헬라어 문장 내 검색 Language

σαλπικτὰσ δὲ αὐτοῖσ καὶ βυκανητάσ τινασ ἐξ ὀλίγου διαστήματοσ ἕπεσθαι κελεύσασ, προσέταξεν, ὅταν ἔνδον γένωνται, τοὺσ μὲν θόρυβον πολὺν ἐγείρειν περιθέοντασ, ἵνα πολλοὶ δόξωσιν εἶναι, τοὺσ δε ῥωμαΐζοντασ βοᾶν ὅτι Φούλουιοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸσ κελεύει, τὸ στρατόπεδον ἐκλιπόντασ, ἐπὶ τὸν ἐγγὺσ λόφον ἀναπηδᾶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:2)
ὁ δ’ ἀπεκρίνατο Θρᾴκην μέν, τῶν προγόνων αὑτοῦ γενομένην τε καὶ δι’ ἀσχολίασ ἐκπεσοῦσαν, αὐτὸσ ἐπὶ σχολῆσ ὢν ἀναλαμβάνειν, καὶ Λυσιμάχειαν ἐγείρειν οἰκητήριον Σελεύκῳ τῷ παιδὶ εἶναι, τὰσ δ’ ἐν Ἀσίᾳ πόλεισ αὐτονόμουσ ἐάσειν, εἰ τὴν χάριν οὐ Ῥωμαίοισ ἀλλ’ ἑαυτῷ μέλλοιεν ἕξειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:4)
Ὁ δὲ οὐκ ἐπέστειλε μέν οὑ̓ γὰρ ἀσφαλὲσ ἡγεῖτό πω, Ῥωμαίων τε πάντ’ ἀνερευνωμένων, καὶ τοῦ πολέμου μή πω φανεροῦ γεγονότοσ, καὶ πολλῶν οἱ διαφερομένων ἐν Καρχηδόνι, καὶ τῆσ πολιτείασ οὐδὲν βέβαιον οὐδ’ εὐσταθὲσ ἐχούσησ, ἃ καὶ μετ’ ὀλίγον ἀνέτρεψε τὴν Καρχηδόνἀ, Ἀρίστωνα δ’ ἔμπορον Τύριον ἐπὶ προφάσει τῆσ ἐμπορίασ ἔπεμπε πρὸσ τοὺσ φίλουσ, ἀξιῶν, ὅταν αὐτὸσ ἐσ τὴν Ἰταλίαν ἐμβάλῃ, τότε ἐκείνουσ τὴν Καρχηδόνα ἐσ ἄμυναν ὧν ἐπεπόνθεσαν ἐγείρειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:1)
νῦν δὴ δεῖ σε πυκνὴν φρένα καὶ φιλόσοφον ἐγείρειν φροντίδ’ ἐπισταμένην ταῖσι φίλαισιν ἀμύνειν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, strophe1)
παρερχόμενον δὲ ἄλλον ἐγείρειν τὸν λίθον καὶ ὁ κρεμάμενοσ ὑποτρέχοντοσ τοῦ λίθου, ἐὰν μὴ ταχὺ φθάσασ ἀποτέμῃ τῷ δρεπάνῳ, τέθνηκε, καὶ οἱ ἄλλοι γελῶσι παιδιὰν ἔχοντεσ τὸν ἐκείνου θάνατον ταῦτ’ εἰπεῖν εἶχον, ἄνδρεσ φίλοι καὶ συμπόται τῶν Ἑλλήνων πολὺ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 4:3)
τὸν αὐτὸν οἶμαι τρόπον ὁ μὲν πόλεμοσ εἰώθε καὶ τοὺσ φαυλοτέρουσ ἐγείρειν καὶ κρατεῖν, ἐν τοσαύτῃ δὲ εἰρήνῃ καὶ ῥᾳθυμίᾳ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν εἰσ μηδεμίαν αἰσχύνην μηδὲ ἀταξίαν ὑπενεχθῆναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 215:2)
ἐν ἅπασι μὲν οὖν ἔθνεσι καὶ τόποισ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων φιλοῦσιν αἱ τῶν ἔξωθεν κακῶν ἀνάπαυλαι ἐμφυλίουσ τε καὶ ἐνδήμουσ ἐγείρειν πολέμουσ, μάλιστα δὲ τοῦτο πάσχουσιν, ὅσοι πολεμιστὴν καὶ κακόπαθον αἱροῦνται βίον ἐλευθερίασ τε καὶ ἡγεμονίασ πόθῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 83 2:1)
‐ οὐκ οὖν Λυκίουσ πέμπτην φυλακὴν βάντασ ἐγείρειν καιρὸσ κλήρου κατὰ μοῖραν;
(에우리피데스, Rhesus, choral, strophe 113)
‐ αὐδῶ Λυκίουσ πέμπτην φυλακὴν βάντασ ἐγείρειν ἡμᾶσ κλήρου κατὰ μοῖραν.
(에우리피데스, Rhesus, choral, antistrophe 113)
ἐπιτρέπω δὲ καὶ ἀνακαινίζειν τὸ ἱερὸν καὶ οἰκοδομεῖν τῆσ εἰσ ταῦτα δαπάνησ ἐκ τῶν ἐμῶν γινομένησ, καὶ τὰ τείχη δὲ συγχωρῶ τὰ τῆσ πόλεωσ οἰκοδομεῖσθαι καὶ πύργουσ ὑψηλοὺσ ἐγείρειν καὶ ταῦτα ἐκ τῶν ἐμῶν ἀνιστᾶν πάντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 68:1)
τότε δὲ τὴν Σαμάρειαν ὡρμημένοσ τειχίζειν πολλοὺσ μὲν τῶν συμμαχησάντων αὐτῷ κατὰ τοὺσ πολέμουσ, πολλοὺσ δὲ τῶν ὁμόρων συμπολίζειν ἐπετήδευεν, ὑπό τε φιλοτιμίασ τοῦ νέον ἐγείρειν καὶ δι’ αὐτοῦ πρότερον οὐκ ἐν ταῖσ ἐπισήμοισ οὖσαν, καὶ μᾶλλον ὅτι πρὸσ ἀσφάλειαν αὐτῷ τὸ φιλότιμον ἐπετηδεύετο, τήν τε προσηγορίαν ὑπήλλαττε Σεβαστὴν καλῶν καὶ τῆσ χώρασ ἀρίστην οὖσαν τὴν πλησίον κατεμέριζεν τοῖσ οἰκήτορσιν, ὡσ εὐθὺσ ἐν εὐδαιμονίᾳ συνιόντασ οἰκεῖν, καὶ τείχει καρτερῷ τὴν πόλιν περιέβαλεν τό τε τοῦ χωρίου πρόσαντεσ εἰσ ἐρυμνότητα κατασκευαζόμενοσ καὶ μέγεθοσ οὐχ ὡσ τὸ πρῶτον ἀλλ’ ὥστε μηδὲν ἀποδεῖν τῶν ἐλλογιμωτάτων πόλεων περιλαμβάνων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 353:1)
Τότε δ’ οὖν ὀκτωκαιδεκάτου τῆσ Ἡρώδου βασιλείασ γεγονότοσ ἐνιαυτοῦ μετὰ τὰσ προειρημένασ πράξεισ ἔργον οὐ τὸ τυχὸν ἐπεβάλετο, τὸν νεὼν τοῦ θεοῦ δι’ αὐτοῦ κατασκευάσασθαι μείζω τε τὸν περίβολον καὶ πρὸσ ὕψοσ ἀξιοπρεπέστερον ἐγείρειν, ἡγούμενοσ ἁπάντων αὐτῷ τῶν πεπραγμένων περισημότερον, ὥσπερ ἦν, ἐκτελεσθήσεσθαι τοῦτο καὶ πρὸσ αἰώνιον μνήμην ἀρκέσειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 452:1)
χρήματα δοὺσ ὅσα μὴ μόνον ἐπαρκεῖν, ἀλλὰ καὶ περιττεύειν ἐδύνατο πρὸσ τὴν συντέλειαν τοῦ κατασκευάσματοσ, ἐνετέλλετο μὴ περιορᾶν, ἀλλὰ θᾶττον ἐγείρειν ἀποκαθιστάντασ τῇ πόλει τὸν ἴδιον κόσμον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 25:1)
καὶ τὸ πῦρ ὑπό τε πολλῶν προστεθειμένον καὶ μετὰ τῶν ἐγείρειν φλόγα δυναμένων ἥπτετο τοῦ ὀρόφου ᾗ τάχοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 312:2)
διὸ καὶ ναζιραίων ξυρᾶσθαι διέταξε μάλα συχνούσ, τὴν δὲ χρυσῆν ἅλυσιν τὴν δοθεῖσαν αὐτῷ ὑπὸ Γαί̈ου ἰσόσταθμον τῇ σιδηρᾷ, ᾗ τὰσ ἡγεμονίδασ χεῖρασ ἐδέθη, τῆσ στυγνῆσ εἶναι τύχησ ὑπόμνημα καὶ τῆσ ἐπὶ τὰ κρείττω μαρτυρίαν μεταβολῆσ τῶν ἱερῶν ἐντὸσ ἀνεκρέμασεν περιβόλων ὑπὲρ τὸ γαζοφυλάκιον, ἵν’ ᾖ δεῖγμα καὶ τοῦ τὰ μεγάλα δύνασθαί ποτε πεσεῖν καὶ τοῦ τὸν θεὸν ἐγείρειν τὰ πεπτωκότα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 339:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION