헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοι δ’ ἦσαν οὐχ ἧττον φιλοῦντα ἐφίλουν, ἔδειξε δὲ χωρὶσ τῶν ἄλλων καὶ οἷσ ὅτε ἐνόσουν ἐν Ῥώμῃ ἔπραξεν, οὐδὲν ὅ τι οὐ γιγνόμενοσ τῶν εἰσ σωτηρίαν ἔμοιγε, καὶ τοῦ γε εἰσ τὴν οἰκείαν σωθῆναι μετὰ τοὺσ θεοὺσ αὐτὸσ αἰτιώτατοσ κατέστη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:10)
ἐπεὶ καὶ τῆσ φιλίασ ἣν ἐφίλουν ἐκεῖνον πρέποντασ τοὺσ καρποὺσ ἐκομιζόμην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:9)
διὰ ταῦτα γὰρ τῆσ φιλίασ οὔσησ διάλυσισ γίνεται, ἐπειδὰν μὴ γίνηται ὧν ἕνεκα ἐφίλουν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 6:3)
ἐκεῖνοι τοίνυν, οἷσ οὐκ ἐχαρίζονθ’ οἱ λέγοντεσ οὐδ’ ἐφίλουν αὐτοὺσ ὥσπερ ὑμᾶσ οὗτοι νῦν, πέντε μὲν καὶ τετταράκοντ’ ἔτη τῶν Ἑλλήνων ἦρξαν ἑκόντων, πλείω δ’ ἢ μύρια τάλαντ’ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν ἀνήγαγον, ὑπήκουε δ’ ὁ ταύτην τὴν χώραν ἔχων αὐτοῖσ βασιλεύσ, ὥσπερ ἐστὶ προσῆκον βάρβαρον Ἕλλησι, πολλὰ δὲ καὶ καλὰ καὶ πεζῇ καὶ ναυμαχοῦντεσ ἔστησαν τρόπαι’ αὐτοὶ στρατευόμενοι, μόνοι δ’ ἀνθρώπων κρείττω τὴν ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ δόξαν τῶν φθονούντων κατέλιπον.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 31:1)
καὶ προσελθὼν ἐφίλουν αὐτὸν καὶ τὸν ἕτερον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 71:2)
ὁ δὲ δῆμοσ ἐγέλα σφόδρα, ὅτι ἐφίλουν αὐτούσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 72:1)
δῆλον γὰρ ὅτι μὴ συμφωνοῦντοσ αὐτοῖσ τοῦ ποιήματοσ μηδὲ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντοσ οὐκ ἂν οὕτω σφόδρα ἐφίλουν οὐδὲ ἐπῄνουν ὡσ σοφούσ τε καὶ ἀγαθοὺσ καὶ τἀληθῆ λέγοντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 119:1)
οὐκ ἂν οὖν οἱ θεοὶ τοῖσ ἑαυτῶν παισὶ καὶ οὓσ μάλιστα ἐφίλουν ταχεῖαν ἐποίησαν τὴν τελευτήν, εἰ μὴ ἀγαθὸν τοῖσ ἀνθρώποισ τοῦτο ἐτίθεντο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 34:3)
ἐκεῖνοι τοίνυν, οἶσ οὐκ ἐχαρίζοντο οἱ λέγοντεσ, οὐδ’ ἐφίλουν αὐτούσ, ὥσπερ ὑμᾶσ οὗτοι νῦν, πέντε μὲν καὶ τετταράκοντα ἔτη τῶν Ἑλλήνων ἦρξαν ἑκόντων·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 21 1:1)
οὐ γὰρ μικρὸν ἦν Σόλων ἐπαινῶν, ἀλλ̓ οἱ ἄνθρωποι καὶ τοῦτο ὡσ νομοθέτῃ ἐπεί θοντο καὶ ἐφίλουν οὓσ ἐκεῖνοσ δοκιμάζοι καὶ ἐπίστευον ἀρίστουσ ἄνδρασ εἶναι.
(루키아노스, Scytha 17:1)
καὶ ἐφίλουν δὲ ἡμᾶσ τοῖσ στόμασιν ὁ δὲ φιληθεὶσ αὐτίκα ἐμέθυεν καὶ παράφοροσ ἦν.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 8:6)
οὕτω γοῦν ἐφίλουν τὴν πατρίδα πάντεσ ὥστε τὸν παρὰ Ξέρξου πρεσβευτὴν Ἀλέξανδρον, φίλον ὄντα αὐτοῖσ πρότερον, ὅτι γῆν καὶ ὕδωρ ᾔτησε, μικροῦ δεῖν κατέλευσαν.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 93:2)
ἆρά γ’ ὁμοίωσ ἐφίλουν τὴν πατρίδα Λεωκράτει οἱ τότε βασιλεύοντεσ, οἵ γε προῃροῦντο τοὺσ πολεμίουσ ἐξαπατῶντεσ ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ αὐτῆσ καὶ τὴν ἰδίαν ψυχὴν ἀντὶ τῆσ κοινῆσ σωτηρίασ ἀντικαταλλάττεσθαι;
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 118:1)
Ἡράσθην, ἐφίλουν, ἔτυχον, κατέπραξ’, ἀγαπῶμαι·
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 512)
παρθένον Ἀλκίππην ἐφίλουν μέγα, καί ποτε πείσασ αὐτὴν λαθριδίωσ εἶχον ἐπὶ κλισίῃ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1271)

SEARCH

MENU NAVIGATION