헬라어 문장 내 검색 Language

κακία τῶν ἑκουσίων ἂν εἰήσαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 107:1)
ἐκ μὲν οὖν τούτων τῶν λόγων οὐκ ἂν εἰήσαν αἱ ἀρχαὶ τὰ γένη τῶν ὄντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 72:1)
ὥστε ἀρχαὶ τὰ πρῶτ’ ἂν εἰήσαν γένη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 88:2)
ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἂν εἰήσαν αἱ αὐταὶ ἀρχαί, τοσαῦτα εἰρήσθω·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 122:1)
εἰ γὰρ εἰήσαν οἱ πάντεσ χίλιοι καὶ τριακόσιοι, καὶ τούτων οἱ χίλιοι πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν ἀρχῆσ τοῖσ τριακοσίοισ καὶ πένησιν ἐλευθέροισ οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοισ, οὐθεὶσ ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτουσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 41:2)
εἰ μὲν τοίνυν εἰήσαν τοσοῦτον διαφέροντεσ ἅτεροι τῶν ἄλλων ὅσον τοὺσ θεοὺσ καὶ τοὺσ ἡρ́ωασ ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺσ πρῶτον κατὰ τὸ σῶμα πολλὴν ἔχοντεσ ὑπερβολήν, εἶτα κατὰ τὴν ψυχήν, ὥστε ἀναμφισβήτητον εἶναι καὶ φανερὰν τὴν ὑπεροχὴν τοῖσ ἀρχομένοισ τὴν τῶν ἀρχόντων, δῆλον ὅτι βέλτιον ἀεὶ τοὺσ αὐτοὺσ τοὺσ μὲν ἄρχειν τοὺσ δ’ ἄρχεσθαι καθάπαξ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 221:2)
εἰ γὰρ εἰήσαν δύ’ ἐναντίοι νόμοι, καί τινεσ ἀντίδικοι παρ’ ὑμῖν ἀγωνίζοιντο ἢ περὶ δημοσίων ἢ περὶ ἰδίων πραγμάτων, ἀξιοίη δ’ ἑκάτεροσ νικᾶν μὴ τὸν αὐτὸν δεικνύων νόμον, οὔτ’ ἀμφοτέροισ ἔνι δήπου ψηφίσασθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 46:1)
καὶ ἐπειδὴ ἠνωχλοῦμεν αὐτοῖσ, ἀποκρίνεται Λάκριτοσ οὑτοσί, ἁδελφὸσ ὁ Ἀρτέμωνοσ, ὅτι οὐκ ἂν οἱοῖ́ τ’ εἰήσαν ἀποδοῦναι, ἀλλ’ ἀπόλωλεν ἅπαντα τὰ χρήματα·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 47:2)
πῶσ ἂν οὖν εἰήσαν κατὰ τὴν διαμαρτυρίαν υἱεῖσ ἔτι τινὲσ τῷ Ἀρχιάδῃ, ᾧ οἱ μὲν εἰσποιηθέντεσ ὁμολογοῦνται ἐπανεληλυθέναι, ὁ δ’ ἐγκαταλειφθεὶσ τελευταῖοσ ἄπαισ τετελεύτηκεν;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 58:1)
ὁπότε δὲ ἔρημοσ ὁ οἶκοσ, οὐκ ἂν εἰήσαν υἱεῖσ ἔτι ἐκείνῳ γνήσιοι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 58:3)
ὡσ δὲ ταῦτά μου λέγοντοσ οὐκ ἀπεδίδου, ἀλλὰ ἠπείλει καὶ ἐλοιδορεῖτο, ἐκέλευσα τὸν παῖδα καλέσαι εἴ τινασ ἴδοι τῶν πολιτῶν παριόντασ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἵνα μάρτυρέσ μοι εἰήσαν τῶν λεγομένων, καὶ ἠξίουν πάλιν τὸν Θεόφημον ἢ αὐτὸν ἀκολουθεῖν πρὸσ τοὺσ ἀποστολέασ καὶ τὴν βουλήν, καὶ εἰ μή φησιν ὀφείλειν, ἐκείνουσ πείθειν τοὺσ παραδόντασ καὶ ἀναγκάζοντασ εἰσπράττειν, ἢ ἀποδιδόναι τὰ σκεύη·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 48:2)
ἐπενέγκασ γὰρ αὐτῷ αἰτίαν ψευδῆ ὡσ Ἀφίδναζέ ποτε ἀφικόμενοσ ἐπὶ δραπέτην αὑτοῦ ζητῶν πατάξειε γυναῖκα καὶ ἐκ τῆσ πληγῆσ τελευτήσειεν ἡ ἄνθρωποσ, παρασκευασάμενοσ ἀνθρώπουσ δούλουσ καὶ κατασκευάσασ ὡσ Κυρηναῖοι εἰήσαν, προεῖπεν αὐτῷ ἐπὶ Παλλαδίῳ φόνου.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 12:2)
Φαβωρῖνοσ δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡσ οὐκ εἰήσαν αὐτοῦ αἱ δόξαι αἵ τε περὶ ἡλίου καὶ σελήνησ, ἀλλὰ ἀρχαῖαι, τὸν δ’ ὑφῃρῆσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 1:5)
οὗτοι δ’ ἂν εἰήσαν κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν καλούμενοι διάλεκτον εἰρηνοδίκαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 72 1:2)
Οὐιεντανοὶ δὲ πρὸσ τοὺσ ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ ἥκοντασ ἀποκρινάμενοι, ὅτι οὐκ ἐξ αὐτῶν εἰήσαν οἱ προνομεύοντεσ τὴν χώραν, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἄλλων Τυρρηνῶν, ἀπέλυσαν τοὺσ ἄνδρασ οὐθὲν τῶν δικαίων ποιήσαντεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 91 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION