헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο μοι πρεσβύτατοι δαιμόνων ἐνταῦθα λέγονται γενέσθαι Κάβειροι, καὶ τελεταὶ τούτοισ καὶ μυστήρια, ἃ τοσαύτην ἰσχὺν ἔχειν πεπίστευται ὥστε χειμώνων τε ἐξαισίων .
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ20)
ὅμωσ δὲ ἤδη ποτὲ ἐξαισίων δεινῶν ἐπικειμένων αὐτοῖσ ἀπετράπησαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 21:2)
κυπαρίττων τε γὰρ ἐξαισίων τοῖσ μεγέθεσι καὶ πλατάνων καὶ δάφνησ καὶ μυρσίνησ καταγέμει, πλήθοντοσ τοῦ τόπου ναματιαίων ὑδάτων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 43 1:2)
ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ σεισμῶν ἐξαισίων καὶ κατακλυσμῶν γενομένων, μιᾶσ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ χαλεπῆσ ἐπελθούσησ, τό τε παρ’ ὑμῖν μάχιμον πᾶν ἁθρόον ἔδυ κατὰ γῆσ, ἥ τε Ἀτλαντὶσ νῆσοσ ὡσαύτωσ κατὰ τῆσ θαλάττησ δῦσα ἠφανίσθη·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 52:1)
διὰ δὲ ταῦθ’ ἡμῖν καρποί τε καὶ ἐγκύμων ἡ γῆ γέγονεν, ὥστ’ εἶναι τροφὴν πᾶσι τοῖσ ζῴοισ, ἀνέμων τε καὶ ὑετῶν γιγνομένων οὐκ ἐξαισίων οὐδὲ ἀμέτρων·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 45:2)
διὸ δὴ γελώτων τε εἴργεσθαι χρὴ τῶν ἐξαισίων καὶ δακρύων, παραγγέλλειν δὲ παντὶ πάντ’ ἄνδρα, καὶ ὅλην περιχάρειαν πᾶσαν ἀποκρυπτόμενον καὶ περιωδυνίαν εὐσχημονεῖν πειρᾶσθαι, κατά τε εὐπραγίασ ἱσταμένου τοῦ δαίμονοσ ἑκάστου, καὶ κατὰ τύχασ οἱο͂ν πρὸσ ὑψηλὰ καὶ ἀνάντη δαιμόνων ἀνθισταμένων τισὶν πράξεσιν, ἐλπίζειν δ’ ἀεὶ τοῖσ γε ἀγαθοῖσι τὸν θεὸν ἃ δωρεῖται πόνων μὲν ἐπιπιπτόντων ἀντὶ μειζόνων ἐλάττουσ ποιήσειν τῶν τ’ αὖ νῦν παρόντων ἐπὶ τὸ βέλτιον μεταβολάσ, περὶ δὲ τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐναντία τούτων ἀεὶ πάντ’ αὐτοῖσ παραγενήσεσθαι μετ’ ἀγαθῆσ τύχησ.
(플라톤, Laws, book 5 40:1)
ἐπιγενομένου δ’ ὄμβρου καὶ βροντῶν ἐξαισίων, πάντα συνέβη τὸν ἀέρα τὸν ἐκ τῶν νεφῶν κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν πεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, ὥστε διὰ τὸν ἐφεστῶτα ζόφον μηδὲ τοὺσ ἐν ποσὶ δύνασθαι βλέπειν.
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 20 7:1)
ὧν μὲν νὴ Δί’ ἀδύνατον ἢ δυσχερὲσ τὰσ αἰτίασ καταλαβεῖν ἄνθρωπον ὄντα, περὶ τούτων ἴσωσ ἄν τισ ἀπορῶν ἐπὶ τὸν θεὸν τὴν ἀναφορὰν ποιοῖτο καὶ τὴν τύχην, οἰο͂ν ὄμβρων καὶ νιφετῶν ἐξαισίων ἐπιφορὰ συνεχήσ, ἢ τἀναντία πάλιν αὐχμῶν καὶ πάγων καὶ διὰ ταῦτα φθορὰ καρπῶν, ὁμοίωσ λοιμικαὶ διαθέσεισ συνεχεῖσ, ἄλλα παραπλήσια τούτοισ, ὧν οὐκ εὐμαρὲσ τὴν αἰτίαν εὑρεῖν.
(폴리비오스, Histories, book 36, ii. bellum macedonicum 2:1)
οὐ γὰρ δυνατὸν πανταχοῦ βιάσασθαι τὴν φύσιν διὰ πετρῶν καὶ κρημνῶν ἐξαισίων, τῶν μὲν ὑπερκειμένων τῆσ ὁδοῦ τῶν δ’ ὑποπιπτόντων, ὥστε καὶ μικρὸν ἐκβᾶσιν ἄφυκτον εἶναι τὸν κίνδυνον, εἰσ φάραγγασ ἀβύσσουσ τοῦ πτώματοσ ὄντοσ.
(스트라본, 지리학, book 4, chapter 6 12:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION