헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα καθεῖναι τὸν δάκτυλον οὑτωσὶ μέχρι τοῦ λαιμοῦ, καί τι ἐγχέαι, κατὰ δή τινα ἐπιχώριον νόμον, ὀνομάσαι δὲ αὐτὸ ὀξυσιτίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 3:15)
Διονύσιοσ τά ἱερὰ περιπορευόμενοσ, εἰ μὲν τράπεζαν ἴδοι παρακειμένην χρυσῆν ἢ ἀργυρᾶν, ἀγαθοῦ δαίμονοσ κελεύσασ ἐγχέαι ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν, ὅσα δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε προτετακότα, εἴπασ ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 137:1)
ἐκέλευε δ’ ἐγχέαι σε τῶν κρεῶν χάριν, ἵνα μὴ στρατεύοιτ’ ἀλλὰ βινοίη μένων, ἐσ τὸν ἀλάβαστον κύαθον εἰρήνησ ἕνα.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 1:7)
εὖ γ’ ὦ πότνια δέσποιν’ Ἀθηναία ποιῶν ἀπόλωλ’ ἐκεῖνοσ κἀν δέοντι τῇ πόλει, ἢ πρίν γε τὸν μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 3:29)
αὐλητικῶσ δεῖ καρκινοῦν τοὺσ δακτύλουσ οἶνόν τε μικρὸν ἐγχέαι καὶ μὴ πολὺν ἔπειτ’ ἀφήσεισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 4 2:12)
ὁ δ’ Ἴφικλοσ πυθόμενοσ παρά τινοσ τὰ τῶν Φοινίκων λόγια καὶ ἐνεδρεύσασ τοῦ Φαλάνθου πιστόν τινα πορευόμενον ἐφ’ ὕδωρ, ᾧ ὄνομα ἦν Λάρκασ, καὶ πίστεισ πρὸσ αὐτὸν ποιησάμενοσ, θηρεύσασ ἰχθύδια ἐκ τῆσ κρήνησ καὶ ἐμβαλὼν εἰσ ὑδρεῖον ἔδωκε τῷ Λάρκᾳ καὶ ἐκέλευσε φέροντα τὸ ὕδωρ τοῦτο ἐγχέαι εἰσ τὸν κρατῆρα ὅθεν τῷ Φαλάνθῳ ᾠνοχοεῖτο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 61 1:4)
ἐξ ἀνάγκησ γὰρ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῷ ἄρχοντι ἀμφορέα ἑκάστῳ ἐγχέαι τῶν ἀμφισβητούντων, καὶ τρεῖσ χοᾶσ τῷ ὑστέρῳ λόγῳ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 10:2)
Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
"ποῖοσ δὲ ἢ πόσοσ ὁ κάματοσ ἐγχέαι φάρμακον;
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 17:1)
καὶ μὴν κἀκεῖνο, ὦ πάτερ, οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν, ὅτι εἰ καὶ μὴ τελέωσ οὕτωσ ἀπέγνωστο, ἀλλά τισ ἔτι σωτηρίασ ἐλπὶσ ὑπεφαίνετο, οὐκ ἂν οὐδὲ οὕτω ῥᾳδίωσ προσηψάμην οὐδ’ αὖ προχείρωσ φάρμακον ἐγχέαι ἐτόλμησα, δεδιὼσ τὴν τύχην καὶ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν δυσφημίαν.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 31:5)
οἶδα γὰρ ὡσ χρὴ ἐγχέαι τὸ γάλα καὶ ἀναδοῦναι τὸ κισσύβιον.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Γανυμήδησ. 7:4)
Πυραλλίδα δὲ ὅσον ἐνένευεσ, καὶ πιὼν ἄν ἐκείνῃ μὲν ὑπέδειξασ τὸ ποτήριον, ἀποδιδοὺσ δὲ τῷ παιδὶ πρὸσ τὸ οὖσ ἐκέλευεσ, εἰ μὴ Πυραλλὶσ αἰτήσειε, μὴ ἂν ἄλλῳ ἐγχέαι·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 1:11)
προειπεῖν δὲ καὶ τοῖσ οἰνοχόοισ μὴ περιμένειν, ἔστ̓ ἂν ἑπτάκισ αἰτήσῃ πιεῖν ἡμῶν ἕκαστοσ, ἀλλὰ ἢν ἅπαξ κελεύσῃ, αὐτίκα ἐγχέαι καὶ ἀναδοῦναι μεγάλην κύλικα ἐμπλησαμένουσ ὥσπερ τῷ δεσπότῃ·
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 4:3)
εἰσ ταύτασ ὅτε τισ καθείη τῶν περὶ τὸν Ἀνδρωνίδαν καὶ Καλλικράτην, οὐδεὶσ ἐτόλμα τῶν ἐφεστώτων ἔτι καθιέναι, πρὶν ἢ τὸν βαλανείτην τὸ μὲν ὑπάρχον ὕδωρ ἀφεῖναι πᾶν, ἕτερον δὲ καθαρὸν ἐγχέαι.
(폴리비오스, Histories, book 30, ii. res graeciae 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION