헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ἀψινθίου κόμην, καὶ μυρσίνησ, ἠδ’ ἀκακίησ, καὶ μάννησ σεσησμένων , ξυμμίσγειν · ὁμοῦ δὲ τὰ πάντα φυράσαντα, κηρωτῇ ἀναλαμβάνειν οἰνανθίνῃ· ἢν δὲ ὑπὸ τῶνδε μὴ ἴσχηται ὁ ἱδρὼσ, ὄμφακοσ χυλὸσ εἰσ φύρησιν ξυντεθεὶσ, καὶ ἀκακίη, καὶ κόμμι, ἠδὲ Ῥοὸσ τὸ ἐδώδιμον, καὶ στυπτηρίη, καὶ φοίνικεσ, καὶ Ῥόδων χυλὸσ εὔπνοοσ· ἅμα πάντα νάρδῳ τε καὶ οἰνάνθησ τῷ λίπαϊ, ἐσ τὸν θώρηκα τιθέναι · καὶ γὰρ τόδε ἐμψύχει τε καὶ στύφει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.167)
"ἡ κόμαροσ ἡ τὸ μιμαίκυλον φέρουσα τὸ ἐδώδιμον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 2:3)
ἕτερον δὲ καυλὸν ὀρθὸν ἀφίησιν, ὃν καλοῦσι πτέρνικα, καὶ τοῦτον ἐδώδιμον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 835)
"τὸ δὲ περικάρπιον ἀφαιρεθέντων τῶν παππωδῶν ἐμφερὲσ τῷ τοῦ φοίνικοσ ἐγκεφάλῳ, ἐδώδιμον καὶ τοῦτο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 836)
τὴν μὲν οὖν σάρκα σκληρὰν ἔχει καὶ δύσπεπτον, τῶν δ’ ἔντοσθεν οὐδὲν ἐδώδιμον, οὔτε σπλάγχνον οὔτ’ ἐγκοίλιον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35 11:1)
ὄφεισ τε τοῖσ μεγέθεσι διαφέροντασ, οὐδὲν δὲ ἀδικοῦντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἐδώδιμον ἔχειν τὴν σάρκα καὶ γλυκύτητι διαφέρουσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 59 3:2)
καὶ τῇ μὲν αἰγὶ τὸν θαλλὸν εἶναι ἐδώδιμον, ἀνθρώπῳ δὲ πικρόν, καὶ τὸ κώνειον ὄρτυγι μὲν τρόφιμον, ἀνθρώπῳ δὲ θανάσιμον, καὶ ὁ ἀπόπατοσ ὑῒ μὲν ἐδώδιμοσ, ἵππῳ δ’ οὔ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 20:4)
καὶ γενομένου διὰ τὴν μάχην ἀλγήματοσ αὐτῷ περὶ τὸ νεῦρον τὸ πλατὺ αὐτόσ τε ἀπέχεται τῆσ τούτου βρώσεωσ καὶ δι’ ἐκεῖνον οὐδὲ ἡμῖν ἐστιν ἐδώδιμον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 434:2)
ἀλλὰ φέρε ἴδω εἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχει.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 7:4)
ὥστε οὐ τοῦτό σοι ἐδώδιμον.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 7:6)
ἴδοισ ἂν οὖν αὐτὴν ἐπὶ τεττάρων βεβηκυῖαν ἔχουσάν τι ἐν τοῖν χεροῖν μετέωρον ἐδώδιμον, ἀνθρωπίνωσ πάνυ καὶ καθ’ ἡμᾶσ.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 3:7)
λαβὼν δὲ ὁ Δεινίασ οὐκ ἀφανὴσ εὐθὺσ ἦν τῇ Χαρικλείᾳ καλόσ ποθεν αὖθισ γεγενημένοσ, καὶ αὖθισ ἡ ἅβρα καὶ τὰ γραμματεῖα, καὶ μέμψισ ὅτι μὴ πολλοῦ χρόνου ἀφίκετο, καὶ οἱ κόλακεσ συνέθεον ἐπικαλαμησόμενοι, ὁρῶντεσ ἐδώδιμον ἔτι ὄντα τὸν Δεινίαν.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 16:4)
τῷ κάπρῳ δὲ ὅ τι χρῆσθαί σφισι μετὰ τῶν ἀθλητῶν τὸν ὁρ́κον καθέστηκεν, οὐκ ἐμνημόνευσα ἐπερέσθαι, ἐπεὶ τοῖσ γε ἀρχαιοτέροισ ἐπὶ ἱερεῖα ἦν καθεστηκόσ, ἐφ’ ᾧ τισ ὁρ́κον ἐποιήσατο, μηδὲ ἐδώδιμον εἶναι τοῦτο ἔτι ἀνθρώπῳ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 24 16:2)
φοίνικεσ δὲ πρὸ τοῦ ἱεροῦ πεφύκασιν, οὐκ ἐσ ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ ἐν Ιὠνίᾳ τῶν φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 19 14:1)
οὐδὲν γὰρ ἐδώδιμον ἦν λαμβάνειν οὐδὲ ἔξωθεν ἐπεισάγεσθαι, τὰ δὲ ὑποζύγια μόνον κατέκοπτον, ὥστε ὄνου κεφαλὴν μόλισ δραχμῶν ἑξήκοντα ὤνιον εἶναι.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 24 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION