헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀτὰρ καὶ ἐν τῇ μασχάλῃ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ φαίνεται ἐγκειμένη πολλῷ μᾶλλον τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ἢ τοῦ ὑγιέοσ‧ τοῦτο δὲ, ἄνωθεν κατὰ τὴν ἐπωμίδα κοῖλον φαίνεται τὸ χωρίον, καὶ τὸ τοῦ ἀκρωμίου ὀστέον ἐξέχον φαίνεται, ἅτε ὑποδεδυκότοσ τοῦ ἄρθρου ἐσ τὸ κάτω χωρίον‧ παραξύνεσιν μὴν καὶ ἐν τούτῳ ἔχει τινὰ, ἀλλ’ ὕστερον περὶ αὐτοῦ γεγράψεται, ἄξιον γὰρ γραφῆσ ἐστιν‧ τοῦτο δὲ, τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ὁ ἀγκὼν φαίνεται ἀφεστεὼσ μᾶλλον ἀπὸ τῶν πλευρέων, ἢ τοῦ ἑτέρου‧ εἰ μέντοι τισ προσαναγκάζοι, προσάγεται μὲν, ἐπιπόνωσ δέ‧ τοῦτο δὲ, ἄνω τὴν χεῖρα ἆραι εὐθεῖαν παρὰ τὸ οὖσ, ἐκτεταμένου τοῦ ἀγκῶνοσ, οὐ μάλα δύνανται, ὥσπερ τὴν ὑγιέα, οὐδὲ παράγειν ἔνθα καὶ ἔνθα ὁμοίωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 10.3)
Ὅσοισι δ’ ἂν τὸ ἀκρώμιον ἀποσπασθῇ, τουτέοισι φαίνεται ἐξέχον τὸ ὀστέον τὸ ἀπεσπασμένον‧ ἔστι δὲ τοῦτο ὁ ξύνδεσμοσ τῆσ κληῗδοσ καὶ τῆσ ὠμοπλάτησ‧ ἑτεροίη γὰρ ἡ φύσισ ἀνθρώπου ταύτῃ, ἢ τῶν ἄλλων ζώων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 13.1)
Ἐπιδέσιοσ μὲν οὖν τρόποσ καθέστηκε παραπλήσιοσ τοῖσι πλείστοισι, κηρωτῇ καὶ σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισι μαλθακοῖσιν ἰητρεύειν‧ καὶ τάδε δεῖ προσξυνιέναι καὶ μάλιστα ἐν τούτῳ τῷ χειρίσματι, ὅτι τούσ τε σπλῆνασ πλείστουσ κατὰ τὸ ἐξέχον χρὴ τιθέναι, καὶ τοῖσιν ἐπιδέσμοισι πλείστοισι καὶ μάλιστα κατὰ τοῦτο πιέζειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.8)
Ἀγκῶνοσ δὲ ἄρθρον παραλλάξαν μὲν ἢ παραρθρῆσαν πρὸσ πλευρὴν ἢ ἔξω, μένοντοσ τοῦ ὀξέοσ τοῦ ἐν τῷ κοίλῳ τοῦ βραχίονοσ, ἐσ εὐθὺ κατατείναντα, τὸ ἐξέχον ἀπωθεῖν ὀπίσω καὶ ἐσ τὸ πλάγιον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 17.1)
Ἐμβολὴ δὲ, ὑπὲρ τραπέζησ τοὺσ δακτύλουσ ἔχων, τοὺσ μὲν τείνειν, τοὺσ δὲ ἀντιτείνειν, τὸ δὲ ἐξέχον ἢ θέναρι, ἢ πτέρνῃ ἅμα ἀπωθέειν, πρόσω καὶ κάτωθεν κατὰ τὸ ἕτερον ὀστέον, ὄγκον μαλθακὸν ὑποθεὶσ, ἢν μὲν ἄνω, καταστρέψασ τὴν χεῖρα, ἢν δὲ κάτω, ὑπτίην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 26.3)
Τουτέοισι κατάτασισ ἰσχυρὴ ποιητέη‧ καὶ τὸ μὲν ἐξέχον ἀπωθέειν, τὸ δὲ ἕτερον ἀντωθέειν, δύο εἴδεα ἅμα, ἐσ τοὐπίσω καὶ ἐσ τὸ πλάγιον, ἢ χερσὶν ἐπὶ τραπέζησ, ἢ πτέρνῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 27.2)
Ἐμβολὴ δὲ, κατατείναντα ἐσ ἰθὺ, τὸ μὲν ἐξέχον ἀπωθέειν, τὸ δὲ ἐναντίον ἀντωθέειν‧ ἰήσισ δὲ, ὀθονίοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 29.2)
Ἐμβολὴ δὲ, ὑπὲρ τραπέζησ τοὺσ δακτύλουσ ἔχων, τοὺσ μὲν τείνειν, τοὺσ δ’ ἀντιτείνειν, τὸ δὲ ἐξέχον ἢ θέναρι ἢ πτέρνῃ ἅμα ἀπωθέειν πρόσω καὶ κάτωθεν κατὰ τὸ ἕτερον ὀστέον, ὄγκον τε μαλθακὸν ὑποθεὶσ, κἢν μὲν ἄνω, καταστρέψασ τὴν χεῖρα, ἢν δὲ κάτω, ὑπτίην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 16.3)
Τουτέοισι κατάτασισ ἰσχυρὴ ποιητέη, καὶ τὸ μὲν ἐξέχον ἀπωθέειν, τὸ δ’ ἕτερον ἀντωθέειν, δύο εἴδεα ἅμα, καὶ ἐσ τοὐπίσω καὶ ἐσ τὸ πλάγιον, ἢ χερσὶν ἐπὶ τραπέζησ, ἢ πτέρνῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 17.2)
Ἐμβολὴ δὲ αὐτοῦ ἥδε‧ κατατείναντα ἐσ ἰθὺ, τὸ μὲν ἐξέχον ἀπωθέειν, τὸ δὲ ἐναντίον ἀντωθέειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 19.2)
Οἷσι δὲ ὄπισθεν, σημεῖα, ἔμπροσθεν λαπαρώτερον, ὄπισθεν ἐξέχον, ποὺσ ὀρθὸσ, ξυγκάμπτειν οὐ δύνανται, εἰ μὴ μετ’ ὀδύνησ, ἐκτείνειν ἥκιστα‧ τούτοισι σκέλοσ βραχύτερον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 23.1)
Οἷσι δὲ ἐσ τοὔμπροσθεν, σημεῖα τἀναντία, ὄπισθεν λαπαρὸν, ἔμπροσθεν ἐξέχον, ἥκιστα ξυγκάμπτουσιν οὗτοι τὸ σκέλοσ, μάλιστα δὲ ἐκτείνουσιν‧ ὀρθὸσ ποὺσ, σκέλοσ ἴσον, πτέρνα‧ βραχεῖ ἄκρωσ ἀνέσταλται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 24.1)
Ἐν οἷσι δὲ δακτύλου ποδὸσ, χειρὸσ, καρποῦ, ὑβώματοσ τὸ ἴξω διαναγκάσαι δεῖ καὶ καταναγκάσαι, τὰ μὲν ἄλλα ὑπὸ χειῶν αἱ διαναγκάσεισ ἱκαναὶ, καταναγκάσαι δὲ τὰ ὑπερέχοντα ἕδρην πτέρνῃ ἢ θέναρι ἐπί τινοσ‧ ὥστε κατὰ μὲν τὸ ἐξέχον ὑπκέεσθαι ὄγκον σύμμετρον μαλθακόν‧ κατὰ δὲ τὸ ἕτερον μὴ στοσαντα χρὴ ὠθέειν ὀπίσω καὶ κάτω, ἤν τε ἔσω, ἤν τε ἔξω ἐκπεπώκῃ‧ τὰ δ’ ἐκ πλαγίων, τὰ μὲν ἀπωθέειν, τὰ δὲ ἀντωθέειν ὀπίσο ἀμφότερα κατὰ τὸ ἕτερον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 38.4)
Ἄλλοσ δ’ αὖ τισ τῶν ἰητρῶν ὑπτίην τὴν χεῖρα δοὺσ, οὕτω κατατείνειν ἐκέλευε, καὶ οὕτωσ ἔχουσαν ἐπέδει, τοῦτο νομίζων τὸ κατὰ φύσιν εἶναι, τῷ τε χροϊ σημαινόμενοσ, καὶ τὰ ὀστέα νομίζων κατὰ φύσιν εἶναι οὕτωσ, ὅτι φαίνεται τὸ ἐξέχον ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν, ἧ ὁ σμικρὸσ δάκτυλοσ, κατ’ ἰθυωρίην εἶναι τοῦ ὀστέου ἀφ’ ὁτέου τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.1)
Ἠγνόει δὲ καὶ τάδε τὰ ἐν τῷ σχήματι χωρὶσ τῆσ ἄλλησ λύμησ‧ τὸ γὰρ ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν ἐξέχον, τὸ κατὰ τὸν σμικρὸν δάκτυλον, τοῦτο μὲν τοῦ πήχεόσ ἐστιν‧ τὸ δ’ ἐν τῆ ξυγκάμψει ἐὸν, ἀπ’ ὅτευ τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσι, τοῦτο δὴ τοῦ βραχίονοσ ἡ κεφαλή ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION