헬라어 문장 내 검색 Language

διττῆσ γὰρ οὔσησ ἀσκήσεωσ περὶ πάντασ ὡσ εἰπεῖν τοὺσ λόγουσ, τῆσ περὶ τὰ νοήματα καὶ τῆσ περὶ τὰ ὀνόματα, ὧν ἣ μὲν τοῦ πραγματικοῦ τόπου μᾶλλον ἐφάπτεσθαι δόξειεν ἄν, ἣ δὲ τοῦ λεκτικοῦ, καὶ πάντων ὅσοι τοῦ λέγειν εὖ στοχάζονται περὶ ἀμφοτέρασ τὰσ θεωρίασ τοῦ λόγου ταύτασ σπουδαζόντων ἐξ ἴσου, ἡ μὲν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἐν τούτοισ φρόνησιν ἄγουσα ἡμᾶσ ἐπιστήμη βραδεῖά ἐστι καὶ χαλεπὴ νέοισ, μᾶλλον δὲ ἀδύνατοσ εἰσ ἀγενείων καὶ μειρακίων πεσεῖν ἡλικίαν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 14)
θηριώδουσ γὰρ καὶ ἀλόγου μᾶλλον ἢ λογικῆσ ἐφάπτεσθαι δοκεῖ φωνῆσ ὁ συριγμόσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1452)
Εὐθεῖα κύκλου ἐφάπτεσθαι λέγεται, ἥτισ ἁπτομένη τοῦ κύκλου καὶ ἐκβαλλομένη οὐ τέμνει τὸν κύκλον.
(유클리드, Elements, book 3, type Def2)
Κύκλοι ἐφάπτεσθαι ἀλλήλων λέγονται οἵτινεσ ἁπτόμενοι ἀλλήλων οὐ τέμνουσιν ἀλλήλουσ.
(유클리드, Elements, book 3, type Def3)
τοιαῦτα μεταξὺ καθυποκρινομένησ ἀσχημόνωσ καὶ τολμώσησ ἐφάπτεσθαι καὶ τῶν τριχῶν, πολλὴ μέν, ὡσ εἰκόσ, καὶ παρὰ τῶν ἄλλων ἡ κατάγνωσισ ἦν τῆσ ἀπρεποῦσ προσποιήσεωσ, μᾶλλον δὲ ἐνεφάνη παρ’ αὐτῆσ τῆσ ἀπολλυμένησ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 280:1)
καὶ τὸ πτύσαι δὲ εἰσ μέσουσ ἢ τὸ δεξιὸν μέροσ φυλάσσονται καὶ ταῖσ ἑβδομάσιν ἔργων ἐφάπτεσθαι διαφορώτατα Ιοὐδαίων ἁπάντων·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 191:1)
ἢ οὐδέν σοι δοκῶ λέγειν, ἀλλὰ λανθάνω καὶ ἐμαυτὸν οἰόμενόσ τινοσ ὥσπερ ἴχνουσ ἐφάπτεσθαι τῆσ Ὁμήρου δόξησ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 59:7)
οὐ γὰρ ἔστιν ὅτι ἂν μᾶλλον ὄνομα ἡρ́μοσεν ἓν ὂν τέτταρσι δυνάμεσι ταῖσ τοῦ θεοῦ, ὥστε πασῶν ἐφάπτεσθαι καὶ δηλοῦν τρόπον τινὰ μουσικήν τε καὶ μαντικὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ τοξικήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 129:6)
" ἀλλὰ μὴν ἥ γε "σοφία" φορᾶσ ἐφάπτεσθαι σημαίνει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 174:1)
ἀναγκάζοιτο γὰρ ἂν ἐφάπτεσθαι καὶ οὗ μὴ δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 294:6)
τοὺσ πολλοὺσ οὖν, ὦ Θεαίτητε, τῶν τότε ἀκουόντων ἆρ’ οὐκ ἀνάγκη χρόνου τε ἐπελθόντοσ αὐτοῖσ ἱκανοῦ καὶ προϊούσησ ἡλικίασ τοῖσ τε οὖσι προσπίπτοντασ ἐγγύθεν καὶ διὰ παθημάτων ἀναγκαζομένουσ ἐναργῶσ ἐφάπτεσθαι τῶν ὄντων, μεταβάλλειν τὰσ τότε γενομένασ δόξασ, ὥστε σμικρὰ μὲν φαίνεσθαι τὰ μεγάλα, χαλεπὰ δὲ τὰ ῥᾴδια, καὶ πάντα πάντῃ ἀνατετράφθαι τὰ ἐν τοῖσ λόγοισ φαντάσματα ὑπὸ τῶν ἐν ταῖσ πράξεσιν ἔργων παραγενομένων;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 111:2)
μὴ καθαρῷ γὰρ καθαροῦ ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν ᾖ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 130:1)
τὸ γὰρ προϊὸν οὕτωσ ἔχει ὡσ ἀμφοτέρων ἐφάπτεσθαι, τοῦ τε νῦν καὶ τοῦ ἔπειτα, τοῦ μὲν νῦν ἀφιέμενον, τοῦ δ’ ἔπειτα ἐπιλαμβανόμενον, μεταξὺ ἀμφοτέρων γιγνόμενον, τοῦ τε ἔπειτα καὶ τοῦ νῦν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 321:2)
τὴν ψυχὴν ἄρα τῆσ πληρώσεωσ ἐφάπτεσθαι λοιπόν, τῇ μνήμῃ δῆλον ὅτι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 147:12)
τὴν δὲ Λάχεσιν ἐν μέρει ἑκατέρασ ἑκατέρᾳ τῇ χειρὶ ἐφάπτεσθαι.
(플라톤, Republic, book 10 450:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION