헬라어 텍스트

  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Κουρίωνι δ οὐκ ἦν μὲν ὑπὲρ τὴν πόλιν ἐξουσία τις οὑ᾿δὲ γὰρ προϊέναι τῶν τειχῶν τοῖς δημάρχοις ἐφίεταἰ, ὠλοφύρετο δ ἐν τῷ δήμῳ τὰ γιγνόμενα καὶ τοὺς ὑπάτους ἠξίου κηρύσσειν μηδένα πω καταλέγοντι πείθεσθαι Πομπηίῳ.?
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 8:8)
ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν ἐν ἄλλοις ὅτι πολλὰ τοιαῦτα ἡ φύσις ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον:
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 14:3)
διὸ καλῶς ἀπεφήναντο τἀγαθόν, οὗ πάντ ἐφίεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1, book 12)
ἡ μὲν οὖν μέθοδος τούτων ἐφίεται, πολιτική τις οὖσα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 11:1)
τὸ δὴ πάντ ἐπὶ ταὐτὸ φέρεσθαι μηνύειν ὡς πᾶσι τοῦτο ἄριστον ὄν ἕκαστον γὰρ τὸ αὑτῷ ἀγαθὸν εὑρίσκειν, ὥσπερ καὶ τροφήν, τὸ δὲ πᾶσιν ἀγαθόν, καὶ οὗ πάντ ἐφίεται, τἀγαθὸν εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 10:1)
οἱ δ ἐνιστάμενοι ὡς οὐκ ἀγαθὸν οὗ πάντ ἐφίεται, μὴ οὐθὲν λέγουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 15:2)
ἴσως δὲ καὶ ἐν τοῖς φαύλοις ἔστι τι φυσικὸν ἀγαθὸν κρεῖττον ἢ καθ αὑτά, ὃ ἐφίεται τοῦ οἰκείου ἀγαθοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 17:4)
ἐν χρόνῳ γὰρ πᾶσα κίνησις καὶ τέλους τινός, οἱο῀ν ἡ οἰκοδομική, καὶ τελεία ὅταν ποιήσῃ οὗ ἐφίεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 36:5)
ἴσως δὲ οὐδ ἐφίεται τὸ ἐναντίον τοῦ ἐναντίου καθ αὑτό, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός, ἡ δ ὄρεξις τοῦ μέσου ἐστίν:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 86:4)
οὐ γὰρ τοῦ παρόντος συμφέροντος ἡ πολιτικὴ ἐφίεται, ἀλλ εἰς ἅπαντα τὸν βίον .
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 96:3)
ὁ δ ὑπερβάλλων, τυγχάνων οὗ ἐφίεται, οὐκ ἂν ἐγκαλοίη τῷ φίλῳ:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 138:4)
ὅμοιον γὰρ τῷ μηδὲν γίνεσθαι, ὅταν οὗ ἐφίεται μὴ τυγχάνῃ, οἱο῀ν καὶ τῷ κιθαρῳδῷ ὁ ἐπαγγελλόμενος, καὶ ὅσῳ ἄμεινον ᾄσειεν, τοσούτῳ πλείω:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 7:5)
ἔστω δὴ ἀγαθὸν ὃ ἂν αὐτὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα ᾖ αἱρετόν, καὶ οὗ ἕνεκα ἄλλο αἱρούμεθα, καὶ οὗ ἐφίεται πάντα, ἢ πάντα τὰ αἴσθησιν ἔχοντα ἢ νοῦν ἢ εἰ λάβοι νοῦν, καὶ ὅσα ὁ νοῦς ἂν ἑκάστῳ ἀποδοίη, καὶ ὅσα ὁ περὶ ἕκαστον νοῦς ἀποδίδωσιν ἑκάστῳ:
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 2:1)
πάντα γὰρ ἐφίεται τὰ ζῷα αὐτῆς τῇ φύσει:
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 7:2)
ἐπεὶ οὖν ἀγαθὸν λέγομεν τό τε αὐτὸ αὑτοῦ ἕνεκα καὶ μὴ ἄλλου αἱρετόν, καὶ οὗ πάντ ἐφίεται, καὶ ὃ νοῦν ἂν καὶ φρόνησιν λαβόντα ἕλοιτο, καὶ τὸ ποιητικὸν καὶ τὸ φυλακτικόν, ἢ ᾧ ἕπεται τὰ τοιαῦτα, τὸ δ οὗ ἕνεκα τὸ τέλος ἐστίν, τέλος δέ ἐστιν οὗ ἕνεκα τὰ ἄλλα, αὐτῷ δὲ ἀγαθὸν τὸ πρὸς αὐτὸν ταῦτα πεπονθός, ἀνάγκη τά γε πλείω τοῦ ἑνὸς καὶ τῶν ἐλαττόνων, συναριθμουμένου τοῦ ἑνὸς ἢ τῶν ἐλαττόνων, μεῖζον ἀγαθὸν εἶναι:?
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION