헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι δὲ λυχνοῦχοι οἱ νῦν καλούμενοι φανοὶ ὠνομάζοντο Ἀριστοφάνησ ἐν Αἰολοσίκωνι παρίστησιν καὶ διαστίλβονθ’ ὁρῶμεν ὥσπερ, ἐν καινῷ λυχνούχῳ, πάντα τῆσ ἐξωμίδοσ, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ Νιόβῳ προειπὼν λυχνοῦχον οἴμοι κακόδαιμον φησίν, ὁ λύχνοσ ἡμῖν οἴχεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 581)
ὡσ δέον αὐτὸν τὸ Εὐρύτου τόξον ἐντεῖναι καὶ τοσούτοισ νεανίσκοισ ἐχθρὸν γενέσθαι, τυχὸν δὲ καὶ ἀπολέσθαι παραχρῆμα ὑπ’ αὐτῶν, εἰ μέλλει τυγχάνειν ἐξωμίδοσ καὶ ὑποδημάτων, ἢ τὸν Ὀδυσσέα, εἴκοσιν ἐτῶν οὐδαμοῦ πεφηνότα, ἥκοντα ἀποδεῖξαι, καὶ ταῦτα ἐν ἡμέραισ ῥηταῖσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 104:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION