헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τέλοσ δὲ παντὸσ τοῦ λόγου ψηφίξονται ἥκειν τοὺσ ἱερομνήμονασ πρὸ τῆσ ἐπιούσησ πυλαίασ ἐν ῥητῷ χρόνῳ εἰσ Πύλασ, ἔχοντασ δόγμα καθ’ ὅ τι δίκασ δώσουσιν οἱ Ἀμφισσεῖσ ὑπὲρ ὧν εἰσ τὸν θεὸν καὶ τὴν γῆν τὴν ἱερὰν καὶ τοὺσ Ἁμφικτύονασ ἐξήμαρτον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1244)
δείσασ οὖν περὶ μὲν τῶν Ἰβήρων ὡσ βαρβάρων ταχυέργων, περὶ δὲ Βρεττίων ὡσ Ἰταλῶν ὁμοεθνῶν Σκιπίωνι, μὴ ἐσ συγγνώμην ὧν ἐξήμαρτον ἐσ τὴν Ἰταλίαν, προσαγάγωσιν αὐτὸν τῷ Σκιπίωνι, λαθὼν ἐξέφυγε μεθ’ ἑνὸσ ἱππέωσ, ᾧ μάλιστ’ ἐπίστευεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 10:7)
ἃ δ’ αὖ περὶ τοὺσ Σκιωναίουσ καὶ Μηλίουσ ἐξήμαρτον πῶσ οὐκ ἄτοπον κατηγορεῖν μὲν καὶ λέγειν ὡσ ἁμαρτήματα συμβαίη, μιμεῖσθαι δ’ ἀξιοῦν ὡσ ὀρθῶσ ἔχοντα, καὶ μὴ λογίζεσθαι μηδ’ ὁρᾶν ὅτι τοῖσ μὲν Ἀθηναίοισ καὶ λόγοσ τισ ὑπῆν ἴσωσ ταῦτα ποιοῦσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 3:6)
τί δ’ εἰ μείζω καὶ περὶ τούτουσ καὶ περὶ ἄλλουσ ἐξήμαρτον ἂν, εἰ μὴ τοῖσ ὑπ’ ἐκείνων λόγοισ κατείχοντο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:6)
Πλάτων τοίνυν ὡσ μὲν ἐκείνοισ χρώμενοι κατώρθουν οὐδὲν ἐᾷ σκοπεῖν, ἃ δ’ εἰσ αὐτοὺσ ἐκείνουσ ἐξήμαρτον, τοσοῦτον ἀπεῖχον τοῦ δοκοῦντά γ’ ἐκείνοισ ποιεῖν, ὡσ ταῦτα κατηγορεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:8)
ἔπειτα ὥσπερ ἐν οἷσ βελτίουσ ἑτέρων γεγόνασι τὴν φύσιν αἰτιᾷ, οὕτωσ εἴ τι καὶ προπετέστερον εἰργάσθαι σοι δοκοῦσι, τῆσ φύσεωσ αὐτὸ θὲσ τῆσ αὐτῆσ καὶ μὴ λάμβαν’ ἐφ’ ἡμᾶσ, μηδ’ ἃ μὲν ἡμῶν ἡγουμένων κατέπραξαν, ἀποστέρει τοὺσ συμβουλεύσαντασ καὶ τοὺσ συγκατεργασαμένουσ ἡμᾶσ τῷ δοκεῖν τὰ βέλτιστα παραινέσαι, ἃ δ’ ἐπὶ σφῶν αὐτῶν ἐξήμαρτον εἰσ ἡμᾶσ, ταῦθ’ ὡσ ἡμεῖσ ἀδικοῦμεν λέγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:8)
ὡσ οὐκ ἔστι μέσον οὐδὲν, ἀλλ’ ἢ καὶ ἡμᾶσ μετὰ σοῦ τούτοισ ἑαλωκέναι δεῖ ἢ καὶ σὲ καὶ ἡμᾶσ ἀθώουσ ἀφιέναι καὶ ἀποχρῆν ἅ τινεσ τῶν ἄλλων ἐξήμαρτον εἰσ ἡμᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:8)
καὶ τίσ ἂν μεῖζον ὑπὲρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ καὶ Περικλέουσ ἀπολογήσαιτο ἢ ὅτι πειθόμενοι μὲν ἐκείνοισ Ἀθηναῖοι τὰ βέλτιστα ἔπραττον, ὅτε δὲ οὐκ ἤθελον τοῦτο ποιεῖν, τηνικαῦτα ἐξήμαρτον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:2)
οἱ μὲν γὰρ ἐν ἀρχῇ τὰ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ εὐτυχήσαντεσ καὶ λαμπροὶ φανέντεσ τὰ λοιπὰ ἐξήμαρτον, φθόνου μᾶλλον καὶ ἀνοίασ καὶ φιλονικίασ ἤπερ ἀρετῆσ ἐπίδειξιν ποιούμενοι, μέχρι μηδενὸσ ἔξωθεν ἐνοχλοῦντοσαὐτοὶ παρείθησαν καὶ πάντα ἤδη τὸν βουλόμενον εἶναι δεσπότην ἐκάλουν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 24:1)
τοῦ δ’ Ἀλεξάνδρου παραγγείλαντοσ εἰσ Κόρινθον ἀπαντᾶν τάσ τε πρεσβείασ καὶ τοὺσ συνέδρουσ, ἐπειδὴ συνῆλθον οἱ συνεδρεύειν εἰωθότεσ, διαλεχθεὶσ ὁ βασιλεὺσ καὶ λόγοισ ἐπιεικέσι χρησάμενοσ ἔπεισε τοὺσ Ἕλληνασ ψηφίσασθαι στρατηγὸν αὐτοκράτορα τῆσ Ἑλλάδοσ εἶναι τὸν Ἀλέξανδρον καὶ συστρατεύειν ἐπὶ τοὺσ Πέρσασ ὑπὲρ ὧν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ ἐξήμαρτον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 3 16:2)
καὶ ταῦτα ἐξήμαρτον εἰσ Ἕλληνασ, εἰσ συμμάχουσ, εἰσ εὐεργέτασ πολλάκισ γεγενημένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 29 13:2)
ἤλπιζον γάρ, ὅπερ ἦν εἰκόσ, τιμωρίαν δώσειν τοῖσ Σικελιώταισ, ὑπὲρ ὧν εἰσ αὐτοὺσ ἐξήμαρτον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 42 11:3)
διόπερ οἱ Κύρῳ συμμαχήσαντεσ σατράπαι καὶ πόλεισ ἐν ἀγωνίᾳ πολλῇ καθειστήκεισαν, μήποτε δῶσι τιμωρίαν ὑπὲρ ὧν ἐξήμαρτον εἰσ τὸν βασιλέα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 35 3:2)
διὸ δὴ φάσκοντεσ πατρῴαν ἀνακτήσασθαι χώραν καὶ περὶ ὧν εἰσ τοὺσ ἑαυτῶν προγόνουσ ἐξήμαρτον Ἕλληνεσ ἀμύνασθαι δικαίωσ, ἐφιλοτιμοῦντο κατασχεῖν τὸν λόφον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 87 8:2)
οὐ Φρύνιχοσ μὲν καὶ Πείσανδροσ καὶ οἱ μετ’ ἐκείνων δημαγωγοί, ἐπειδὴ πολλὰ εἰσ ὑμᾶσ ἐξήμαρτον, τὰσ περὶ τούτων δείσαντεσ τιμωρίασ τὴν προτέραν ὀλιγαρχίαν κατέστησαν, πολλοὶ δὲ τῶν τετρακοσίων μετὰ τῶν ἐκ Πειραιῶσ συγκατῆλθον, ἔνιοι δὲ τῶν ἐκείνουσ ἐκβαλόντων αὐτοὶ αὖθισ τῶν τριάκοντα ἐγένοντο;
(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία 12:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION