헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἴτε τι νίκησ δεῖσθε, τοσοῦτον ἡμῖν προκέκοπται, εἴτε καὶ τὴν συντέλειαν δεῖ σκοπεῖν, δύο τοῦ παντὸσ μέρη μόνοι πληροῦμεν, οὗτοι δ’ εἰκοστὸν τοῦ παρ’ ἡμῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 45:4)
ὥστε ἐσ τήνδε τὴν παροῦσαν βασιλείαν, ἣν Ἀδριανὸσ εἰκοστὸν τοῦτ̓ ἔτοσ βασιλεύει, πολὺ μᾶλλον συμβαίνειν μοι δοκεῖ τὰ ἔπη ταῦτα ἤπερ ἔσ τὴν πάλαι Λακεδαίμονα ἑ̓́νθ̓ αἰχμά τε νέων θάλλει καὶ μῶσα λίγεια, καὶ δίκα εὐρυάγυια καλῶν ἐπιτάρροθοσ ἔργων.
(아리아노스, chapter 44 5:1)
πρῶτοσ δὲ καὶ τὴν ἀπὸ τροπῆσ ἐπὶ τροπὴν πάροδον εὑρ͂ε, καὶ πρῶτοσ τὸ τοῦ ἡλίου μέγεθοσ <τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆσ σελήνησ μέγεθοσ> τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέροσ ἀπεφήνατο κατά τινασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 3:3)
εἰσ ἔτοσ ἦν ἐμβεβηκὼσ ἑπτακαιδέκατον δημοσίουσ δὲ λόγουσ ἤρξατο γράφειν ἐπὶ Καλλιστράτου ἄρχοντοσ εἰκοστὸν καὶ πέμπτον ἔτοσ ἔχων.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 43)
τὸ μὲν δὴ Σικελικὸν γένοσ οὕτωσ ἐξέλιπεν Ἰταλίαν, ὡσ μὲν Ἑλλάνικοσ ὁ Λέσβιόσ φησι, τρίτῃ γενεᾷ πρότερον τῶν Τρωικῶν Ἀλκυόνησ ἱερωμένησ ἐν Ἄργει κατὰ τὸ ἕκτον καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 4:1)
ἐγὼ δ’ ἔτι νεώτερον αὐτὸν ὑποτίθεμαι πέντε ὅλοισ ἔτεσι, καὶ ποιῶ κατὰ τὸ πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἀπανιστάμενον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6 5:2)
νῦν δ’ αὐτὸ πρῶτον, ἥκει γὰρ ὁ καιρόσ, ὃν εὐχόμην τε καὶ προσεδεχόμην, πέμπτον ἤδη τοῦτο καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ φυλάξασ ἀποτίθεμαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 77 5:2)
καὶ σοὶ μέν, ὅτι μίαν ἐτυραννήθησ νύκτα τὴν ἀμίαντον ἀφαιρεθεῖσ’ αἰδῶ μετὰ βίασ, ἡδίων καὶ μακαριώτεροσ ἔδοξεν ὁ θάνατοσ εἶναι τοῦ βίου, ἡμῖν δ’ ἆρ’ οὐ παραστήσεται τὸ αὐτὸ τοῦτο ὑπολαβεῖν, ὧν Ταρκύνιοσ οὐ μίαν ἡμέραν, ἀλλὰ πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἤδη τυραννῶν, πάσασ ἀφῄρηται τὰσ ἐν τῷ ζῆν ἡδονὰσ ἐλευθερίαν ἀφελόμενοσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 82 4:3)
τοιαύτῃ διαφθείρων ἀγωγῇ τοὺσ παῖδασ, ἑώσ ἐκπληρώσωσιν εἰκοστὸν ἔτοσ, τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον εἰσ ἄνδρασ εἰά τελεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 9 8:1)
οὗτοσ ὁ ἀγὼν εἴρηται ἐπ’ ἄρχοντοσ Εὐβούλου ἢ Λυκίσκου τοῦ μετ’ Εὔβουλον, οὔπω εἰκοστὸν ἔτοσ ἔχοντοσ αὐτοῦ ὁ μὲν γὰρ λόγοσ περί τινοσ ἀποψηφισθέντοσ γέγονεν ἐπ’ Ἀρχίου τοῦ μετὰ Θεμιστοκλέα.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 1:2)
ἔστι δὲ ὁ χρόνοσ κατὰ Πυθόδοτον ἄρχοντα, ὡσ δηλοῖ Φιλόχοροσ σὺν τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ἐπὶ τούτου τοῦ ἄρχοντοσ οὐδέπω εἰκοστὸν ἔχων ἔτοσ.
(디오니시오스, De Dinarcho, ἰδιωτικοὶ ψευδεπίγραφοι., chapter 13 2:9)
φησὶ γὰρ ὁ λέγων ἐπ’ Εὐβούλου μὲν μισθώσασθαι τὸ μέταλλον, τρία δὲ ἔτη ἐργασάμενοσ, ἐκβαλλόμενοσ ὑπὸ τοῦ πλησίον ἔχοντοσ μέταλλα, λαχεῖν αὐτῷ τὴν δίκην κατὰ Νικόμαχον ἄρχοντα, Δεινάρχου ἓν καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἔχοντοσ.
(디오니시오스, De Dinarcho, ἰδιωτικοὶ ψευδεπίγραφοι., chapter 13 3:1)
καίπερ γὰρ λέγων ὅτι παντὶ τῷ πολέμῳ παρεγένετο, καὶ πάντα δηλώσειν ὑποσχόμενοσ, εἰσ τὴν ναυμαχίαν τελευτᾷ τὴν περὶ Κυνὸσ σῆμα γεγενημένην Ἀθηναίων καὶ Πελοποννησίων, ἣ συνέβη κατὰ ἔτοσ εἰκοστὸν καὶ δεύτερον.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 10:2)
Ναχώρησ δὲ Θέρρον εἰκοστὸν αὐτὸσ [ἔτοσ] καὶ ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼσ ἐγέννησε·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 185:2)
τοῦ δ’ Ἰσάκου πέμπτον τε καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἔχοντοσ τὸν βωμὸν κατασκευάζοντοσ καὶ πυθομένου, τί καὶ μέλλοιεν θύειν ἱερείου μὴ παρόντοσ, τὸν θεὸν αὐτοῖσ παρέξειν ἔλεγεν ὄντα ἱκανὸν καὶ τῶν οὐκ ὄντων εἰσ εὐπορίαν ἀνθρώποισ παραγαγεῖν καὶ τὰ ὄντα τῶν ἐπ’ αὐτοῖσ θαρρούντων ἀφελέσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 292:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION