헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν Ἀθήνησιν ὑβριστὴν οὐκ εἰσ τοὺσ ἄλλουσ μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτοῦ, νόμων ὄντων, ὑμῶν ὁρώντων, ἐχθρῶν ἐφεστηκότων, τοῦτον τὸν αὐτὸν λαβόντα ἄδειαν καὶ ἐξουσίαν καὶ ἀρχήν, τίσ ἂν ἐλπίσειεν ἀπολελοιπέναι τι τῶν ἀσελγεστάτων ἔργων;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1082)
εἰ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀληθὴσ ἦν ὁ παρὰ τούτων λόγοσ, καὶ ἦσαν δύο κείμενοι νόμοι περὶ τῶν κηρυγμάτων, ἐξ ἀνάγκησ οἶμαι τῶν μὲν θεσμοθετῶν ἐξευρόντων, τῶν δὲ πρυτάνεων ἀποδόντων τοῖσ νομοθέταισ ἀνῄρητ’ ἂν ὁ ἕτεροσ τῶν νόμων, ἤτοι ὁ τὴν ἐξουσίαν δεδωκὼσ ἀνειπεῖν ἢ ὁ ἀπαγορεύων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 40 1:1)
ὁ μέν γε τὴν ἐξουσίαν δέδωκε τοῦ δεῦρο κήρυκα καὶ πρέσβεισ πέμπεσθαι, ὁ δὲ τῇ πρεσβείᾳ σπένδεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 634)
βουλοίμην μέντ’ ἄν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν πράγμασιν, ἐπειδὴ ἐξουσίαν ἐλάβετε, τὰσ τῶν ἐξαπατησάντων ὑμᾶσ ἀκύρουσ ἔθετε βουλάσ, οὕτω καὶ ἐν ᾧ περὶ ἐμοῦ ἐπείσθητε γνῶναί τι ἀνεπιτήδειον, ἀτελῆ τὴν γνώμην αὐτῶν ποιῆσαι, καὶ μήτε ἐν τούτῳ μήτε ἐν ἑτέρῳ τῳ τοῖσ ὑμῶν αὐτῶν ἐχθίστοισ ὁμόψηφοί ποτε γένησθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 44:1)
σκέψασθε δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ τόδε, ὅτι νυνὶ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησι κοινὴν εἰρήνην καὶ ἐλευθερίαν πράττετε, καὶ μετέχειν ἅπασι πάντων ἐξουσίαν ποιεῖτε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 25:1)
παριόντεσ οὖν αὐτοὶ διδασκόντων ὑμᾶσ ‐ ἐξουσίαν δ’ αὐτοῖσ ἡμεῖσ ἐποιήσαμεν, προσθέντεσ τετταράκοντα ἡμέρασ βουλεύσασθαι ‐ τοῦτο μὲν τῶν γεγραμμένων εἴ τι τυγχάνει μὴ καλῶσ ἔχον·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 59:2)
θεασάμενοσ δὲ Πελίασ αὐτὸν καὶ τὸν χρησμὸν συμβαλὼν ἠρώτα προσελθών, τί ἂν ἐποίησεν ἐξουσίαν ἔχων, εἰ λόγιον ἦν αὐτῷ πρόσ τινοσ φονευθήσεσθαι τῶν πολιτῶν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 16:7)
Κάτωνοσ δ’ αὐτοὺσ μεταδιδάξαντοσ ὕπατον εἵλοντο χωρὶσ συνάρχου ὡσ ἂν ἔχοι τὴν μὲν ἐξουσίαν δικτάτοροσ, ἄρχων μόνοσ, τὴν δ’ εὔθυναν ὑπάτου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 9:3)
ἄσπονδον δὲ σαυτόν τε καὶ τοὺσ φίλουσ ἐπιτρεπων ἡμῖν καὶ τὸν στρατόν, ἀφαιρῇ μὲν πᾶσαν ὀργήν, ἀφαιρῇ δὲ καὶ τὴν ἐξουσίαν, ἣν σπενδόμενοσ ἂν ἔδωκασ ὑπ’ ἀνάγκησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 7:6)
"Ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὸ Μανιλίῳ στρατηγῷ ταττόμενοσ, τῆσ εὐπειθείασ ἐν ὑμῖν μάρτυσιν ἔδωκα πεῖραν, ἣν νῦν ὑμᾶσ αἰτῶ στρατηγῶν, κολάσαι μὲν ἐσ ἔσχατον ἔχων ἐξουσίαν τοὺσ ἀπειθοῦντασ, ὠφέλιμον δ’ ἡγούμενοσ προαγορεῦσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 5:1)
νῦν δ’, ἐπεὶ τοὺσ Μυσούσ τε οἱ Ῥωμαῖοι τῆσ Ἰλλυρίδοσ ἡγοῦνται, καὶ τὸ σύγγραμμά μοι τοῦτο Ἰλλυρικόν ἐστιν, ὡσ ἂν εἰή τὸ σύγγραμμα ἐντελέσ, ἐδόκει προειπεῖν ὅτι καὶ Μυσοὺσ Λεύκολλόσ τε τῷ δήμῳ στρατηγῶν ἐπέδραμε καὶ Τιβέριοσ εἷλε κατὰ τὴν μόναρχον ἐξουσίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 6:7)
καὶ τοῦδε χάριν ἐσ τὸ ἔπειτα ἐγένοντο Συρίασ στρατηγοὶ τῶν τὰ ἐπώνυμα ἀρξάντων ἐν ἄστει, ἵνα ἔχοιεν ἐξουσίαν καταλόγου τε στρατιᾶσ καὶ πολέμου οἱᾶ ὕπατοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 6:3)
ὥστε καὶ παραπλεῖν καὶ περιπλεῖν καὶ πεζεύειν καὶ ἔτι πελαγίουσ εἶναι διὰ τῆσ Ἀττικῆσ ὥσπερ ἐν πομπῇ κατ’ ἐξουσίαν τὸ πρὸσ ἡδονὴν αἱρουμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 6:4)
τὸ γὰρ εἶναι τό τε βέλτιστον καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν συμπεπτωκὸσ ἐνταυθοῖ, καὶ τὴν μὲν δίαιταν κοινοτάτην ἅπασι, τὰσ δὲ τιμὰσ τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ ἀνεῖσθαι, πῶσ οὐκ ἐλευθέρασ πόλεωσ καὶ πολιτείασ ὡσ ἀληθῶσ, ἐν ᾗ ζῆν μὲν ἔξεστιν, ὡσ ἄν τισ βούληται, τιμᾶσθαι δὲ καὶ ἰσχύειν οὐ τοῖσ βουλομένοισ ἔστιν, ἀλλὰ τοῖσ ἐξητασμένοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:7)
τοσαύτην μὲν γὰρ ἔχοντεσ τὴν ἀρχὴν, οὕτω δ’ ἐγκρατῶσ καὶ κατὰ πολλὴν ἐξουσίαν ἄρχοντεσ, ἐκεῖνο καὶ πολὺ μάλιστα νενικήκατε, ὃ παντελῶσ ὑμῶν ἐστιν ἴδιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION