헬라어 문장 내 검색 Language

Κουρίωνι δ’ οὐκ ἦν μὲν ὑπὲρ τὴν πόλιν ἐξουσία τισ οὑ̓δὲ γὰρ προϊέναι τῶν τειχῶν τοῖσ δημάρχοισ ἐφίεταἰ, ὠλοφύρετο δ’ ἐν τῷ δήμῳ τὰ γιγνόμενα καὶ τοὺσ ὑπάτουσ ἠξίου κηρύσσειν μηδένα πω καταλέγοντι πείθεσθαι Πομπηίῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 8:8)
ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν ἐν ἄλλοισ ὅτι πολλὰ τοιαῦτα ἡ φύσισ ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 14:3)
διὸ καλῶσ ἀπεφήναντο τἀγαθόν, οὗ πάντ’ ἐφίεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1, book 12)
ἡ μὲν οὖν μέθοδοσ τούτων ἐφίεται, πολιτική τισ οὖσα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 11:1)
τὸ δὴ πάντ’ ἐπὶ ταὐτὸ φέρεσθαι μηνύειν ὡσ πᾶσι τοῦτο ἄριστον ὄν ἕκαστον γὰρ τὸ αὑτῷ ἀγαθὸν εὑρίσκειν, ὥσπερ καὶ τροφήν, τὸ δὲ πᾶσιν ἀγαθόν, καὶ οὗ πάντ’ ἐφίεται, τἀγαθὸν εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 10:1)
οἱ δ’ ἐνιστάμενοι ὡσ οὐκ ἀγαθὸν οὗ πάντ’ ἐφίεται, μὴ οὐθὲν λέγουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 15:2)
ἴσωσ δὲ καὶ ἐν τοῖσ φαύλοισ ἔστι τι φυσικὸν ἀγαθὸν κρεῖττον ἢ καθ’ αὑτά, ὃ ἐφίεται τοῦ οἰκείου ἀγαθοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 17:4)
ἐν χρόνῳ γὰρ πᾶσα κίνησισ καὶ τέλουσ τινόσ, οἱο͂ν ἡ οἰκοδομική, καὶ τελεία ὅταν ποιήσῃ οὗ ἐφίεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 36:5)
ἴσωσ δὲ οὐδ’ ἐφίεται τὸ ἐναντίον τοῦ ἐναντίου καθ’ αὑτό, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκόσ, ἡ δ’ ὄρεξισ τοῦ μέσου ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 86:4)
οὐ γὰρ τοῦ παρόντοσ συμφέροντοσ ἡ πολιτικὴ ἐφίεται, ἀλλ’ εἰσ ἅπαντα τὸν βίον .
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 96:3)
ὁ δ’ ὑπερβάλλων, τυγχάνων οὗ ἐφίεται, οὐκ ἂν ἐγκαλοίη τῷ φίλῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 138:4)
ὅμοιον γὰρ τῷ μηδὲν γίνεσθαι, ὅταν οὗ ἐφίεται μὴ τυγχάνῃ, οἱο͂ν καὶ τῷ κιθαρῳδῷ ὁ ἐπαγγελλόμενοσ, καὶ ὅσῳ ἄμεινον ᾄσειεν, τοσούτῳ πλείω·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 7:5)
ἔστω δὴ ἀγαθὸν ὃ ἂν αὐτὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα ᾖ αἱρετόν, καὶ οὗ ἕνεκα ἄλλο αἱρούμεθα, καὶ οὗ ἐφίεται πάντα, ἢ πάντα τὰ αἴσθησιν ἔχοντα ἢ νοῦν ἢ εἰ λάβοι νοῦν, καὶ ὅσα ὁ νοῦσ ἂν ἑκάστῳ ἀποδοίη, καὶ ὅσα ὁ περὶ ἕκαστον νοῦσ ἀποδίδωσιν ἑκάστῳ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 2:1)
πάντα γὰρ ἐφίεται τὰ ζῷα αὐτῆσ τῇ φύσει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 7:2)
ἐπεὶ οὖν ἀγαθὸν λέγομεν τό τε αὐτὸ αὑτοῦ ἕνεκα καὶ μὴ ἄλλου αἱρετόν, καὶ οὗ πάντ’ ἐφίεται, καὶ ὃ νοῦν ἂν καὶ φρόνησιν λαβόντα ἕλοιτο, καὶ τὸ ποιητικὸν καὶ τὸ φυλακτικόν, ἢ ᾧ ἕπεται τὰ τοιαῦτα, τὸ δ’ οὗ ἕνεκα τὸ τέλοσ ἐστίν, τέλοσ δέ ἐστιν οὗ ἕνεκα τὰ ἄλλα, αὐτῷ δὲ ἀγαθὸν τὸ πρὸσ αὐτὸν ταῦτα πεπονθόσ, ἀνάγκη τά γε πλείω τοῦ ἑνὸσ καὶ τῶν ἐλαττόνων, συναριθμουμένου τοῦ ἑνὸσ ἢ τῶν ἐλαττόνων, μεῖζον ἀγαθὸν εἶναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION