헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥήγνυται μὲν οὖν ἐξαπιναίωσ, ἢ πληγῇ, ἢ ἐντάσι ἄχθεοσ, ἢ ἀνωθήσει, ἢ ἀπὸ ὕψουσ ἅλματι, ἢ καὶ βοῇ, καὶ ὀργῇ μεγάλῃ, ἤ τεῳ ἄλλῃ ὁμοίῃ αἰτίῃ, εὖτε αὐτίκα ἐπὶ τῇ ἀρτηρίᾳ λάβρωσ τὸ αἷμα ἐκχέεται· ἢν δὲ ἀπὸ βρώσιοσ, χρὴ ἐπανερωτῆν, εἴ κοτε πρόσθεν ἔβηξε ὥνθρωποσ, ἢ δύσπνουσ γέγονε, ἢ ναυτίη, ἢ ἔμετοσ ἦγχε πάροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.47)
τοῖσ μὲν οὖν θρασυτάτοισ αὐτῶν ἐδόκει κράτιστον εἶναι χωρεῖν ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων ἐξ ἐφόδου, τέωσ πολλοὶ μὲν ἔκαμον ὑπὸ τραυμάτων, ἀπειρήκεσάν θ’ ἅπαντεσ ὑπὸ κόπου ὅπλα τε ἄχρηστα τοῖσ πλείστοισ ἦν, τὰ μὲν ἀπεστομωμένα τὰσ ἀκμάσ, τὰ δὲ κατεαγότα καὶ βοήθεια παρὰ τῶν οἴκοθεν ἀκραιφνὴσ οὔπω παρῆν οὐδεμία αὐτοῖσ, ἡ δὲ σφῶν αὐτῶν δύναμισ πολλή τε οὖσα καὶ ἀγαθὴ καὶ ὡπλισμένη καλῶσ ἐμπειροπόλεμόσ τε καὶ οὐ προσδεχομένοισ ἐξαπιναίωσ παροῦσα, φοβερὰ καὶ τοῖσ εὐτολμοτάτοισ φανήσεσθαι ἔμελλε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 14 4:1)
ὡσ δ’ οἱ πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδησ, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίωσ οἱ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ ὄντεσ εἰσ πεντακοσίουσ, καὶ τρεψαμένων τοὺσ πρώτουσ ἐπιδραμὼν ὁ βασιλεὺσ τῇ ῥύμῃ τῇ περὶ αὐτὸν παραχρῆμα μὲν ἀνακόπτει τοὺσ πολεμίουσ, ἐπεγείρει δὲ τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα καὶ θαρραλέουσ ἀπεργάζεται, καὶ τῶν πάλαι φευγόντων ἐξ ὑποστροφῆσ μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν οἱ βάρβαροι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 558:1)
Ὅταν δὲ ταῦτα κατασκευάσῃσ οὕτωσ, ἀνέλκειν τὴν κλίμακα ἢ πρὸσ τύρσιν τινὰ ὓψηλὴν, ἢ πρὸσ ἀέτωμα οἴκου‧ τὸ δὲ χωρίον, ἵνα κατασείεισ, ἀντίτυπον ἔστω‧ τοὺσ δὲ ἀνατείνοντασ εὐπαιδεύτουσ χρὴ εἶναι, ὅκωσ ὁμαλῶσ καὶ ἰσοῤῬόπωσ καὶ ἐξαπιναίωσ ἀφήσουσι, καὶ μήτε ἡ κλίμαξ ἑτερόῤῬοποσ ἐπὶ τὴν γῆν ἀφίξεται, μήτε αὐτοὶ προπετέεσ ἔσονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 43.4)
τῆσ δὲ νυκτὸσ ἰδὼν τὰ πυρά, καί τινων αὐτῷ ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι εἰε͂ν, ἀνήγετο περὶ μέσασ νύκτασ, ὡσ ἐξαπιναίωσ προσπέσοι·
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 6 33:1)
ἢν δὲ καὶ εἰσ τὸ θᾶττον ὁρμώμενον τοῦ καιροῦ ὑπολαμβάνειν βούλῃ τὸν θυμοειδῆ, οὐ δεῖ ἐξαπιναίωσ σπᾶν, ἀλλ’ ἠρεμαίωσ προσάγεσθαι τῷ χαλινῷ, πραύ̈νοντα, οὐ βιαζόμενον ἠρεμεῖν.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 9 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION