헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δ’ ἐγχωρίων πεπολεμημένων πολλάκισ ὑπὸ τῶν ὀνομαζομένων Γοργόνων, οὐσῶν πλησιοχώρων, καὶ τὸ σύνολον ἔφεδρον ἐχόντων τοῦτο τὸ ἔθνοσ, φασὶν ἀξιωθεῖσαν τὴν Μύριναν ὑπὸ τῶν Ἀτλαντίων ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν χώραν τῶν προειρημένων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 54 7:1)
ἔχων δὲ τῆσ βασιλείασ ἔφεδρον Ἄτταλον τὸν ἀδελφὸν Κλεοπάτρασ τῆσ ἐπιγαμηθείσησ ὑπὸ Φιλίππου τοῦτον ἔκρινεν ἐκ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 1 11:2)
Ιἕρων δὲ ὁ βασιλεὺσ τῶν Συρακοσίων μετὰ τὴν τοῦ Γέλωνοσ τελευτὴν τὸν μὲν ἀδελφὸν Πολύζηλον ὁρῶν εὐδοκιμοῦντα παρὰ τοῖσ Συρακοσίοισ, καὶ νομίζων αὐτὸν ἔφεδρον ὑπάρχειν τῆσ βασιλείασ, ἔσπευδεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι, αὐτὸσ δὲ ξενολογῶν καὶ περὶ αὑτὸν σύστημα ξένων παρασκευάζων ὑπελάμβανεν ἀσφαλῶσ καθέξειν τὴν βασιλείαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 48 4:1)
‐ καὶ μὰν τόνδ’ ἄθρησον πτεροῦντοσ ἔφεδρον ἵππου·
(에우리피데스, Ion, choral, antistrophe 13)
ἐγὼ δὲ γῆσ ἔφεδρον Ἑλλήνων στρατὸν λεύσσων, τί μὴν ἔμελλον οὐ πέμψειν φίλοισ κήρυκασ, ἐλθεῖν κἀπικουρῆσαι χθονί;
(에우리피데스, Rhesus, episode, antistrophe 1 4:3)
νικῶν δ’ ἔφεδρον παῖδ’ ἔχεισ τὸν Πηλέωσ, ὅσ σ’ οὐκ ἐάσει ναυσὶν ἐμβαλεῖν φλόγα, οὐδ’ ὧδ’ Ἀχαιούσ, ὡσ δοκεῖσ, ἀναρπάσαι.
(에우리피데스, Rhesus, episode 1:21)
διὸ καὶ καθάπερ ἔφεδρόν τινα τὸν Ἀντίπατρον εἰσῆγεν οἰόμενοσ ὀρθῶσ προνοεῖν καὶ κατασταλέντων τῶν μειρακίων ἐξεῖναι εὐκαίρωσ χρῆσθαι βελτίοσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 93:1)
καὶ αὕτη τε ἔφεδρον βασιλέα Σπαρτιήτῃσι ἀπέφαινε, καὶ ἡ προτέρη γυνὴ τὸν πρότερον χρόνον ἄτοκοσ ἐοῦσα τότε κωσ ἐκύησε, συντυχίῃ ταύτῃ χρησαμένη.
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 41 2:2)
Δικαιοτάτη οὖν βραχίονοσ κατάτασισ ἥδε‧ ξύλον πηχυαῖον ἢ ὀλίγῳ βραχύτερον, ὁκοῖοι οἱ στειλαιοί εἰσι τῶν σκαφίων, κρεμάσαι χρὴ, ἔνθεν καὶ ἔνθεν σειρῇ δήσαντα‧ καθίσαντα δὲ τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ ὑψηλοῦ τινοσ, τὴν χεῖρα ὑπερκεῖσθαι, ὡσ ὑπὸ τῇ μασχάλῃ γένηται ὁ στειλαιὸσ ἔχων ξυμμέτρωσ, ὥστε μόλισ δύνασθαι καθίννυσθαι τὸν ἄνθρωπον, σμικροῦ δέοντα μετέωρον εἶναι‧ ἔπειτα θέντα τι ἄλλο ἔφεδρον, καὶ ὑποθέντα σκύτινον ὑποκεφάλαιον, ἢ ἓν ἢ πλείω ὅκωσ ξυμμέτρωσ σχοίη ὕψεοσ τοῦ πήχεοσ πλαγίου πρὸσ ὀρθὴν γωνίην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 8.2)
Ἀδύνατόν ἐστιν εὐθὺσ εὑρεῖν τὸ γράμμα ἐκεῖνο τὸ δηλοῦν τὸν ἔφεδρον, ἢ τὸ μὲν γράμμα ἴσωσ ἂν εὑρ́οισ, οὐ μὴν εἴσῃ γε εἰ ἐκεῖνόσ ἐστιν·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 87:6)
οὐ γὰρ προείρηται ὅτι τὸ Κ ἢ τὸ Μ ἢ τὸ Ι ἐστὶ τὸ χειροτονοῦν τὸν ἔφεδρον·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 87:7)
ὡσ εἴ γε μὴ τοὺσ πάντων κλήρουσ ἴδοισ, οὐκ ἂν μάθοισ τὸν ἔφεδρον.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 88:4)
τί δέ, εἰ ἐξελόντεσ ἀτάκτωσ πέντε γράμματα ἐξ ἁπάντων, τὸ Χ καὶ τὸ Σ καὶ τὸ Ζ καὶ το Κ καὶ τὸ Θ, τὰ μὲν ἄλλα τέτταρα διπλᾶ ἐπὶ τῶν κλήρων τῶν ὀκτὼ γράφοιμεν, τὸ δὲ Ζ μόνον ἐπὶ τοῦ ἐνάτου, ὃ δὴ καὶ δηλοῦν ἔμελλεν ἡμῖν τὸν ἔφεδρον, τί ποιήσεισ πρῶτον εὑρὼν τὸ Ζ;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 90:3)
τῷ διαγνώσῃ ἔφεδρον ὄντα τὸν ἔχοντα αὐτό, ἢν μὴ ἐπὶ πάντασ ἐλθὼν εὑρ́ῃσ οὐδὲν αὐτῷ συμφωνοῦν;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 90:4)
ἢν τοίνυν τῷ λεοντοφόρῳ τούτῳ κλήρῳ ἐν ἀρχῇ ἐντύχῃσ, πόθεν ἕξεισ εἰπεῖν ὅτι οὗτόσ ἐστιν ὁ τὸν ἔφεδρον ποιῶν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 92:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION