헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὰσ προαγωγοὺσ καὶ τοὺσ προαγωγοὺσ γράφεσθαι κελεύει, κἂν ἁλῶσι, θανάτῳ ζημιοῦν, ὅτι τῶν ἐξαμαρτάνειν ἐπιθυμούντων ὀκνούντων καὶ αἰσχυνομένων ἀλλήλοισ ἐντυγχάνειν, αὐτοὶ τὴν αὑτῶν ἀναίδειαν παρασχόντεσ ἐπὶ μισθῷ τὸ πρᾶγμα εἰσ διάπειραν καὶ λόγον κατέστησαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1841)
σοφῷ γὰρ αἰσχρὸν ἐξαμαρτάνειν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:8)
εἰκὸσ δὲ μᾶλλον τοὺσ γέροντασ ἢ νέουσ τι κλάειν, ὅσῳπερ ἐξαμαρτάνειν ἧττον δίκαιον αὐτούσ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme17)
ἂν δὲ σιωπᾶν, πῶσ οὐκ ἀδικεῖ, εἰ, παρὸν ἐξαμαρτάνειν μέλλοντασ ἀποτρέπειν, τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίει, νῦν δὲ λέγειν τολμᾷ ὡσ δεῖ τοὺσ τοσαῦτα κάκ’ εἰργασμένουσ στεφανῶσαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 53:2)
καὶ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν ἄλλων ἀνθρώπων ἄν τισ ἴδοι τοὺσ μὲν βελτίστουσ καὶ μετριωτάτουσ αὐτῇ τῇ φύσει πάντα ποιοῦντασ ἑκόντασ ἃ δεῖ, τοὺσ δὲ χείρουσ μὲν τούτων, ἔξω δὲ τοῦ πονηροὺσ ἄγαν κληθῆναι, τῷ φόβῳ τῷ πρὸσ ὑμᾶσ καὶ τῷ τοῖσ αἰσχροῖσ καὶ λόγοισ καὶ ὀνείδεσιν ἀλγεῖν εὐλαβουμένουσ ἐξαμαρτάνειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 113:1)
ἐπιτρέψαντοσ δὲ τοῦ πατρόσ, ὃν μὲν χρόνον ἔζη ὁ πατήρ, ὅμωσ καίπερ οἰκείωσ ἔχων τούτοισ ὁ Λυσιθείδησ οὐκ ἐτόλμα οὐδὲν εἰσ ἡμᾶσ ἐξαμαρτάνειν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 19:1)
εἰ γὰρ οἱ παρόντεσ ἀντὶ τοῦ κωλύειν τοὺσ ἢ δι’ οἶνον ἢ δι’ ὀργὴν ἤ τιν’ ἄλλην αἰτίαν ἐξαμαρτάνειν ἐπιχειροῦντασ αὐτοὶ παροξυνοῦσιν, οὐδεμί’ ἐστὶν ἐλπὶσ σωτηρίασ τῷ περιπίπτοντι τοῖσ ἀσελγαίνουσιν, ἀλλ’ ἑώσ ἂν ἀπείπωσιν, ὑβρίζεσθαι ὑπάρξει·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 37:3)
οὐ γὰρ μόνον οὐδὲν ἐξαμαρτάνειν, ἀλλὰ καὶ φρονιμώτερον ἢ κατὰ τὴν ὡρ́αν ζῆν προῄρησαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 21:2)
τὴν τοίνυν ἀνδρείαν οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἄξιόν ἐστιν παραλιπεῖν, οὐχ ὡσ οὐ πολλὴν ἐπίδοσιν ἐχούσησ ἔτι τῆσ σῆσ φύσεωσ, καὶ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου πλείουσ ἀφορμὰσ παραδώσοντοσ λόγων τοῖσ ἐπαινεῖν σε βουλομένοισ, ἀλλ’ ὡσ καλλίστων ὄντων τῶν μετὰ ταύτησ τῆσ ἡλικίασ ἐπαίνων, ἐν ᾗ τὸ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν τοῖσ ἄλλοισ εὐκτόν ἐστι, σοῦ δ’ ἐπὶ πολλῶν μὲν ἄν τισ καὶ ἑτέρων τὴν ἀνδρείαν διέλθοι, μάλιστα δ’ ἐπὶ τῆσ ἀσκήσεωσ, ἧσ καὶ πλεῖστοι γεγένηνται μάρτυρεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 27:1)
πρὸσ μέν γε τὸ φανῆναί τινασ ὄντασ καὶ μὴ μόνον ἑαυτοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ βοηθῆσαι, καὶ νὴ Δία ὥστε τοὺσ αὖθισ ὀκνηρότερον ἐξαμαρτάνειν, συνήνεγκε τὸ δίκην ἐκείνουσ ὑποσχεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 12:2)
εἰ δέ τισ ἑκουσίωσ ἀποκτείναι τὸν ἐλεύθερον ἢ τὸν δοῦλον, ἀποθνήσκειν τοῦτον οἱ νόμοι προσέταττον, ἅμα μὲν βουλόμενοι μὴ ταῖσ διαφοραῖσ τῆσ τύχησ, ἀλλὰ ταῖσ τῶν πράξεων ἐπιβολαῖσ εἴργεσθαι πάντασ ἀπὸ τῶν φαύλων, ἅμα δὲ διὰ τῆσ τῶν δούλων φροντίδοσ ἐθίζοντεσ τοὺσ ἀνθρώπουσ πολὺ μᾶλλον εἰσ τοὺσ ἐλευθέρουσ μηδὲν ὅλωσ ἐξαμαρτάνειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 77 6:1)
καὶ τούτοισ μὲν ἐπιπλήξασ ὡσ ἱεροσύλοισ ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν, αὐτὸσ δὲ τῶν ἀναθημάτων ἀπέσχετο, φιλοδοξῆσαι θέλων καὶ νομίζων δεῖν τὸν τηλικοῦτον ἐπαναιρούμενον πόλεμον μηθὲν ἐξαμαρτάνειν εἰσ τὸ θεῖον, ἅμα δὲ νομίζων διαβάλλειν τοὺσ προεστῶτασ τῶν ἐν Συρακούσαισ πραγμάτων πρὸσ τὰ πλήθη διὰ τὸ δοκεῖν αὐτοὺσ πλεονεκτικῶσ, ἀλλ’ οὐ δημοτικῶσ οὐδ’ ἴσωσ ἄρχειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 28 4:1)
οὕτω δὲ τοῖσ Ἀθηναίοισ ὁ χρόνοσ οὗτοσ ἤνεγκεν ἐξαμαρτάνειν εἰσ τὸ δαιμόνιον ὥστε μικρὸν ἀνώτερον τῶν Δελφικῶν καιρῶν Ἰφικράτουσ διατρίβοντοσ περὶ Κόρκυραν μετὰ ναυτικῆσ δυνάμεωσ καὶ Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων δυνάστου πέμψαντοσ εἰσ Ὀλυμπίαν καὶ Δελφοὺσ ἀγάλματα ἐκ χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντοσ δεδημιουργημένα περιτυχὼν ταῖσ κομιζούσαισ αὐτὰ ναυσὶν ὁ Ἰφικράτησ καὶ κρατήσασ αὐτῶν διεπέμψατο πρὸσ τὸν δῆμον ἐπερωτῶν τί χρὴ πράττειν, οἱ δ’ Ἀθηναῖοι προσέταξαν αὐτῷ μὴ τὰ τῶν θεῶν ἐξετάζειν, ἀλλὰ σκοπεῖν ὅπωσ τοὺσ στρατιώτασ διαθρέψει.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 57 2:1)
τάσ τε ἀρχὰσ ἁπάσασ, ὅσαισ θυσία τισ ἢ θεραπεία θεῶν ἀνάκειται, καὶ τοὺσ ἱερεῖσ ἅπαντασ ἐξετάζουσιν, ὑπηρέτασ τε αὐτῶν καὶ λειτουργούσ, οἷσ χρῶνται πρὸσ τὰ ἱερά, οὗτοι φυλάττουσι μηδὲν ἐξαμαρτάνειν περὶ τοὺσ ἱεροὺσ νόμουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 73 3:2)
οὐδὲν ἔτι ἔξεστιν ὑμῖν νεωτερίζειν οὐδ’ ἐξαμαρτάνειν, ἄνδρεσ Ἀλβανοί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 30 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION