헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ πολλοὶ τοῦτο ἐσ ἀλλήλουσ διελάλουν, ὅτι μόνον ἂν γένοιτο φάρμακον ἐπὶ τοῖσ παροῦσι κακοῖσ ἡ μόναρχοσ ἐξουσία, χρῆναι δ’ ἑλέσθαι δυνατὸν ὁμοῦ καὶ ἤπιον, ἐνσημαινόμενοι τὸν Πομπήιον, στρατιᾶσ τε ἄρχοντα ἱκανῆσ καὶ φιλόδημον εἶναι δοκοῦντα καὶ τὴν βουλὴν ἄγοντα διὰ τιμῆσ, καὶ τὸν βίον ἐγκρατῆ καὶ σώφρονα, περί τε τὰσ ἐντεύξεισ εὐπρόσιτον ἢ ὄντα ἢ νομιζόμενον εἶναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 6:1)
Κουρίωνι δ’ οὐκ ἦν μὲν ὑπὲρ τὴν πόλιν ἐξουσία τισ οὑ̓δὲ γὰρ προϊέναι τῶν τειχῶν τοῖσ δημάρχοισ ἐφίεταἰ, ὠλοφύρετο δ’ ἐν τῷ δήμῳ τὰ γιγνόμενα καὶ τοὺσ ὑπάτουσ ἠξίου κηρύσσειν μηδένα πω καταλέγοντι πείθεσθαι Πομπηίῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 8:8)
τοῖσ μὲν γὰρ ἀτυχοῦσιν ἑτέρων ἁμαρτημάτων ἄρχουσιν ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ αἱ συμφοραί, τοῖσ δ’ εὖ πράσσουσιν ἐν ἐξουσίᾳ τὸ φιλάνθρωπόν ἐστιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 4:5)
ἀφελὴσ γὰρ ὁ θρίαμβοσ, καὶ ἐν ἐξουσίᾳ λέγειν ὅ τι θέλοιεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 12:14)
καὶ γὰρ ὥσπερ πανηγυρίζουσα πᾶσα ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν παλαιὸν φόρημα τὸν σίδηρον κατέθετο, εἰσ δὲ κόσμον καὶ πάσασ εὐφροσύνασ τέτραπται σὺν ἐξουσίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 28:8)
νῦν δὲ τίσ ἢ στάσεωσ ἀφορμὴ, ἢ ῥᾳστώνησ οὐκ ἐξουσία;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:2)
λαβόντων δὲ ἡμῶν τούτουσ τοὺσ λογισμοὺσ καὶ τῶν θεῶν εὐμενῶσ συναιρομένων ἐλευθέρα μὲν ἡ σὴ καὶ ἡμετέρα πατρὶσ καὶ σώα καὶ ἀθῶοσ τῆσ τῶν βαρβάρων ὕβρεωσ καὶ παρανομίασ, ἐλευθέρα δὲ καὶ πᾶσα ἡ Ἑλλὰσ, ἐξουσία δὲ καὶ σοὶ φιλοσοφεῖν καὶ τοῖσ σοῖσ ἑταίροισ ἐγένετο καὶ πλεῖν ἐλευθέρωσ ὅποι ἐβούλεσθε καὶ ἔχειν ἡμῶν μνησθῆναι, καὶ ἔπειτα, εὔγνωμον δ’ ἦν, ὡσ ἐπὶ τὰ βελτίω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:10)
"χαλεπὸν γὰρ, ὦ Καλλίκλεισ, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιον ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίωσ διαβιῶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:3)
χαλεπὸν γὰρ, φησὶν, ὦ Καλλίκλεισ, ‐ οὐκοῦν καὶ ὦ Πλάτων ‐ ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίωσ διαβιῶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:7)
ἀλλὰ γὰρ οὐκ εἰ Πλάτων ὁ τῶν Ἑλλήνων τοσοῦτον ὑπερφέρων καὶ δικαίωσ μέγιστον ἐφ’ ἑαυτῷ φρονῶν κατηγορῆσαι τινῶν ἠξίωσε μεγέθει τινὶ καὶ ἐξουσίᾳ φύσεωσ, τοῦτο καὶ μάλιστ’ ἄν τισ ἀγανακτήσειεν, ἀλλ’ ὅτι καὶ τῶν κομιδῆ τινὲσ οὐδενὸσ ἀξίων ἀφορμῇ ταύτῃ χρώμενοι μελέτην ἤδη τὸ πρᾶγμα πεποίηνται καὶ τολμῶσι καὶ περὶ Δημοσθένουσ, ὃν ἐγὼ φαίην ἂν Ἑρμοῦ τινοσ λογίου τύπον εἰσ ἀνθρώπουσ κατελθεῖν, ὅ τι ἂν τύχωσι βλασφημεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:8)
δημοκρατία δὲ μάλιστα μὲν ἐν ταῖσ ἀδεσπότοισ τῶν οἰκήσεων ἐνταῦθα γὰρ πάντεσ ἐξ ἴσου, καὶ ἐν αἷσ ἀσθενὴσ ὁ ἄρχων καὶ ἑκάστῳ ἐξουσία.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 111:2)
οἷσ δ’ ὀφείλεται, ἐξουσία ἀφεῖναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 159:2)
διὸ ὅσοισ ἐξουσία μὴ αὐτοὺσ κακοπαθεῖν, ἐπίτροπόσ <τισ> λαμβάνει ταύτην τὴν τιμήν, αὐτοὶ δὲ πολιτεύονται ἢ φιλοσοφοῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 83:1)
πάντεσ, φανερόν, ἀλλὰ τούτων τοῖσ μὲν ἐξουσία τυγχάνει τοῖσ δὲ οὔ, διά τινα τύχην ἢ φύσιν δεῖται γὰρ καὶ χορηγίασ τινὸσ τὸ ζῆν καλῶσ, τούτου δὲ ἐλάττονοσ μὲν τοῖσ ἄμεινον διακειμένοισ, πλείονοσ δὲ τοῖσ χεῖρον, οἱ δ’ εὐθὺσ οὐκ ὀρθῶσ ζητοῦσι τὴν εὐδαιμονίαν, ἐξουσίασ ὑπαρχούσησ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 203:1)
καὶ τὸ μὴ ὑπομένειν πόνουσ οὓσ οἱ πρεσβύτεροι ἢ τρυφῶντεσ ἢ ἐν ἐξουσίᾳ μᾶλλον ὄντεσ ἢ ὅλωσ οἱ ἀδυνατώτεροι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION