφῶσ διώρισεν, τί πρῶτον δεῖ ποιεῖν τοὺσ ἀντιδεδωκότασ καὶ τί δεύτερον καὶ τἄλλα δ’ ἐφεξῆσ, οὐκ οἶδ’ ὅποι προῆλθεν ἂν ἡ τουτουὶ Φαινίππου τόλμα, ὅπου γε καὶ νῦν ἅπαντα ταῦτα προλέγοντοσ ἡμῖν τοῦ νόμου, ὅμωσ οὐδὲν φροντίσασ τῶν ἐν αὐτῷ γεγραμμένων δικαίων, ἀντὶ μὲν τοῦ τριῶν ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ὤμοσε τὴν ἀπόφασιν δοῦναί μοι τῆσ οὐσίασ τῆσ αὑτοῦ κατὰ τὸν νόμον, ἢ εἰ μὴ τότ’ ἐβούλετο, τῇ γ’ ἕκτῃ <φθίνοντοσ> δοῦναι τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνόσ, ἣν δεηθείσ μου ἔθετο καὶ ἐν ᾗ ὡμολόγησε δώσειν τὴν ἀπόφασιν, οὐδέτερα τούτων ἐποίησεν, ἀλλὰ καταφρονήσασ ἀμφοτέρων, καὶ ἡμῶν καὶ τοῦ νόμου, δευτέρῳ μηνὶ ἔδωκεν, δυοῖν ἢ τρισὶν ἡμέραισ πρότερον τῆσ εἰσ τὸ δικαστήριον εἰσόδου, τὸν δ’ ἄλλον ἅπαντ’ ἐκποδὼν ἦν χρόνον·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 2:2)
ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ τὰ πρὸσ ταφὴν λαμπρῶσ παρεσκευασμένοι, καὶ τῇ τελευταίᾳ τῶν ἡμερῶν θέντεσ τὴν τὸ σῶμα ἔχουσαν λάρνακα πρὸ τῆσ εἰσ τὸν τάφον εἰσόδου, προετίθεσαν κατὰ νόμον τῷ τετελευτηκότι κριτήριον τῶν ἐν τῷ βίῳ πραχθέντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 72 4:1)
πρὸ δὲ τῆσ εἰσόδου πεφυκέναι δένδρα θαυμαστά, τὰ μὲν κάρπιμα, τὰ δὲ ἀειθαλῆ, πρὸσ αὐτὴν μόνον τὴν ἀπὸ τῆσ θέασ τέρψιν ὑπὸ τῆσ φύσεωσ δεδημιουργημένα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 69 2:1)
οἱ δὲ Τύριοι βουλομένου τοῦ βασιλέωσ τῷ Ἡρακλεῖ τῷ Τυρίῳ θῦσαι προπετέστερον διεκώλυσαν αὐτὸν τῆσ εἰσ τὴν πόλιν εἰσόδου.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 39 9:2)
τοιαῦτα λεξάντων αὐτῶν ἀναστὰσ ὁ Βροῦτοσ ἔφη Περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων εἰσ τήνδε πόλιν παύσασθε, ἄνδρεσ Τυρρηνοί, τὰ πλείω λέγοντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 5 2:1)
ἐπεὶ δ’ οὕτωσ ὑμῖν δοκεῖ, περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων οὐδὲν ἔτι λιπαροῦμεν, προκαλούμεθα δ’ ὑμᾶσ εἰσ ἕτερόν τι δίκαιον, ὑπὲρ οὗ τὰσ ἐντολὰσ ἡμῖν ἔδωκεν ἡ πατρίσ, καὶ οὔτε νόμοσ ὁ κωλύσων αὐτὸ ποιεῖν ὑμᾶσ ἐστιν οὔθ’ ὁρ́κοσ, ἀποδοῦναι τῷ βασιλεῖ τὴν οὐσίαν, ἣν ὁ πάπποσ αὐτοῦ πρότερον ἐκέκτητο οὐθὲν τῶν ὑμετέρων οὔτε βίᾳ κατασχὼν οὔτε λάθρα, παρὰ δὲ τοῦ πατρὸσ διαδεξάμενοσ καὶ πρὸσ ὑμᾶσ μετενέγκασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 5 3:3)
τάχα δ’ οὐχ ὑπὸ σοῦ κελευσθέντεσ οἱ παῖδεσ, ἀλλ’ ἐφ’ ἑαυτῶν γνόντεσ διέκλεισάν με τῆσ εἰσόδου, καὶ βουλοίμην οὕτωσ τἀληθὲσ ἔχειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 14 3:1)
"κεῖται δ’ ἐγγὺσ τῆσ εἰσόδου θρόνοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 356)
ἔχεισ μὲν οὖν τὸ μὴ ἐπαινέσαι τοῦτον, ὃν οὐκ ἤθελεσ, τὸ μὴ ἀνασχέσθαι αὐτοῦ τῶν ἐπὶ τῆσ εἰσόδου.
(에픽테토스, Works, chapter 25 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION