헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ τριῶν ὄντων ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ μήτε ἀγαθοῦ μήτε κακοῦ, τὰ δύο λειφθείη, τὸ δὲ κακὸν ἐκποδὼν ἀπέλθοι καὶ μηδενὸσ ἐφάπτοιτο μήτε σώματοσ μήτε ψυχῆσ μήτε τῶν ἄλλων, ἃ δή φαμεν αὐτὰ καθ’ αὑτὰ οὔτε κακὰ εἶναι οὔτε ἀγαθά, ἆρα τότε οὐδὲν ἂν ἡμῖν χρήσιμον εἰή τὸ ἀγαθόν, ἀλλ’ ἄχρηστον ἂν γεγονὸσ εἰή;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 190:1)
εἴπομεν, εἰ μεμνήμεθα, κατ’ ἀρχὰσ τῶν λόγων, ὡσ ἡ φύσισ ἁπάντων τῶν νέων διάπυροσ οὖσα ἡσυχίαν οὐχ οἱά τε ἄγειν οὔτε κατὰ τὸ σῶμα οὔτε κατὰ τὴν φωνὴν εἰή, φθέγγοιτο δ’ ἀεὶ ἀτάκτωσ καὶ πηδῷ, τάξεωσ δ’ αἴσθησιν τούτων ἀμφοτέρων, τῶν ἄλλων μὲν ζῴων οὐδὲν ἐφάπτοιτο, ἡ δὲ ἀνθρώπου φύσισ ἔχοι μόνη τοῦτο·
(플라톤, Laws, book 2 75:2)
πληρώσεώσ γ’ ἄρα πῄ τι τῶν τοῦ διψῶντοσ ἂν ἐφάπτοιτο.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 147:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION