헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"Περὶ δὲ τῶν σῶν χρειῶν, ἐθέλοντα μέν σε ἐκ τῶν δημοσίων δανείσασθαι ἡγούμην ἂν εἰρωνείαν λέγειν, εἰ μὴ πιθανὸν ἦν ἔτι ἀγνοεῖν σε κενὰ πρὸσ τοῦ πατρὸσ ἀπολελεῖφθαι τὰ κοινὰ ταμιεῖα, τῶν προσόδων, ἐξ οὗ παρῆλθεν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ἐσ αὐτὸν ἀντὶ τοῦ ταμιείου συμφερομένων καὶ εὑρεθησομένων αὐτίκα ἐν τῇ Καίσαροσ περιουσίᾳ, ὅταν αὐτὰ ζητεῖν ψηφισώμεθα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 12:1)
ἢ τί νομίζεισ εἶναι τὴν πολλὴν εἰρωνείαν αὐτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 20:16)
καὶ ἀληθευτικόσ, πλὴν ὅσα μὴ δι’ εἰρωνείαν εἰρωνεία δὲ πρὸσ τοὺσ πολλούσ, καὶ πρὸσ ἄλλον μὴ δύνασθαι ζῆν ἀλλ’ ἢ φίλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 88:1)
ἂν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὑμεῖσ ἐπὶ τῆσ τοιαύτησ ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμησ νῦν, ἐπειδήπερ οὐ πρότερον, καὶ ἕκαστοσ ὑμῶν, οὗ δεῖ καὶ δύναιτ’ ἂν παρασχεῖν αὑτὸν χρήσιμον τῇ πόλει, πᾶσαν ἀφεὶσ τὴν εἰρωνείαν ἕτοιμοσ πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ μὲν χρήματ’ ἔχων εἰσφέρειν, ὁ δ’ ἐν ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι, ‐ συνελόντι δ’ ἁπλῶσ ἂν ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι, καὶ παύσησθ’ αὐτὸσ μὲν οὐδὲν ἕκαστοσ ποιήσειν ἐλπίζων, τὸν δὲ πλησίον πάνθ’ ὑπὲρ αὐτοῦ πράξειν, καὶ τὰ ὑμέτερ’ αὐτῶν κομιεῖσθ’, ἂν θεὸσ θέλῃ, καὶ τὰ κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 9:1)
τὸν γὰρ τοῦ πράττειν χρόνον εἰσ τὸ παρασκευάζεσθαι ἀναλίσκομεν, οἱ δὲ τῶν πραγμάτων οὐ μένουσι καιροὶ τὴν ἡμετέραν βραδυτῆτα καὶ εἰρωνείαν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 46:1)
ὁ δὲ ἄνθρωποσ ἐχαλέπαινε, καὶ δεινὸν ἐμβλέψασ εἰσ ἐμὲ εἶπεν, ὁρᾶτε τὴν εἰρωνείαν καὶ τὴν ὕβριν τοῦ καθάρματοσ, ὡσ καταγελᾷ πάνυ θρασέωσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 36:3)
εἰ δὲ δὴ καὶ ὅπωσ αὐτοὶ λάβωσι τοῦτο γίγνοιτο, μᾶλλον δὲ ὅπωσ δοκῶσιν εἰληφέναι, παντελῶσ ἤδη τὸ πρᾶγμα εἰρωνείαν καὶ χλεύην νομίζουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 40:2)
κατάβαλε τὴν εἰρωνείαν τῶν ἀναισχύντων ἐρωτημάτων καὶ παῦσαί ποτε ἤδη πονηρὸσ ὤν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 32 3:5)
οὐ δεξαμένων δὲ τῶν ἀποστατῶν τὰσ προκλήσεισ, ἀλλ’ ὑπεροψίαν καὶ βαρύτητα καὶ πολλὴν εἰρωνείαν τοῖσ πατρικίοισ ὀνειδισάντων, εἰ προσποιοῦνται μὲν ἀγνοεῖν, ὧν ὁ δῆμοσ δεῖται καὶ δι’ ἃσ ἀνάγκασ ἀπ’ αὐτῶν ἀπέστη, χαρίζονται δ’ αὐτῷ τὴν ἄδειαν τοῦ μηδεμίαν ὑποσχεῖν τῆσ ἀποστάσεωσ δίκην, ὥσπερ ἔτι κύριοι, τῆσ βοηθείασ γε αὐτοὶ δεόμενοι τῆσ πολιτικῆσ οἱ ἐπὶ τοὺσ ὀθνείουσ πολέμουσ οὐκ εἰσ μακρὰν ἐλευσομένουσ πανστρατιᾷ, πρὸσ οὓσ οὐδ’ ἀντᾶραι δυνήσονται, οἳ οὐ σφέτερον ἡγοῦνται τὸ σωθῆναι ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν συναγωνιουμένων εὐτύχημα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48 3:1)
ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τούτων ἕτεροσ ἔσται λόγοσ καὶ καιρὸσ ἐπιτηδειότεροσ, νῦν δ’ ἐπεὶ τὰ παρόντα εὖ τίθεσθαι χρή, πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφεὶσ τάδε ὑμῖν λέγω·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 45 3:2)
παρεὶσ δὲ καὶ αὐτὸσ ἅπασαν εἰρωνείαν ἔργου ἕξομαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 7:1)
λόγον ἀπέδωκαν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῖσ προαιρουμένοισ, εἰρωνείαν εἰσάγοντεσ οὔτε ταῖσ ἑαυτῶν ἡλικίαισ ἁρμόττουσαν, οὔτε τῷ μεγέθει τῆσ ἀρχῆσ προσήκουσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 57 3:1)
πρὸσ δὴ τοιαύτασ ὑπολήψεισ καὶ τερατείασ ἀνθρώπων ἡμιτελῶν περὶ λόγουσ, οἳ τὴν εὐγενῆ κατασκευὴν οὐκ ἴσασιν ἥ τίσ ποτ’ ἐστὶν οὐδὲ δύνανται, πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείσ, ὡσ πέφυκα, διαλέξομαι.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 23 1:1)
τίσ ἂν ἐνέγκαι τὴν εἰρωνείαν τῶν λόγων ἀφορῶν εἰσ τὴν ἐναντιότητα τῶν πραγμάτων;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 316:1)
οἱ ζηλωταὶ δ’ ἐθορύβουν καὶ μόλισ τῶν ξιφῶν ἀπεκράτουν, τὸ σχῆμα καὶ τὴν εἰρωνείαν τοῦ δικαστηρίου μέχρι τέλουσ παῖξαι προαιρούμενοι, καὶ ἄλλωσ πειράσαι θέλοντεσ τοὺσ δικαστάσ, εἰ παρὰ τὸν αὐτῶν κίνδυνον μνησθήσονται τοῦ δικαίου.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 385:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION