헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐγένοντο δὲ καὶ ἐσ ἐπιστήμην τῆσ ἀρετῆσ, τῆσ τε πατρίου καὶ Ἑλληνικῆσ καὶ ξένησ, φιλόκαλοι, τὰ μὲν Ἰνδῶν Ἀλέξανδροσ ἐξετάζων τοὺσ Βραχμᾶνασ, οἳ δοκοῦσιν Ἰνδῶν εἶναι μετεωρολόγοι τε καὶ σοφοὶ καθὰ Περσῶν οἱ Μάγοι, τὰ δὲ Αἰγυπτίων ὁ Καῖσαρ, ὅτε ἐν Αἰγύπτῳ γενόμενοσ καθίστατο Κλεοπάτραν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 6:1)
ὅταν δ’ ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸσ καὶ δυοῖν λαμβάνῃ, λέληθασ ἐπαινῶν οἷσ ἀφίησ, ἄλλωσ τ’ εἰ μηδ’ ἰδιώτου ποιεῖ τὴν κρίσιν, ἀλλὰ πόλεωσ καὶ ταύτησ πρεσβυτάτησ τῶν Ἑλληνίδων καὶ ᾗ πλεῖστα ὑπάρχει τὰ δέοντα συμβάντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 85:5)
ἁπάντων γὰρ τῶν ὡσ ὁ μάλιστ’ ἂν ἐξετάζων εἴποι χειρίστων οἵδε αὐτοῖσ ἐκοινώνουν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:9)
καὶ γὰρ οὐδ’ ἐκεῖνο ἔχει λόγον, αὐτοὺσ μὲν ἡμᾶσ ὀμωμοκέναι καὶ πίστεσιν ἰσχυραῖσ διωρίσθαι ἦ μὴν ταὐτὰ φρονήσειν καὶ μὴ μνησικακήσειν ἀλλήλοισ, Λακεδαιμονίουσ δ’ ὥστ’ ἀνελεῖν ἀνακινεῖν τὴν τούτων μνήμην, ἃ συγκρύψειν συνεθέμεθα, καὶ μὴ λογίζεσθαι μηδὲ σκοπεῖν ὅτι ὁ ταῦτ’ ἐξετάζων ἀκριβῶσ τὸ πιστὸν τῶν συνθηκῶν ἀναιρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 3:10)
ἀλλ’ οὔτε τοῦτο οἶμαι δυνατὸν οὔθ’ ὡσ εἰ μὴ τοῦτο γενήσεται, οὐδεμίαν δοκεῖν δεῖ πόλιν εὐνομεῖσθαι φαίησ ποτ’ ἂν, ἀλλὰ τὸ κοινὸν σχῆμα τῆσ πολιτείασ ἐξετάζων καὶ ἅμα πρὸσ τὰσ ἄλλασ πόλεισ τὴν πόλιν κρίνων τὰ μὲν τοῖσ νόμοισ, οἶμαι, καὶ τοῖσ ἔθεσι λογίζει, τὰ δὲ ταῖσ τῆσ φύσεωσ ἀνάγκαισ ἀποδίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:1)
Πλάτων τοίνυν αὐτῶν αἰτιώμενοσ τὰ συμβεβηκότα, καὶ λέγων ὡσ ἁμαρτήματα τῶν πολλῶν, ὅμωσ ἐν ἐλέγχῳ κατ’ ἐκείνων λαμβάνει, καὶ τὴν συμφορὰν ὡσ ἀδίκημα κατηγόρηκε, τὴν μὲν τύχην ἀντὶ γνώμησ ἐξετάζων, τὴν δ’ ἑτέρων ἁμαρτίαν ὡσ ἐκείνων οὖσαν τιθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 137:3)
ὅτι δ’ οὐ μόνον ἐξ ὧν Δημοσθένησ καὶ Θουκυδίδησ καὶ Αἰσχίνησ μαρτυροῦσιν, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ὧν αὐτὸσ Πλάτων ὡμολόγησεν ἐν αὐτοῖσ τούτοισ τοῖσ διαλόγοισ, καὶ νὴ Δί’ ἐν αὐτῷ γε τούτῳ τῷ μέρει τῶν λόγων ἐν ᾧ περὶ τῶν ἀνδρῶν διείλεκται, καὶ μάτην ἅπαντα εἰρῆσθαι καὶ ψευδεῖσ εἶναι τὰσ βλασφημίασ συμβαίνει, τοῦτ’ ἤδη βούλομαι δεῖξαι, εἰ μή τῳ δοκῶ πολυπραγμονεῖν λίαν ἀκριβῶσ ἅπαντ’ ἐξετάζων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 154:7)
καὶ μετὰ τὰσ καλὰσ ταύτασ ἀμουσολογίασ περιέρχεται τὰσ οἰκίασ ἐξετάζων ὅπου δεῖπνα λαμπρὰ παρασκευάζεται, ὑπὲρ τὸν Ἀθηναῖον Χαιρεφῶντα ἐκεῖνον, περὶ οὗ φησιν Ἄλεξισ ἐν Φυγάδι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 58 2:1)
ὁ μὲν εἵνεκα τοῦ κακόν τι ποιεῖν τὰ τοιαῦτ’ ἐξετάζων μνησικακεῖ, ὁ δ’ ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν, ἀλλὰ φυλάξασθαι σκοπῶν σωφρονεῖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 274:4)
ἐπειδὴ τοὺσ ἐν τῷδε τῷ τάφῳ κειμένουσ, ἄνδρασ ἀγαθοὺσ ἐν τῷ πολέμῳ γεγονότασ, ἔδοξεν τῇ πόλει δημοσίᾳ θάπτειν καὶ προσέταξεν ἐμοὶ τὸν νομιζόμενον λόγον εἰπεῖν ἐπ’ αὐτοῖσ, ἐσκόπουν μὲν εὐθὺσ ὅπωσ τοῦ προσήκοντοσ ἐπαίνου τεύξονται, ἐξετάζων δὲ καὶ σκοπῶν ἀξίωσ εἰπεῖν τῶν τετελευτηκότων ἕν τι τῶν ἀδυνάτων ηὑρ́ισκον ὄν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 2:1)
χωρὶσ δὲ τῆσ περὶ τὴν πόλιν ἐντροπῆσ καὶ κατ’ ἰδίαν ἄν τισ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἐξετάζων εὑρ́οι δικαίωσ ἐλέου τυγχάνοντασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 27 2:3)
Ἐρωτηθεὶσ διὰ τί ἀνδράποδα ἐκλήθη, "ὅτι," φησί, "τοὺσ πόδασ ἀνδρῶν εἶχον, τὴν δὲ ψυχὴν ὁποίαν σὺ νῦν ὁ ἐξετάζων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 48:1)
εἰ γάρ τισ ἐπιστήσασ τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὰσ παραδεδομένασ ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου πόλεών τε καὶ ἐθνῶν ἡγεμονίασ, ἔπειτα χωρὶσ ἑκάστην σκοπῶν καὶ παρ’ ἀλλήλασ ἐξετάζων διαγνῶναι βουληθείη, τίσ αὐτῶν ἀρχήν τε μεγίστην ἐκτήσατο καὶ πράξεισ ἀπεδείξατο λαμπροτάτασ ἐν εἰρήνῃ τε καὶ κατὰ πολέμουσ, μακρῷ δή τινι τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἁπάσασ ὑπερβεβλημένην ὄψεται τὰσ πρὸ αὐτῆσ μνημονευομένασ, οὐ μόνον κατὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ ἀρχῆσ καὶ κατὰ τὸ κάλλοσ τῶν πράξεων, ἃσ οὔπω κεκόσμηκε λόγοσ οὐδεὶσ ἀξίωσ, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ μῆκοσ τοῦ περιειληφότοσ αὐτὴν χρόνου μέχρι τῆσ καθ’ ἡμᾶσ ἡλικίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 2 2:1)
τὰ δὲ Ἑλλήνων ἔθη παρὰ ταῦτα ἐξετάζων οὐκ ἔχω πῶσ ἐπαινέσω τά τε Λακεδαιμονίων καὶ τὰ τῶν Θηβαίων καὶ τῶν μέγιστον ἐπὶ σοφίᾳ φρονούντων Ἀθηναίων, οἳ φυλάττοντεσ τὸ εὐγενὲσ καὶ μηδενὶ μεταδιδόντεσ εἰ μὴ σπανίοισ τῆσ παρ’ ἑαυτοῖσ πολιτείασ ἑ̓ῶ γὰρ λέγειν ὅτι καὶ ξενηλατοῦντεσ ἔνιοἰ πρὸσ τῷ μηδὲν ἀπολαῦσαι ταύτησ τῆσ μεγαληγορίασ ἀγαθὸν καὶ τὰ μέγιστα δι’ αὐτὴν ἐβλάβησαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 17 1:1)
ταύτῃ μὲν δὴ τὸν λόγον ἐξετάζων οὐκ ἀληθῆ νενόμικα, ἐκεῖνον δ’ ἀληθῆ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 22 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION