헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα μὲν οὖν ἐξαρκεῖν δοκεῖ πρὸσ τὸ καὶ δυνάμει προάγειν τὸν λόγον;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:1)
οὐ γὰρ ἠξίωσαν αὐτὸ δὴ τοῦτο γῇ κρύψαντεσ ἐξαρκεῖν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ φοβηθῆναι μὴ ἄρα τοὺσ ἄλλουσ ἐξ ἴσου σφίσι ποιήσωσιν, ὥστ’ οὐκ εἶναι κάλλιον ᾠήθησαν ὅσῳ τῶν ἄλλων προέχουσιν ἐνδείξασθαι ἢ εἰ πάντασ εὖ ποιοῦντεσ ὀφθήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:1)
ὥσπερ γὰρ τοῖσ θεοῖσ οὐκ ἀπέχρησε δι’ ἑνόσ τινοσ τρόπου τὴν εὔνοιαν ἐνδείξασθαι τῇ πόλει, οὕτωσ οὐδ’ ἐκεῖνοι τοῦ σίτου τὴν κοινωνίαν τοῖσ ἀνθρώποισ ἔκριναν ἐξαρκεῖν, ἀλλ’ ὁδῷ προῄεσαν αὔξοντεσ τὴν φιλοτιμίαν, ὥσπερ οἱ τὰ σπέρματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:7)
τοσαύτη δ’ ἦν ὑπερηφανία τῆσ παρασκευῆσ καὶ τῶν ποιουμένων ὥστ’ ἐξαρκεῖν ἐδόκει τοῖσ βαρβάροισ ὀφθῆναι μόνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 34:6)
νῦν δὲ τοῦτο σφίσιν ἔκριναν ἐξαρκεῖν, καταστῆναι τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 47:6)
οὐ μὴν ἐξαρκεῖν τοῦτ’ ἐνόμισε, χάριν τοῖσ θεοῖσ ἔχειν τῶν γεγενημένων καὶ μηδὲν πλέον ζητεῖν οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ τροπαίοισ καθῆσθαι, ὥσπερ ἀπιστοῦσαν ἑαυτῇ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐπίβασιν τῶν μελλόντων τὰ ὑπάρχοντα κρίνασα αὐτὴ πρὸσ ἑαυτὴν ἡμιλλήσατο, καλῶσ καὶ τῷ καιρῷ προσήκοντα βουλευσαμένη·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 59:9)
ὥστ’, εἰ καὶ μόνοισ τούτοισ ἐξήρκεσε καὶ μόνασ τὰσ Ἑλληνικὰσ πράξεισ εἴχομεν αὐτῆσ εἰπεῖν ἐν τῷ τότε συμβάσασ, Μηδικαὶ δὲ μηδαμοῦ προσῆσαν λαμπρότητεσ, ἐξαρκεῖν ἂν τοῖσ χρόνοισ εἰσ ἀφήγησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 64:5)
τὰσ δ’ ἀρρήτουσ τελετὰσ, ὧν τοῖσ μετασχοῦσι καὶ μετὰ τὴν τοῦ βίου τελευτὴν βελτίω τὰ πράγματα γίγνεσθαι δοκεῖ, τίσ οὐκ ἂν ἐξαρκεῖν φαίη πᾶσιν ἓν ἀντιθεῖναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 95:6)
ὥστ’ εἴ τισ τῆσ πόλεωσ περιέλοι τοὺσ Ἐριχθονίουσ, τοὺσ Κέκροπασ, τὰ μυθώδη, τὰ τῶν καρπῶν, τὰ τρόπαια τὰ ἐν τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάττῃ, τοὺσ λόγουσ, τοὺσ ἄνδρασ, πάντα δι’ ὧν τὸν αἰῶνα διεξελήλυθε, σκοποῖτο δ’ αὐτὴν, ὥσπερ τὰσ νῦν φρονούσασ ἐφ’ αὑταῖσ, ἐξαρκεῖν αὐτὴν τοῖσ ὁρωμένοισ νικᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 98:1)
τοῦτο δ’ οὐκ ἐξαρκεῖν γεγράφθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:6)
Θηβαίων δὲ τῶν κεκρατηκότων ὄντων οὐκ ἔνεστιν εἰσ τὸ φάσκειν ἐξαρκεῖν καταφεύγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:17)
καὶ κατὰ μὲν τοὺσ χρόνουσ τοὺσ Περσικοὺσ τοσαύτην αἰδῶ παρὰ τῶν βαρβάρων ὑπάρχειν τῇ Ἀρτέμιδι, ἡνίκα δ’ αὐτόσ τε ὁ νεὼσ μείζων ἢ πρόσθεν ἕστηκεν, ἀρχή τε ἡ μεγίστη πασῶν καὶ ἅμα σεμνοτάτη καθέστηκε, μὴ καὶ ἓν τοῦτο ἐξαρκεῖν ὑπολαμβάνειν εἰσ φιλίαν τῇ πόλει, τὴν τῆσ θεοῦ τιμὴν, ἣν αὐτή τε τιμήσασα ἔχει τὴν πόλιν καὶ παρ’ ἀνθρώπων αὐτὴν εἰκόσ ἐστι φέρεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:11)
καὶ μὴν εἰ μηδὲν ἄλλο τισ εἰπεῖν εἶχε Μιλτιάδου, μηδὲ ἦν εὑρεῖν πολλὰ καὶ σεμνὰ, ἐξαρκεῖν ἂν ἔμοιγε δοκεῖ τὸ ψήφισμα ἀντ’ εἰκόνοσ αὐτοῦ τῆσ ψυχῆσ ἅπασιν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:10)
φέρε δὴ κἀκεῖνο σκεψώμεθα, ὅσῳ καὶ κατὰ τοῦτο Μιλτιάδησ καὶ Θεμιστοκλῆσ Δίωνοσ δικαιότεροι καὶ βελτίουσ τὰ πολιτικὰ καὶ τὸ ἴσον μᾶλλον φυλάττοντεσ, εἴ γε οἱ μὲν ἀντ’ ἐκείνων τῶν ἔργων οὐδὲν πλέον ᾔτησαν οὔθ’ αὑτοῖσ οὔτε παισὶν, ἀλλ’ ἐξαρκεῖν ὑπελάμβανον εὖ πεποιηκέναι τοὺσ Ἕλληνασ, Δίων δὲ, ὡσ σὺ φῂσ, καὶ τοιούτων δωρεῶν προσεδεῖτο, ἐν αἷσ ἦν ἀκούειν τῶν ἐξ ἐκείνου τοὺσ ἄλλουσ, μὴ ἐφ’ ἑκάστου τῶν καιρῶν μηδ’ ἐπὶ τῶν πραγμάτων αὐτῶν, ὅτι βέλτιον τῶν ἄλλων φρονοῦσιν ἢ λέγουσι πειθομένουσ, ἀλλ’ εἰσάπαξ στησαμένουσ βασιλέασ, κἂν εἴ τινεσ αὐτῶν βελτίουσ ἐνεῖεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:5)
καὶ τοῦτο δ’ αὐτὸ δή που σὺ φῂσ ἐξαρκεῖν αὐτὸν πρὸσ ὃν ἂν ποιῇ τοὺσ λόγουσ ὁμολογοῦντα παρέχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 186:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION