헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καθόλου γὰρ οἱ λέγοντεσ ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺσ ὅτι τὸ εὖ ἔχειν τὴν ψυχὴν ἀρετή, ἢ τὸ ὀρθοπραγεῖν, ἤ τι τῶν τοιούτων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 182:1)
ὁπόσαι δ’ ἐξαπατῶσιν παραβαίνουσί τε τοὺσ ὁρ́κουσ τοὺσ νενομισμένουσ κερδῶν οὕνεκ’ ἐπὶ βλάβῃ, ἢ ψηφίσματα καὶ νόμον ζητοῦσ’ ἀντιμεθιστάναι, τἀπόρρητά τε τοῖσιν ἐχθροῖσ τοῖσ ἡμετέροισ λέγουσ’, ἢ Μήδουσ ἐπάγουσι γῇ κερδῶν οὕνεκ’ ἐπὶ βλάβῃ, ἀσεβοῦσιν ἀδικοῦσίν τε τὴν πόλιν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 2:2)
οἱ μὲν γὰρ οὐ διαφθείρουσι τὸν δικαστήν, ἀλλὰ μόνον ἐξαπατῶσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 28:2)
ὥσπερ γὰρ αἱ ἀμαθεῖσ καὶ ἀκόλαστοι κύνεσ ἐν τῇ θήρᾳ μηδὲν ξυνεῖσαι μηδὲ γνωρίσασαι τὸ ἴχνοσ ἐξαπατῶσιν ἄλλασ τῇ φωνῇ καὶ τῷ σχήματι, ὡσεἰδυῖαί τε καὶ ὁρῶσαι, καὶ πολλαὶ συνέπονται ταύταισ, αἱ ἀφρονέσταται σχεδὸν ταῖσ μάτην φθεγγομέναισ, τούτων δ’ αἱ μὲν ἄφθογγοι καὶ σιωπῶσαι μόναι αὐταὶ ἐξαπατῶνται, αἱ δὲ προπετέσταται καὶ ἀνοητόταται μιμούμεναι τὰσ πρώτασ θορυβοῦσι καὶ φιλοτιμοῦνται ἄλλασ ἐξαπατᾶν, τοιοῦτον εὑρ́οισ ἂν καὶ περὶ τοὺσκαλουμένουσ σοφιστάσ πολὺν ὄχλον ἐνίοτε συνεπόμενον ἀνθρώπων ἠλιθίων·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 40:1)
οὗτοι μὲν γὰρ ἐξαπατῶσιν ὑμᾶσ καὶ μάτην ἐπαίρουσιν, ὥσπερ νηπίουσ παῖδασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 30:3)
οἱ δὲ τὰ ἕτερα λέγοντεσ ἐξαπατῶσιν ὑμᾶσ καὶ παραλογίζονται.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Ἐπικουρείουσ καὶ Ἀκαδημαικούσ. 7:5)
ὅπερ ἐν τῇδε τῇ πόλει εἰθισμένον ἐστί, πρὸσ μὲν τὰ κατηγορημένα μηδὲν ἀπολογεῖσθαι, περὶ δὲ σφῶν αὐτῶν ἕτερα λέγοντεσ ἐνίοτε ἐξαπατῶσιν, ὑμῖν ἀποδεικνύντεσ ὡσ στρατιῶται ἀγαθοί εἰσιν, ἢ ὡσ πολλὰσ τῶν πολεμίων ναῦσ ἔλαβον τριηραρχήσαντεσ, <ἢ> πόλεισ πολεμίασ οὔσασ φίλασ ἐποίησαν·
(리시아스, Speeches, κατὰ Ερατοσθένουσ τοῦ γενομένου τῶν τριάκοντα, ὃν αὐτὸσ εἶπε Λυσίας 45:1)
εἰ δ’ ἔστιν μὲν μὴ μάθημα, ἀλλ’ ἐξαπατῶσιν οἱ ὑπισχνούμενοι, ἢ μάθημα μὲν τυγχάνει ὄν, μὴ μέντοι πάνυ σπουδαῖον, τί καὶ δέοι ἂν αὐτὸ μανθάνειν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 27:1)
οὐδὲν κακὸν ἐχούσησ ὕπαρ ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺσ καὶ δαπανῶσι καὶ ταράττουσιν, εἰσ ἀγύρτασ καὶ γόητασ ἐμπεσόντεσ λέγοντασ ἀλλ’ εἴτ’ ἔνυπνον φάντασμα φοβεῖ, χθονίασ θ’ Ἑκάτησ κῶμον ἐδέξω, τὴν περιμάκτριαν κάλει γραῦν καὶ βάπτισον σεαυτὸν εἰσ θάλασσαν καὶ καθίσασ ἐν τῇ γῇ διημέρευσον.
(플루타르코스, De superstitione, section 3 11:1)
αἱ δὲ ἀσπαζόμεναι τὰ ψευδῆ καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ’ ὅτῳ ἂν τύχωσι προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖσ ὅτι ἐξαπατῶσιν·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 3 9:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION