헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταυτὶ λέγειν ἔφη οὐκ εἰκάζων, ἀλλ’ ἀκριβῶσ εἰδώσ, ὅτι αἵματόσ ἐστιν ἡ ἀρετὴ ὠνία, αὐτὸσ οὐκ ἔχων αἷμα, καὶ θεωρῶν τὸν Ἀλέξανδρον οὐκ ἐκ τῆσ Αλεξάνδρου φύσεωσ, ἀλλ’ ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ ἀνανδρίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 160 1:3)
τούτων τῶν τειχῶν προασπίζουσιν ἄνδρεσ φυγὴν οὐ νομίσαντεσ, ἡρμοσμένοι πρὸσ ἀλλήλουσ ἐκείνῃ τῇ ἁρμονίᾳ, ᾗ τοὺσ Μυρμιδόνασ Ὅμηρόσ φησι, πρὸσ ὂν εἶπον τοῖχον τότε εἰκάζων, πᾶσι τοῖσ ὀργάνοισ τοῦ πολέμου συνεχῆ μὲν οὕτωσ, ἀλλήλοισ τὰ κράνη, ὡσ μὴ εἶναι μέσον ὀϊστὸν διεξελθεῖν, ἀσπίδεσ δὲ ὑπὲρ κεφαλῆσ ἐξαρθεῖσαι μετεώρουσ ἂν δέχοιντο δρόμουσ, τοσούτῳ στερροτέρουσ τῶν κατ’ ἄστυ ποιητῶν ὥστε καὶ ἱππεῦσιν ἔξεστιν ἐπιθεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ Εὐριπίδου, κατάχαλκον ὁρᾶν πεδίον τότε φήσεισ ἀληθῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:2)
ταῦτα οὐχ ἕτεροσ περὶ αὐτοῦ γέγραφεν, οὐδὲ εἰκάζων τὴν ἐκείνου γνώμην, ἀλλ’ ὁ κάλλιστα εἰδὼσ αὐτὸσ περὶ αὑτοῦ τούτων φησὶ χάριν ἐλθεῖν, τοὺσ ὑπὸ τοῦ Δίωνοσ ἂν λεχθέντασ τούτουσ λόγουσ πρὸσ αὐτὸν αἰσχυνθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 67:1)
ἀλλ’ εἰ μὲν τοῦτο λέγεισ ὡσ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἐν νηὶ μέγιστον ὁ κυβερνήτησ καὶ πρὸσ τοῦτον ἅπαντα καὶ τὰ τῶν ναυτῶν καὶ τὰ τῶν ἐμπλεόντων, οὕτω καὶ τότ’ εἰσ ἐκείνουσ ἧκε τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα καὶ ὑπὸ τῆσ ἐκείνων γνώμησ ἤγετο, εἰ τοῦτο λέγεισ καὶ ὅσον παραδείγματι χρῇ τῷ κυβερνήτῃ, ὥσπερ Ὅμηροσ τοῖσ λέουσι καὶ τοῖσ κάπροισ καὶ πολλοῖσ τοῖσ ἄλλοισ οὐκ εἰσάπαξ εἰκάζων, ἀλλ’ εἰσ ὅσον προσήκει τῷ λόγῳ, εἰ κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ καὶ σὺ μέμνησαι τοῦ κυβερνήτου, δίδωμι καὶ συγχωρῶ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:10)
τοῦτον οὐκ ἀτιμάζων δή που φιλοσοφίαν ἐποίησε Πλάτων, ἀλλά τινασ ὑπὲρ αὐτῆσ κάλλιστ’ ἀνθρώπων εἰκάζων ἐνισταμένουσ, καὶ ῥᾳδίωσ αὐτοὺσ ἀξιοῦντασ τῶν μειζόνων ἢ κατ’ αὐτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:5)
ἅ γ’ ἐστὶ ξηρότερα καὶ ψεδνότερα παντὸσ οὗ τισ ἂν εἰκάζων εὑρ́οι, ὥστ’ ἔν γε τῇ Ἀραβικῇ καὶ ἡ περιβόητοσ αὕτη λιθοτομία ἡ πορφυρῖτίσ ἐστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 19:7)
Ῥόδον ἐκάλει μνηστήρων πόλιν, χρώματι μὲν εἰσ ἀσωτίαν διαλλάττειν ἐκείνων ἡγούμενοσ αὐτούσ, ὁμοιότητι δ’ εἰσ καταφέρειαν ἡδονῆσ τὴν πόλιν μνηστήρων εἰκάζων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 45 4:1)
ἐὰν δὲ ἀγνοοῦντι καὶ ἀλαζόνι κατατρίψει περιάγων αὐτόν, ὁτὲ μὲν πρὸσ ἀνατολάσ, ὁτὲ δὲ πρὸσ δύσιν, ὁτὲ δὲ πρὸσ μεσημβρίαν ἕλκων, οὐδὲν αὐτὸσ εἰδώσ, ἀλλὰ εἰκάζων, καὶ πολὺ πρότερον αὐτὸσ ὑπὸ τοιούτων ἀλαζόνων πεπλανημένοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 39:2)
ἐπεὶ τό γε σῶμα οὐ φαύλωσ εἰκάζεισ Βοιωτίῳ μᾶλλον εἰκάζων αὐτὸ ἢ Λακωνικῷ τε καὶ Ἀττικῷ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 26:10)
ταῦτα δ’ οὐκ εἰκάζων, ἀλλ’ ἀκριβῶσ ἐπιστάμενοσ λέγω μηνύσεώσ μοι γενομένησ ἐν τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ ὑπό τινοσ τῶν μετεσχηκότων τῆσ συνωμοσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 47 8:1)
ὅπερ ἐποίει τότε, καὶ συναγαγὼν χεῖρα οὐκ ὀλίγην κατηγόρει τοῦ ἀνδρὸσ ψευδῆ τεκμαιρόμενοσ ἀληθέσι καὶ οὐ γενησόμενα εἰκάζων γεγενημένοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 57 6:1)
περὶ δὲ τοῦ κάκιόν με Ῥωμαίων τινὸσ πράττειν δι’ ἀπορίαν καὶ μηδὲν εἶναί μοι πλέον ἀσκοῦντι καλοκαγαθίαν, ὅτι τῶν πλουσίων οὐκ εἰμί, κακῶσ ὑπείληφασ, εἴτ’ ἀκούσασ τινὸσ εἴτ’ αὐτὸσ εἰκάζων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 15 5:1)
ὁ δὲ ἡσθεὶσ τῷ ὀνείρατι, τὴν γὰρ πρόρρησιν αὐτοῦ τῇ διανοίᾳ συλλαβὼν καὶ μετὰ σοφίασ οὐκ ἀσκόπωσ εἰκάσασ ἔχαιρεν ἐπὶ μεγάλοισ τοῖσ σημαινομένοισ, ἃ εὐδαιμονίαν τῷ παιδὶ κατήγγελλε καὶ καιρὸν ἥξειν θεοῦ δόντοσ, καθ’ ὃν αὐτὸν ὑπό τε τῶν γονέων καὶ τῶν ἀδελφῶν ἔσεσθαι τίμιον καὶ προσκυνήσεωσ ἄξιον, τὴν μὲν σελήνην καὶ τὸν ἥλιον μητρὶ καὶ πατρί, τῆσ μὲν αὐξούσησ ἅπαντα καὶ τρεφούσησ τοῦ δ’ ἐκτυποῦντοσ καὶ τὴν ἄλλην ἰσχὺν ἐντιθέντοσ εἰκάζων, τοὺσ δ’ ἀστέρασ τοῖσ ἀδελφοῖσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 22:1)
καὶ ὡσ ἑνὸσ πατὴρ ὢν καὶ τῆσ ἐξ ἄλλων παραμυθίασ ἐστερημένοσ οὕτωσ ἦν παρὰ τῷ κακῷ, πρὶν ἢ τοῖσ ἀδελφοῖσ συμβαλεῖν εἰκάζων ὑπὸ θηρίων Ιὤσηπον ἀφανῆ γεγονέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 51:1)
βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖσ σπιθαμὰσ πολλάκισ αὐξανομένη τὸ ὕψοσ, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴσ βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα τοῖσ εὐζώμων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 218:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION