헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ βουλὴ καὶ νεὼν Ὁμονοίασ αὐτὸν ἐν ἀγορᾷ προσέταξεν ἐγεῖραι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 9:13)
Ὁ δὲ φρουρὰν μὲν Καρχηδόνι ἐπέστησε, καὶ τὸ τεῖχοσ ἐκέλευσε τὸ παρὰ τὴν ἄμπωτιν ἐσ ὕψοσ ἐγεῖραι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:1)
Ὁ δ’ ἐπιτηρήσασ νύκτα ἀσέληνον, καὶ χωρίον ἐν ᾧ Φούλουιοσ ἑσπερασ τεῖχοσ μὲν οὐκ ἔφθανεν ἐγεῖραι, τάφρον δ’ ὀρυξάμενοσ καὶ διαστήματα ἀντὶ πυλῶν καταλιπὼν καὶ τὸ χῶμα προβαλὼν ἀντὶ τείχουσ ἡσύχαζεν, ἔσ τε λόφον ὑπερκείμενον αὐτοῦ καρτερὸν ἔπεμψε λαθὼν ἱππέασ, οἷσ εἶρητο ἡσυχάζειν ἑώσ οἱ Ῥωμαῖοι τὸν λόφον ὡσ ἔρημον ἀνδρῶν καταλαμβάνωσι, τοῖσ δ’ ἐλέφασι τοὺσ Ἰνδοὺσ ἐπιβήσασ ἐκέλευσεν ἐσ τὸ τοῦ Φουλουίου στρατόπεδον ἐσβιάζεσθαι διά τε τῶν διαστημάτων καὶ διὰ τῶν χωμάτων, ὡσ δύναιντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:1)
ἀντιλεγόντων δὲ κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων, καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων εἰ τοὺσ πολεμίουσ ἰδόντεσ ἀναχωρήσουσιν, ἐν ᾧ καὶ καταφρονοῦντεσ φεύγουσιν ἐπικείσονται, δεύτερα τούτων ἠξίου στρατόπεδον πρὸ τοῦ ῥεύματοσ ἐγεῖραι, ἵν’ εἰ βιασθεῖεν, ἔχοιεν ἀναχώρησιν, οὐκ ὄντοσ αὐτοῖσ νῦν οὐδ’ ὅποι καταφεύγοιεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 2:3)
"ἔχω δ’ ἐμπείρωσ," ἔφη, "τῆσ Ἰταλίασ, καὶ μυρίοισ ἀνδράσι δύναμαι καταλαβεῖν αὐτῆσ τὰ ἐπίκαιρα, ἔσ τε Καρχηδόνα τοῖσ φίλοισ ἐπιστεῖλαι τὸν δῆμον ἐσ ἀπόστασιν ἐγεῖραι, δυσφοροῦντα τέωσ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἀπίστωσ ἔχοντα, τόλμησ τε καὶ ἐλπίδοσ ἐμπλησόμενον, εἰ πύθοιντό με πορθοῦντᾳ τὴν Ἰταλίαν αὖθισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:6)
ἐπὶ δὲ Βοσποριανοὺσ ναῦσ τε συνεπήγνυτο καὶ στρατὸν ἡτοιμάζετο πολύν, ὡσ τὸ μέγεθοσ αὐτοῦ τῆσ παρασκευῆσ δόξαν ἐγεῖραι ταχεῖαν, οὐκ ἐπὶ Βοσποριανοῖσ ἀλλ’ ἐπὶ Ῥωμαίοισ τάδε συλλέγεσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:13)
Ἢν δὲ καὶ εἰσ συγκοπὴν τράπωνται, γίγνεται γὰρ καὶ τόδε· τῆσ μὲν δυνάμιοσ λυομένησ, ἱδρῶτι δὲ χεομένου τοῦ ἀνθρώπου, πάντων δὲ εἰσ τὸ ἐκτὸσ τὴν φορὴν ποιευμένων τῶν ὑγρῶν, καὶ τοῦ τόνου λυομένου καὶ τοῦ πνεύματοσ, ἔσ τε ἀκηδίην μὲν τῆσ παραφορῆσ, δέοσ δὲ εἰσ ἀτμὸν λυθῆναι καὶ ὑγρασίην τὸν ἄνθρωπον · ἄλκαρ μοῦνόν ἐστι οἶνοσ, θρέψαι μὲν ὠκέωσ κατ’ οὐσίην, καὶ πάντη μέχρι περάτων μολεῖν· τόνῳ δὲ προσθεῖναι τόνον, καὶ πνεῦμα νεναρκωμένον ἐγεῖραι, ψῦξιν ἀλεῆναι, στῦψαι πλάδον, φερομένων ἔξω καὶ Ῥεόντων κρατῆσαι, ἡδὺσ μὲν ὀσφραίνεσθαι ἐσ ἡδονὴν, κραταιὸσ δὲ στηρίξαι δύναμιν ἐσ ζωήν· ἄριστοσ δὲ μειλίξαι θυμὸν ἐν παραφορῇ · τάδε μέντοι ποθεὶσ ἅμα πάντα πρήσσει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.87)
πῶσ οὖν δυνατὴ πίπτειν χιών ἐστιν ἐν τοιαύτῃ φύσει χώρασ, ἄλλωσ τε καὶ τοσαύτη, ὅση τὸν Νεῖλον ἐγεῖραι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 4:16)
οὔτε γὰρ ἱππεύειν ἐπιστάμενοσ οὔτε τοξότησ ἱκανὸσ ὢν οὔθ’ ὁπλίτησ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κούφων καὶ ἀνόπλων ἀκοντιστήσ ἢ λιθοβόλοσ, οὐδ’ αὖ τεμεῖν ὕλην ἢ τάφρον ὀρύττειν δυνατὸσ οὐδὲ ἀμῆσαι χιλὸν ἐκ πολεμίου λειμῶνοσ πυκνὰ μεταστρεφόμενοσ, οὐδὲ ἐγεῖραι σκηνὴν ἢ χάρακα, ὥσπερ ἀμέλει ξυνέπονται τοῖσ στρατοπέδοισ πολεμικοί τινεσ ὑπηρέται·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 22:1)
χρὴ μέντοι γε μέχρι τοῦ μέλλειν οὕτωσ ἔχειν, ἐν δὲ τοῖσ ἔργοισ ἐγεῖραι τὰ φρονήματα καὶ πεῖσαι τοὺσ ἀσεβεστάτουσ, ὡσ οὔτ’ ἀνθρώπειόν τι κακὸν οὔτε δαιμόνιον ταπεινώσει ποτὲ τὴν Ιοὐδαίων ἀνδραγαθίαν, ἐφ’ ὅσον τὰσ ψυχὰσ ἔχουσιν, οὐδὲ περιόψεταί τισ Ἄραβα τῶν ἑαυτοῦ ἀγαθῶν δεσπότην γενόμενον, ὃν παρ’ ὀλίγον πολλάκισ αἰχμάλωτον ἔλαβεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 538:1)
τοῦ δ’ ἐκραίαινεν ἐφετμὰσ Φοίβου Ἀπόλλωνοσ χρυσαόρου, ὅσ μιν ἀνώγει Τρωσὶν θυμὸν ἐγεῖραι, ἐπεὶ ἴδε Παλλάδ’ Ἀθήνην οἰχομένην·
(호메로스, 일리아스, Book 5 53:10)
κἀκεῖνοι γὰρ καὶ νεὼν αὐτίκα ἐψηφίσαντο ἐγεῖραι καὶ τοὺσ θεμελίουσ ἤδη ἔσκαπτον.
(루키아노스, Alexander, (no name) 10:3)
τῷ σὺ μηδαμὰ ζηλοτυπέων πένθοσ ἐγεῖραι πάσῃ βασιληίῃ μηδὲ ἰητρὸσ ἐὼν φόνον προξενέειν ^ ἰητρικῇ.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 18:7)
ἥδε δὴ ὦν ἡ Στρατονίκη ἔτι τῷ προτέρῳ ἀνδρὶ συνοικέουσα ὄναρ τοιόνδε ἐθεήσατο, ὥσ μιν ἡ Ἥρη ἐκέλευεν ἐγεῖραὶ οἱ τὸν ἐν τῇ ἱρῇ πόλει νηόν, εἰ δὲ ἀπειθέοι, πολλὰ οἱ καὶ κακὰ ἀπείλεεν.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 19:1)
καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖσ Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ, λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ θεὸσ ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 107:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION