헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ τούτου δὲ ὁ μὲν ἡγεῖτο, ἐγὼ δ’ εἱπόμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 14:18)
ἐγὼ μὲν οὖν ὡσ μέχρι τῆσ ῥητορικῆσ κατέθει καὶ τοὺσ τυράννουσ ἤλεγχε καὶ τἄλλα διεξήρχετο, εἱπόμην ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, εἰδὼσ μὲν ὅτι οὐδὲν τούτων ἔλεγχόσ ἐστι ῥητορικῆσ, ἀλλ’ ἔχων τὸν δικαιότατον λόγον ἀντιθεῖναι, ὅμωσ τῆσ γε τόλμησ ἠγασάμην καὶ τὴν δεινότητα καὶ τὴν εὐπορίαν ἐθαύμασα, καὶ εἰ χρὴ κατ’ αὐτὸν εἰπεῖν οἱο͂ν λέοντοσ σκιρτῶντοσ ἔννοιάν τιν’ ἐλάμβανον καὶ μόνον οὐκ ἐθεώμην τὸν ἄνδρα ἐν τοῖσ λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:11)
ὡσ δὴ καὶ τότε θαρρῶν εἱπόμην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 12:1)
ἐπεὶ θεράπνασ τῆσδε Θηβαίασ χθονὸσ λιπόντεσ ἐξέβημεν Ἀσωποῦ ῥοάσ, λέπασ Κιθαιρώνειον εἰσεβάλλομεν Πενθεύσ τε κἀγώ‐‐δεσπότῃ γὰρ εἱπόμην‐‐ ξένοσ θ’ ὃσ ἡμῖν πομπὸσ ἦν θεωρίασ.
(에우리피데스, episode, lyric 1:1)
ἐπεὶ δὲ τάσδ’ ἐσεῖδεν εὐτυχεῖσ πύλασ, ἄλλασ ἐπῄει παῖσ σόσ, εἱπόμην δ’ ἐγώ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 11:1)
ἐγὼ δὲ ἅτε μηδὲν ἔχων ἐνέχυρον ἐν τῷ βίῳ, οὐκ ἀγρόν, οὐ συνοικίαν, οὐ χρυσόν, οὐ σκεῦοσ, οὐ δόξαν, οὐκ εἰκόνασ, εἰκότωσ εὔζωνοσ ἦν, κἀπειδὴ μόνον ἡ Ἄτροποσ ἔνευσέ μοι, ἄσμενοσ ἀπορρίψασ τὴν σμίλην καὶ τὸ κάττυμα ‐ κρηπῖδα γάρ τινα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχον ‐ ἀναπηδήσασ εὐθὺσ ἀνυπόδητοσ οὐδὲ τὴν μελαντηρίαν ἀπονιψάμενοσ εἱπόμην, μᾶλλον δὲ ἡγούμην, ἐσ τὸ πρόσω ὁρῶν οὐδὲν γάρ με τῶν κατόπιν ἐπέστρεφε καὶ μετεκάλει.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 14:14)
μετὰ δ’ οὖν τοὺσ Βραχμᾶνασ εἰσ Αἰθιοπίαν εὐθύσ, εἶτα εἰσ Αἴγυπτον κατέβην, καὶ ξυγγενομένη τοῖσ ἱερεῦσιν καὶ προφήταισ αὐτῶν καὶ τὰ θεῖα παιδεύσασα ἐσ Βαβυλῶνα ἀπῆρα Χαλδαίουσ καὶ μάγουσ μυήσουσα, εἶτα εἰσ Σκυθίαν ἐκεῖθεν, εἶτα εἰσ Θρᾴκην, ἔνθα μοι Εὔμολπόσ τε καὶ Ὀρφεὺσ συνεγενέσθην, οὓσ καὶ προαποστείλασα ἐσ τὴν Ἑλλάδα, τὸν μὲν ὡσ τελέσειεν αὐτούσ, τὸν Εὔμολπον ‐ ἐμεμαθήκει γὰρ τὰ θεῖα παρ’ ἡμῶν ἅπαντα ‐ τὸν δὲ ὡσ ἐπᾴδων προσβιβάζοι τῇ μουσικῇ, κατὰ πόδασ εὐθὺσ εἱπόμην.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 8:1)
ὅμωσ δ’ οὖν ὁ βέλτιστοσ Χάρων ὡσ εἶδε τὴν λεοντῆν, οἰηθείσ με τὸν Ἡρακλέα εἶναι, εἰσεδέξατο καὶ διεπόρθμευσέν τε ἄσμενοσ καὶ ἀποβᾶσι διεσήμηνε τὴν ἀτραπόν, ἐπεὶ δὲ ἦμεν ἐν τῷ σκότῳ, προῄει μὲν ὁ Μιθροβαρζάνησ, εἱπόμην δὲ ἐγὼ κατόπιν ἐχόμενοσ αὐτοῦ, ἑώσ πρὸσ λειμῶνα μέγιστον ἀφικνούμεθα τῷ ἀσφοδέλῳ κατάφυτον, ἔνθα δὴ περιεπέτοντο ἡμᾶσ τετριγυῖαι τῶν νεκρῶν αἱ σκιαί.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 10:7)
ἡγούμενοσ γὰρ σὲ μᾶλλον ἢ ἐμὲ ἐπαί̈ειν περὶ τῶν τοιούτων σοὶ εἱπόμην, καὶ ἑπόμενοσ συνεβάκχευσα μετὰ σοῦ τῆσ θείασ κεφαλῆσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 51:3)
τοιγαροῦν, ὥσ σε μέμνημαι ἐν Κρήτῃ θεασάμενοσ ἀμπεχόνῃ κεκοσμημένον πανηγυρικῶσ, οὐ τὴν φρόνησιν ἐζήλουν οὐδὲ τὴν ἀρετήν, ἀλλὰ τοῦ χιτῶνοσ εἰργασμένου περιττῶσ τὴν λεπτότητα καὶ τῆσ χλαμύδοσ οὔσησ ἁλουργοῦ τὴν οὐλότητα καὶ τὸ κάλλοσ ἀγαπῶν καὶ τεθηπὼσ εἶχε δέ τι καὶ ἡ πόρπη χρυσὸσ οὖσα παίγνιον οἶμαι τορείαισ διηκριβωμένον εἱπόμην γεγοητευμένοσ, ὥσπερ αἱ γυναῖκεσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 9:2)
οἴκτιρόν τέ με πολλοῖσιν οἰκτρόν, ὅστισ ὥστε παρθένοσ βέβρυχα κλαίων, καὶ τόδ’ οὐδ’ ἂν εἷσ ποτε τόνδ’ ἄνδρα φαίη πρόσθ’ ἰδεῖν δεδρακότα, ἀλλ’ ἀστένακτοσ αἰὲν εἱπόμην κακοῖσ.
(소포클레스, 트라키니아이, episode10)

SEARCH

MENU NAVIGATION