헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτῆσ δὲ προσάντη τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν πρὸσ τέτταρα βλέποντασ, πρῶτον μὲν ὡσ ἀναγκαῖον πρὸσ ὑγίειαν αἵ τε γὰρ πρὸσ ἑώ τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι καὶ πρὸσ τὰ πνεύματα τὰ πνέοντα ἀπὸ τῆσ ἀνατολῆσ ὑγιεινότεραι, δεύτερον δ’ <αἱ> κατὰ βορέαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 167:1)
ὁδὶ δὲ κραυγῇ μόνον καὶ ἀνοίᾳ διὰ δυστυχῆ φθόγγον καὶ κακὴν ἔγκλισιν καὶ τὰσ ἐκμελεῖσ καμπὰσ καὶ λήρουσ καὶ κυνισμοὺσ καὶ ὀλέθρουσ ἀκλεῶσ ἀπολλύμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:4)
εἶτα τὸ μὲν γεῶδεσ αὐτῆσ ἐκτηκόμενον διὰ τῶν ὑγρῶν καταρρεῖ κατὰ τὴν τῆσ σανίδοσ ἔγκλισιν, τὸ δὲ χρυσίον ἔχον ἐπὶ τοῦ ξύλου παραμένει διὰ τὸ βάροσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 14 1:3)
πᾶσα δ’ ἡ σύνεγγυσ χώρα σπανίζει ναματιαίων ὑδάτων καὶ διὰ τὴν πρὸσ μεσημβρίαν ἔγκλισιν ἔμπυροσ ὑπάρχει·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 42 3:1)
τὰ δ’ ἄστρα κατ’ ἀρχὰσ μὲν θολοειδῶσ ἐνεχθῆναι, ὥστε κατὰ κορυφὴν τῆσ γῆσ τὸν ἀεὶ φαινόμενον εἶναι πόλον, ὕστερον δὲ τὴν ἔγκλισιν λαβεῖν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 4:1)
ἄλλοι δέ φασι Κιμμερίων τὸ μὲν πρῶτον ὑφ’ Ἑλλήνων τῶν πάλαι γνωσθὲν οὐ μέγα γενέσθαι τοῦ παντὸσ μόριον, ἀλλὰ φυγὴν ἢ στάσιν τινὰ βιασθεῖσαν ὑπὸ Σκυθῶν εἰσ Ἀσίαν ἀπὸ τῆσ Μαιώτιδοσ διαπερᾶσαι Λυγδάμιοσ ἡγουμένου, τὸ δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ μαχιμώτατον ἐπ’ ἐσχάτοισ οἰκοῦν παρὰ τὴν ἔξω θάλασσαν γῆν μὲν νέμεσθαι σύσκιον καὶ ὑλώδη καὶ δυσήλιον πάντῃ διὰ βάθοσ καὶ πυκνότητα δρυμῶν, οὓσ μέχρι τῶν Ἑρκυνίων εἴσω διήκειν, οὐρανοῦ δὲ εἰληχέναι καθ’ ὃ δοκεῖ μέγα λαμβάνων ὁ πόλοσ ἔξαρμα διὰ τὴν ἔγκλισιν τῶν παραλλήλων ὀλίγον ἀπολείπειν τοῦ κατὰ κορυφὴν ἱσταμένου σημείου πρὸσ τὴν οἴκησιν, αἵ τε ἡμέραι βραχύτητι καὶ μήκει πρὸσ τὰσ νύκτασ ἴσαι κατανέμεσθαι τὸν χρόνον·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 11 5:2)
τὴν ἔγκλισιν τοῦ τραχήλου καὶ τὴν ἐν τῷ διαλέγεσθαι τραχύτητα τῆσ φωνῆσ·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 3:1)
ὥστε κατὰ τὰσ ἐμβολὰσ καὶ παραβολὰσ εἰσ μὲν τὴν πολεμίαν ναῦν ἐκτινάττεσθαι πῦρ, ἀπὸ δὲ τῆσ οἰκείασ πολὺν ἀφεστάναι τόπον διὰ τὴν ἔγκλισιν.
(폴리비오스, Histories, book 21, chapter 7 4:1)
εἰσὶ δέ τινεσ οἵ φασιν εἶναι δύο τοὺσ κυριωτάτουσ ἀνέμουσ βορέαν καὶ νότον, τοὺσ δὲ ἄλλουσ κατὰ μικρὰν ἔγκλισιν διαφέρειν, τὸν μὲν ἀπὸ θερινῶν ἀνατολῶν εὖρον χειμερινῶν δὲ ἀπηλιώτην, δύσεων δὲ θερινῶν μὲν ζέφυρον χειμερινῶν δὲ ἀργέστην.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 42:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION