헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρῶτον μὲν οὐχ ἡγοῦμαι δικαίαν εἶναι τὴν ἀπολογίαν τὴν τοιαύτην, οὐδὲ προσήκειν, ὅταν τισ φανερῶσ ἐξελέγχηται, μεταστρέψαντα τὰσ αἰτίασ ἐγκαλεῖν καὶ διαβάλλειν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 19:1)
ἐπειδὰν δὲ τοῦτο ἐξελέγχηται, πάλιν λέγει ὅτι παρὰ τοῦ αὑτοῦ ἀνθρώπου ἔχει τὸ ἀργύριον, καὶ οὐ μεταδώσει ἐμοὶ οὔτε τοῦ ἀργυρίου οὔτε τῶν ἄλλων οὐδενὸσ ὧν κατέλιπε Κόμων.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 45:2)
θαυμάζω γὰρ ἔγωγε, εἴ τίσ ἐστιν πρόφασισ παρ’ ὑμῖν ἢ σκῆψισ ηὑρημένη δι’ ἥν, ἂν ὑβρίζων τισ ἐξελέγχηται καὶ τύπτων, δίκην οὐ δώσει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 27:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION