헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κἄν τισ ἐλευθερίασ σύμβολον ποιῆται τὸ διαφθείρειν τὸν νόμον, αὑτὸν ἐξαπατᾷ καὶ ποιεῖ παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἰ κοινῇ πάντεσ ἄνθρωποι τοῖσ θεοῖσ φθονήσαντεσ, εἶτα μὴ νομίζοιεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:2)
"τεττάρων δὲ τούτων οὐσῶν καὶ ἀεὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον θεραπευουσῶν, τῶν μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ τὴν ψυχὴν, ἡ κολακευτικὴ αἰσθομένη, οὐ γνοῦσα λέγω, ἀλλὰ στοχασαμένη, τέτραχα ἑαυτὴν διανείμασα, ὑποδῦσα ἕκαστον τῶν μορίων προσποιεῖται εἶναι τοῦτο ὅπερ ὑπέδυ, καὶ τοῦ μὲν βελτίστου οὐδὲν φροντίζει, τῷ δὲ ἡδίστῳ θηρεύει τὴν ἄνοιαν καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖν πλείστου ἀξίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:44)
τοῦτο γὰρ διὰ τὸ ἀποβαῖνον οὐχ ἡδύ, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ συνεχέσ, ἀλλὰ τὸ πρῶτον ἐξαπατᾷ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 84:3)
ἐξαπατᾷ γάρ, καὶ ἐν τοῖσ μέτροισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 6:6)
τὰ δὲ παρὰ γράμμα ποιεῖ οὐχ ὃ λέγει λέγειν, ἀλλ’ ὃ μεταστρέφει ὄνομα, οἱο͂ν τὸ Θεοδώρου εἰσ Νίκωνα τὸν κιθαρῳδὸν "θράξει σε" , προσποιεῖται γὰρ λέγειν τὸ "Θρᾷξ εἶ σύ" καὶ ἐξαπατᾷ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 6:11)
Λάμπων δ’ ὄμνυσ’ ἔτι καὶ νυνὶ τὸν χῆν’, ὅταν ἐξαπατᾷ τι.
(아리스토파네스, Birds, Agon, epirrheme 1:19)
εὔχεσθε τοῖσ θεοῖσι τοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ ταῖσ Ὀλυμπίαισι καὶ τοῖσ Πυθίοισ καὶ ταῖσι Πυθίαισι καὶ τοῖσ Δηλίοισ καὶ ταῖσι Δηλίαισι τοῖσ <τ’> ἄλλοισ θεοῖσ, εἴ τισ ἐπιβουλεύει τι τῷ δήμῳ κακὸν τῷ τῶν γυναικῶν ἢ ’πικηρυκεύεται Εὐριπίδῃ Μήδοισ <τ’> ἐπὶ βλάβῃ τινὶ τῇ τῶν γυναικῶν, ἢ τυραννεῖν ἐπινοεῖ ἢ τὸν τύραννον συγκατάγειν, ἢ παιδίον ὑποβαλλομένησ κατεῖπεν, ἢ δούλη τινὸσ προαγωγὸσ οὖσ’ ἐνετρύλλισεν τῷ δεσπότῃ ἢ πεμπομένη τισ ἀγγελίασ ψευδεῖσ φέρει, ἢ μοιχὸσ εἴ τισ ἐξαπατᾷ ψευδῆ λέγων καὶ μὴ δίδωσιν ἃν ὑπόσχηταί ποτε, ἢ δῶρά τισ δίδωσι μοιχῷ γραῦσ γυνή, ἢ καὶ δέχεται προδιδοῦσ’ ἑταίρα τὸν φίλον, κεἴ τισ κάπηλοσ ἢ καπηλὶσ τοῦ χοῶσ ἢ τῶν κοτυλῶν τὸ νόμισμα διαλυμαίνεται, κακῶσ ἀπολέσθαι τοῦτον αὐτὸν κᾠκίαν ἀρᾶσθε, ταῖσ δ’ ἄλλαισιν ὑμῖν τοὺσ θεοὺσ εὔχεσθε πάσαισ πολλὰ δοῦναι κἀγαθά.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
ὅταν δὲ γνῷ ὅτι θηρεύεται, προελθὼν τῆσ νεοττιᾶσ κυλινδεῖται παρὰ τὰ σκέλη τοῦ θηρεύοντοσ, ἐλπίδα ἐμποιῶν τοῦ συλληφθήσεσθαι, ἐξαπατᾷ τε ἑώσ ἂν ἀποπτῶσιν οἱ νεοττοί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 2:9)
ἀλλ’ εἴ τισ εἰδὼσ ἐκείνουσ προδέδωκεν ἢ ἐξαπατᾷ, οὗτόσ ἐστ’ ἔνοχοσ τῇ ἀρᾷ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 145:3)
διόπερ καταρᾶται καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν ὁ κῆρυξ, οὐκ εἴ τινεσ ἐξηπατήθησαν, ἀλλ’ εἴ τισ ἐξαπατᾷ λέγων ἢ βουλὴν ἢ δῆμον ἢ τὴν ἡλιαίαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 145:4)
τὴν μὲν οὖν ἁπλότητα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἡγεῖται βασιλικὸν καὶ φρόνιμον, τὴν δὲ πανουργίαν καὶ τὴν ἀπάτην ἀνόητον καὶ δουλοπρεπέσ, ὁρῶν ὅτι καὶ τῶν θηρίων τὰ δειλότατα καὶ ἀγεννέστατα, ψεύδεται πάντων μάλιστα καὶ ἐξαπατᾷ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 31:1)
μὴ τοίνυν σαυτὸν ἐν τοῖσ ὄρεσιν καθήμενοσ ἐξαπάτα νομίζων ἰσχὺν ἔχειν, ἀλλ’ εἰ θαρρεῖσ τῇ σαυτοῦ δυνάμει καταβὰσ εἰσ τὸ πεδίον τῇ ἡμετέρᾳ στρατιᾷ συγκρίθητι, καὶ τὸ τέλοσ τῆσ νίκησ ἐπιδείξει τὸν ἀνδρειότατον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 110:1)
εἰ δέ τινα καταπλήξεται τὰ οἰκεῖα πάθη καὶ τὰ περὶ τὸν σεισμὸν συμβεβηκότα, πρῶτον μὲν ἐννοηθήτω, διότι τοῦτ’ αὐτὸ καὶ τοὺσ Ἄραβασ ἐξαπατᾷ μείζω τὰ γενόμενα τῆσ ἀληθείασ ὑπειληφότασ, ἔπειτα ὡσ οὐ καλὸν ἐκείνοισ τε τόλμησ καὶ ἡμῖν δειλίασ τὴν αὐτὴν αἰτίαν γενέσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 172:1)
Ὧν δὲ ἔμπυα τὰ ὦτα, διὰ παχέοσ εὑρίσκεται‧ πάντα δὲ τὰ ὑπόμυξα καὶ τῇ ὑγρῇ σαρκὶ πλήρεα ἐξαπατᾷ‧ οὐ μὴ βλάβη γένηται στομωθὲν τὸ τοιοῦτον‧ ἐστὶ γὰρ ἄσαρκα καὶ ὑδατώδεα, μύξησ πλέα, ὅπου δὲ καὶ οἱᾶ ἐόντα θανατώδεά ἐστι, παρεθέντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 3.2)
ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸσ εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ καταστησάμενοσ ἐργαστήρια τῆσ μαντικῆσ τὸ μὲν ἐν Δελφοῖσ, τὸ δὲ ἐν Κλάρῳ καὶ ἐν Διδύμοισ ἐξαπατᾷ τοὺσ χρωμένουσ αὐτῷ λοξὰ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα πρὸσ ἑκάτερον τῆσ ἐρωτήσεωσ ἀποκρινόμενοσ, ὡσ ἀκίνδυνον εἶναι τὸ σφάλμα.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Λητώ. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION