헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διὰ γὰρ τὸ ῥᾳδίωσ ἐξαπατᾶσθαι τὸν δῆμον ταῦτ’ εἰκότωσ προσγράψαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 13:1)
φησὶν δ’ εἶναι πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιοσ ὑμῖν ὁ ποιητήσ, παύσασ ὑμᾶσ ξενικοῖσι λόγοισ μὴ λίαν ἐξαπατᾶσθαι, μήθ’ ἥδεσθαι θωπευομένουσ, μήτ’ εἶναι χαυνοπολίτασ.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, parabasis3)
ἀλλὰ νὴ Δι’ ἐκεῖν’ ἂν ἴσωσ εἴποι πρὸσ ταῦτα, ὅτι διὰ τὸ ῥᾳδίωσ ἐξαπατᾶσθαι τὸν δῆμον, διὰ τοῦθ’ οὕτωσ ἔθηκε τὸν νόμον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 4:1)
εἶθ’ οὗτοι κληρονομοῦσι τῆσ ὑμετέρασ δόξησ καὶ τῶν ἀγαθῶν, ὑμεῖσ δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπολαύετε, ἀλλὰ μάρτυρέσ ἐστε τῶν ἑτέρων ἀγαθῶν, οὐδενὸσ ἄλλου μετέχοντεσ ἢ τοῦ ἐξαπατᾶσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 294:2)
καὶ ὑπὸ μὲν τῶν ἐλευθερίωσ προσερχομένων οἰέται ὑβρίζεσθαι, ὑπὸδὲ τῶν ταπεινοτέρων ἐξαπατᾶσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 69:1)
τοὺσ μέντοι πολλοὺσ οὐ θαυμάζω ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τοῦ τοιούτου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 20:1)
ἦσαν δὲ οἱ λέγοντεσ τοῦτο μὲν μὴ ποιεῖν μηδ’ ἐξαπατᾶσθαι τὴν αἰτίαν τῶν κακῶν εἰσ ἐκείνην ἀναφέροντασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 12:1)
διὰ γὰρ τῶν τοιούτων ἐξαπατᾶσθαι μὲν οὐκ ἐφήβουσ μόνον ἀλλὰ καὶ γέροντασ, οἴκουσ δὲ λαμπροτάτουσ καὶ βασιλείασ ὅλασ ἀνατρέπεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 710:3)
Ἦν δὲ ἀνωτέρω ᾖ ἡ κονδύλωσισ, τῷ κατοπτῆρι σκέπτεσθαι, καὶ μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τοῦ κατοπτῆροσ‧ διοιγόμενοσ γὰρ ὁμαλύνει τὴν κονδύλωσιν, ξυναγόμενοσ δὲ πάλιν δείκνυσιν ὀρθῶσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 5.1)
ὥσπερ εἰ ἀνδριάντοσ ἐρῶν ἐτύγχανεσ καὶ ᾤου τεύξεσθαι ὑπολαμβάνων ἄνθρωπον εἶναι, ἐγὼ δὲ κατιδὼν ὡσ λίθοσ ἢ χαλκὸσ εἰή ἐμήνυσα πρόσ σε ὑπ̓ εὐνοίασ ὅτι ἀδυνάτων ἐρᾷσ, καὶ τότε δύσνουν ἐμὲ εἶναι ᾤου ἂν σαυτῷ, διότι σε οὐκ εἰών ἐξαπατᾶσθαι ἀλλόκοτα καὶ ἀνέλπιστα ἐλπίζοντα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 105:7)
ἁπάντων οὖν τῶν τοιούτων κατεγέλα τῶν παρεχόντων αὑτοὺσ τοῖσ κόλαξιν, καὶ προσετίθει δὲ ὅτι μὴ ἐν ἐπαίνοισ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν γραφαῖσ τὰ ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί τε καὶ ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 6:1)
ἀλλὰ μὴν καὶ ὥσπερ πεττεύων ἐθέλω σοι ἐν τοῖσ λόγοισ ἀναθέσθαι ὅτι βούλει τῶν εἰρημένων, ἵνα μὴ οἰῄ ἐξαπατᾶσθαι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἱππάρχος 29:1)
τὸ γὰρ ἐξαπατᾶσθαι αὐτὸν ὑφ’ αὑτοῦ πάντων χαλεπώτατον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 273:3)
ἃ δὴ καὶ σοὶ λέγω, ὦ Ἀγάθων, μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τούτου, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων παθημάτων γνόντα εὐλαβηθῆναι, καὶ μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον παθόντα γνῶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 529:2)
"ἀμαθέστεροι γάρ εἰσιν ἢ ὡσ ὑπ’ ἐμοῦ ἐξαπατᾶσθαι.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 1 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION