헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὐθύνασ τε ἐπ’ αὐτῶν γίγνεσθαι δωροδοκίασ προσέγραφεν, ἐγκλήματοσ ἴσα δὴ καὶ ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθοσ τῆσ δωροδοκίασ ἀνέδην ἐπιπολαζούσησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 2:6)
ὑπὲρ ἅπαντα δ’ ἠγανάκτουν ἀναφυομένου τοῦ τῆσ δωροδοκίασ ἐγκλήματοσ, ὃ τέωσ ἡγοῦντο καρτερῶσ ὑπὲρ αὑτῶν πρόρριζον ἐσβέσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 2:12)
ὁ δὲ ἀδοξῶν καὶ ὑπερορῶν τοῦ ἐγκλήματοσ, ἐπεὶ συνῆλθε τὸ δικαστήριον ἧσ ἡμέρασ ποτὲ Καρχηδόνα παρεστήσατο, θυσίαν προύπεμψεν ἐσ τὸ Καπιτώλιον, καὶ ἐσ τὸ δικαστήριον αὐτὸσ παρῆλθεν ἐπὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἀντὶ οἰκτροῦ καὶ ταπεινοῦ τῶν ὑπευθύνων, ὡσ εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε πάντασ ἐκπλῆξαί τε καὶ ἐσ εὔνοιαν, ὡσ ἐπὶ χρηστῷ δὴ συνειδότι μεγαλοφρονούμενον, προσαγαγέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 4:2)
Ὁ μὲν δὴ Σκιπίων ὧδε ἐγκλήματοσ ἀναξίου τῶν βεβιωμένων οἱ κατεφρόνησε, σοφώτερον, ἐμοὶ δοκεῖν, Ἀριστείδου περὶ κλοπῆσ καὶ Σωκράτουσ περὶ ὧν ἐνεκαλεῖτο οὐδὲν εἰπόντων ὑπ’ ἀδοξίασ ὁμοίασ, ἢ Σωκράτουσ εἰπόντοσ ἃ δοκεῖ Πλάτωνι, μεγαλοφρονέστερον δὲ ἄρα καὶ Ἐπαμεινώνδου, ὃσ ἐβοιωτάρχει μὲν ἅμα Πελοπίδᾳ καὶ ἑτέρῳ, ἐξέπεμψαν δὲ αὐτοὺσ οἱ Θηβαῖοι, στρατὸν ἑκάστῳ δόντεσ, ἐπικουρεῖν Ἀρκάσι καὶ Μεσσηνίοισ πολεμουμένοισ ὑπὸ Λακώνων, οὔπω δ’ ὅσα ἐπενόοουν ἐργασαμένουσ ἐπὶ διαβολῇ μετεκάλουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:1)
ἔστιν οὖν τοῦ μὲν ἐγκλήματοσ ἀρχή τάδ’ ἐγκαλεῖ Δημοσθένησ Ἀφόβῳ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 43:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐκ τοῦ ἐγκλήματοσ τούτου δῆλόν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 34:4)
λέγε δή μοι τὸ λοιπὸν τοῦ ἐγκλήματοσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 54:2)
δεήσομαι δὲ καὶ δίκαια καὶ μέτρι’ ὑμῶν ἁπάντων, πρῶτον μὲν εὐνοϊκῶσ ἀκοῦσαί μου λέγοντοσ, εἶτ’, ἐὰν ἀδικεῖσθαι δοκῶ καὶ μὴ προσήκοντοσ ἐγκλήματοσ φεύγειν δίκην, βοηθῆσαί μοι τὰ δίκαια.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 3:1)
κἂν τοῖσ ἐκ τῆσ ἱερᾶσ βίβλου νόμοισ ἀναγινωσκομένοισ ἀκολουθήσαντεσ ἀδυνατήσωσι σῶσαι τὸν κάμνοντα, ἀθῷοι παντὸσ ἐγκλήματοσ ἀπολύονται, ἐὰν δέ τι παρὰ τὰ γεγραμμένα ποιήσωσι, θανάτου κρίσιν ὑπομένουσιν, ἡγουμένου τοῦ νομοθέτου τῆσ ἐκ πολλῶν χρόνων παρατετηρημένησ θεραπείασ καὶ συντεταγμένησ ὑπὸ τῶν ἀρίστων τεχνιτῶν ὀλίγουσ ἂν γενέσθαι συνετωτέρουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 82 3:3)
οὕτω δ’ ἐν ταῖσ τῶν ὄχλων ψυχαῖσ ἐντέτηκεν ἡ πρὸσ τὰ ζῷα ταῦτα δεισιδαιμονία καὶ τοῖσ πάθεσιν ἀμεταθέτωσ ἕκαστοσ διάκειται πρὸσ τὴν τούτων τιμήν, ὥστε καὶ καθ’ ὃν χρόνον Πτολεμαῖοσ μὲν ὁ βασιλεὺσ ὑπὸ Ῥωμαίων οὔπω προσηγόρευτο φίλοσ, οἱ δ’ ὄχλοι πᾶσαν εἰσεφέροντο σπουδὴν ἐκθεραπεύοντεσ τοὺσ παρεπιδημοῦντασ τῶν ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ καὶ σπεύδοντεσ μηδεμίαν ἀφορμὴν ἐγκλήματοσ ἢ πολέμου δοῦναι διὰ τὸν φόβον, ἀποκτείναντοσ Ῥωμαίου τινὸσ αἴλουρον, καὶ τοῦ πλήθουσ συνδραμόντοσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ πράξαντοσ, οὔθ’ οἱ πεμφθέντεσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ ἄρχοντεσ ἐπὶ τὴν παραίτησιν οὔθ’ ὁ κοινὸσ ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ φόβοσ ἴσχυσεν ἐξελέσθαι τῆσ τιμωρίασ τὸν ἄνθρωπον, καίπερ ἀκουσίωσ τοῦτο πεπραχότα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 83 8:1)
οἱ δ’ οὖν Ῥόδιοι πρὸσ πάντασ τοὺσ δυνάστασ συντεθειμένοι τὴν φιλίαν διετήρουν μὲν ἑαυτοὺσ ἐκτὸσ ἐγκλήματοσ δικαίου, ταῖσ δ’ εὐνοίαισ ἔρεπον μάλιστα πρὸσ Πτολεμαῖον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 81 4:1)
ἀφείσθω δὴ πᾶσα ἐγκλήματοσ ἰδίου τε καὶ κοινοῦ πρόφασισ καὶ μηδενὸσ ἔτι μνήμη τῶν παρεληλυθότων ἔστω κακῶν, ὡσ καὶ σοί, ὦ Φουφέττιε, δοκεῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 5:1)
ἐπειδὴ πάντωσ, ὦ δήμαρχοι, ψῆφον ἐπενεχθῆναι περὶ τοῦ ἀνδρὸσ προθυμεῖσθε, μηθὲν ἔξω τοῦ ἐγκλήματοσ κατηγορεῖτε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 61 2:2)
κελεύουσίν τε πρῶτον μὲν τὴν αἰτίαν εἰσ τοὺσ ἀντιδίκουσ περιιστάναι καὶ τοῦ ἐγκλήματοσ καὶ τοῦ ἀγῶνοσ καὶ λέγειν, ὅτι μεγάλα τἀδικήματα καὶ οὐκ ἐνῆν αὐτὰ μετρίωσ ἐνεγκεῖν καὶ ὅτι ὑπὲρ ἀναγκαιοτέρων προσώπων ὁ ἀγὼν καὶ ἐρήμων καὶ ἧττον ὑπεροφθῆναι ἀξίων, οἷσ μὴ βοηθοῦντεσ κακίουσ ἂν ἐφάνησαν·
(디오니시오스, chapter 244)
καὶ παρέχοντοσ αὑτὸν εἰσ βάσανον, ἐπὶ τούτοισ τροπῆσ τοῦ συνεδρίου γενομένησ, σφόδρα γὰρ ᾤκτειραν τὸν Ἀντίπατρον δάκρυσίν τε καὶ αἰκίαισ τοῦ προσώπου χρώμενον, ὥστε καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ δι’ οἴκτου καταστῆναι φανερὸν δὲ ἤδη καὶ Ἡρώδην εἶναι καμπτόμενόν τι τῇ γνώμῃ καίπερ μὴ βουλόμενον ἔκδηλον εἶναι, Νικόλαοσ ἀρξάμενοσ οἷσ τε ὁ βασιλεὺσ κατήρξατο λόγοισ παλιλλογεῖ μειζόνωσ ἐκδεινῶν καὶ ὁπόσα ἐκ βασάνων ἢ μαρτυριῶν συνῆγεν τὴν ἀπόδειξιν τοῦ ἐγκλήματοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 129:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION