헬라어 문장 내 검색 Language

οἱο͂́ν περ τοὺσ Πᾶνασ καὶ Σατύρουσ φασὶ ποιηταὶ κατά τε τὰ ὄρη καὶ περὶ τὰ δένδρα ἠχεῖν ὡρ́ᾳ ἔτουσ τερπομένουσ, ἅτε καὶ τοὺσ μουσικωτάτουσ τῶν θεῶν ἑαυτοῦ πολίτασ τε καὶ ἐνοίκουσ ἔχων Ἀπόλλω τε καὶ Ἄρτεμιν, οὓσ ὁ πάντων πατὴρ Ζεὺσ ὡσ ἐν καλλίστῳ τούτῳ τῆσ οἰκουμένησ ἔφυσεν, ἵν’ εἰε͂ν τέλειοι τὴν μουσικὴν, καὶ τὴν Λητὼ διὰ τριῶν ἑτέρων νήσων ἤγαγεν εἰσ μέσην ἐν μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ τὴν Δῆλον, Ἀθηνᾶν ἡγεμόνα ποιησάμενοσ αὐτῇ τῆσ ὁδοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 3:14)
Στράτωνα τοῦτόν φημί σοι Λάμψακοσ ὅν ποτ’ ἔφυσεν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. g'. STRATWN 3:14)
ἐπεί σ’ ἄτεκνον ᾔσθετ’, οὐκ ἔστεργέ σοι ὅμοιοσ εἶναι τῆσ τύχησ τ’ ἴσον φέρειν, λαβὼν δὲ δοῦλα λέκτρα νυμφεύσασ λάθρα τὸν παῖδ’ ἔφυσεν, ἐξενωμένον δέ τῳ Δελφῶν δίδωσιν ἐκτρέφειν.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic 2:5)
Αἰακὸν δ’ ἔφυσεν, Οἰνώνησ πρόμον.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 3:15)
ἦ πᾶσιν οὖν <σ’> ἔφυσεν ἐξαρκεῖν πατήρ;
(에우리피데스, Suppliants, episode 5:23)
μόνην δὲ τὴν Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ κεφαλῆσ ὑπ’ αὐτὸν ἀτεχνῶσ τὸν ἐγκέφαλον συλλαβών τὸν μὲν γὰρ Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν, ἐκ τῆσ μητρὸσ ἔτι καιομένησ ἁρπάσασ ἐν τῷ μηρῷ φέρων κατώρυξε κᾆτα ἐξέτεμεν τῆσ ὠδῖνοσ ἐνστάσησ.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 5:6)
μῶν ἢ γίγαντάσ τινασ αὖθισ ἡ γῆ ἔφυσεν, ἢ οἱ Τιτᾶνεσ διαρρήξαντεσ τὰ δεσμὰ καὶ τῆσ φρουρᾶσ ἐπικρατήσαντεσ αὖθισ ἡμῖν ἐναντία αἴρονται τὰ ὅπλα;
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 3:2)
πολὺ μέντοι, ἔφη, δικαιότερον τὸν ὑμέτερον πατέρ’ ἂ<ν> τύπτοιμι, ὅτι μαθὼν σοφοὺσ ὑεῖσ οὕτωσ ἔφυσεν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 361:1)
ὅθεν δὴ μῆκοσ τὸ σῶμα ἔσχεν, ἐκτατά τε κῶλα καὶ καμπτὰ ἔφυσεν τέτταρα θεοῦ μηχανησαμένου πορείαν, οἷσ ἀντιλαμβανόμενον καὶ ἀπερειδόμενον διὰ πάντων τόπων πορεύεσθαι δυνατὸν γέγονε, τὴν τοῦ θειοτάτου καὶ ἱερωτάτου φέρον οἴκησιν ἐπάνωθεν ἡμῶν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 172:1)
ὅσα μὲν οὖν ἐμψυχότατα τῶν ὀστῶν ἦν, ὀλιγίσταισ συνέφραττε σαρξίν, ἃ δ’ ἀψυχότατα ἐντόσ, πλείσταισ καὶ πυκνοτάταισ, καὶ δὴ κατὰ τὰσ συμβολὰσ τῶν ὀστῶν, ὅπῃ μήτινα ἀνάγκην ὁ λόγοσ ἀπέφαινεν δεῖν αὐτὰσ εἶναι, βραχεῖαν σάρκα ἔφυσεν, ἵνα μήτε ἐμποδὼν ταῖσ καμπαῖσιν οὖσαι δύσφορα τὰ σώματα ἀπεργάζοιντο, ἅτε δυσκίνητα γιγνόμενα, μήτ’ αὖ πολλαὶ καὶ πυκναὶ σφόδρα τε ἐν ἀλλήλαισ ἐμπεπιλημέναι, διὰ στερεότητα ἀναισθησίαν ἐμποιοῦσαι, δυσμνημονευτότερα καὶ κωφότερα τὰ περὶ τὴν διάνοιαν ποιοῖεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 374:1)
ταῦτα δὴ οἶμαι εἰδὼσ ὁ θεόσ, βουλόμενοσ εἶναι ὄντωσ κλίνησ ποιητὴσ ὄντωσ οὔσησ, ἀλλὰ μὴ κλίνησ τινὸσ μηδὲ κλινοποιόσ τισ, μίαν φύσει αὐτὴν ἔφυσεν.
(플라톤, Republic, book 10 72:1)
Στράτωνα τοῦτ’ οὖν φημί γε, Λάμψακοσ ὃν ποτ’ ἔφυσεν ἀεὶ δὲ νόσοισι παλαίων θνῄσκει λαθὼν, οὐδ’ ᾔσθετο.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1112)
ἥμισύ μευ ζώειν ἐδόκουν ἔτι, κεῖνο δ’ ἔφυσεν ἓν μόνον αἰπυτάτου μῆλον ἐπ’ ἀκρεμόνοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2561)
καὶ μὴν ἀδελφώ γε, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ὁ θεὸσ ἐποίησεν ἐπὶ μείζονι ὠφελείᾳ ἀλλήλοιν ἢ χεῖρέ τε καὶ πόδε καὶ ὀφθαλμὼ καὶ τἆλλα ὅσα ἀδελφὰ ἔφυσεν ἀνθρώποισ.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 3 20:2)
καὶ καλὰ δὲ εἶναι ὁ νόμοσ ἀποδείκνυσιν <ἃ> καὶ ὁ θεὸσ ἔφυσεν ἑκάτερον μᾶλλον δύνασθαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 7 31:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION