헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν ὁ Κορουῖνοσ αἰσθανόμενοσ, καὶ ὀκνῶν ἅψασθαι πολιτικοῦ καὶ τοσούτου φόνου, συνεβούλευσε τῇ βουλῇ τὰ χρέα τοῖσ ἀνδράσι μεθεῖναι, τόν τε πόλεμον ἐξαίρων ἐπὶ μέγα, εἰ τοσῶνδε ἀνδρῶν δύναιτο κρατῆσαι μαχομένων ἐξ ἀπογνώσεωσ, καὶ τὰσ συνόδουσ αὐτῶν καὶ ἐπιμιξίασ ἐν ὑπονοίᾳ τιθέμενοσ, μὴ οὐδ’ ὁ ἴδιοσ αὐτῷ στρατὸσ ἐσ πάντα ᾖ πιστόσ, ἅτε συγγενεῖσ ὄντεσ ἐκείνων, καὶ οὐχ ἧσσον αὐτῶν αἰτιώμενοι τὰ χρέα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:3)
ἰδίωμα τὸ μὴ μεταβάλλοντα τὴν ποιότητα τοῦ νοήματοσ οὕτωσ εἰσαγαγεῖν ἐν γένει πρῶτον, ὅπερ ἄν τισ πολιτικὸσ ἐποίησεν ἐξαίρων τὸν λόγον τῷ ἀξιώματι, οἱο͂ν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο, ὁποῖον εἶναι συμβέβηκε τὸ κατὰ τὴν τῶν καλῶν φύσιν, εἶτα οὕτωσ τὸ κατ’ εἶδοσ, ὅσαι δημοκρατίαι καὶ ὅσαι τυραννίδεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 5:2)
εἰ δὲ ἁπλῶσ ἐκπέμπεισ αὐτὸν καὶ οὐδέσιν οὐδὲ ὧν ἐπαινεῖσ ἐᾷσ ὁμιλεῖν τὴν σαυτοῦ πόλιν, πράγματα σαυτῷ παρέχεισ, τὰ μὲν ἐξαίρων, τὰ δὲ ἐγκαταλείπων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:2)
οὗτοσ γὰρ διὰ τὴν συγγένειαν θάπτων τοὺσ πεπτωκότασ Κενταύρουσ, καὶ βέλοσ ἔκ τινοσ ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆσ ἀκίδοσ ἐπλήγη, καὶ τὸ τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 12 8:2)
πολλῶν δὲ καὶ πυκνῶν φερομένων βελῶν, τὰ μὲν ἐξένευε, τὰ δὲ διεκρούετο, τινὰ δὲ ἐκ τοῦ σώματοσ ἐξαιρῶν τούτοισ ἠμύνετο τοὺσ ἐπιφερομένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 87 1:2)
φέρεται δέ τισ ἐν ταῖσ ἐπιχωρίοισ ἀναγραφαῖσ καὶ ἕτεροσ ὑπὲρ τῆσ γενέσεωσ αὐτοῦ λόγοσ ἐπὶ τὸ μυθῶδεσ ἐξαίρων τὰ περὶ αὐτόν, ὃν ἐν πολλαῖσ Ῥωμαϊκαῖσ ἱστορίαισ εὑρ́ομεν, εἰ θεοῖσ τε καὶ δαίμοσι λέγεσθαι φίλοσ τοιοῦτοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 2 1:1)
τοῖσ γὰρ ῥήμασι προσέχουσι τὸν νοῦν, οὐ τῇ διανοίᾳ τἀνδρόσ, ὅτι οὐ γαμεῖν κελεύων καὶ συνοικεῖν ἕνα μιᾷ εἶτα κοινὰσ εἶναι βούλεται τὰσ γυναῖκασ, ἀλλ’ ἐξαιρῶν τὸν τοιοῦτον γάμον καὶ ἄλλο τι εἶδοσ γάμου εἰσφέρων.
(에픽테토스, Works, book 0 14:3)
καρπὸν γὰρ ἐσήμαινεν ἀμπέλινον ἐπ’ ἀγαθῷ τὸν θεὸν ἀνθρώποισ παρασχεῖν, ὃσ αὐτῷ τε ἐκείνῳ σπένδεται καὶ πίστιν ἀνθρώποισ καὶ φιλίαν ὁμηρεύει, διαλύων μὲν ἔχθρασ τὰ πάθη δὲ καὶ τὰσ λύπασ ἐξαιρῶν τοῖσ προσφερομένοισ αὐτὸν καὶ πρὸσ ἡδονὴν ὑποφέρων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 88:1)
Τὰ δὲ τῶν Ιἑροσολύμων τείχη τὰ πρὸσ τὴν καινὴν νεύοντα πόλιν δημοσίαισ ὠχύρου δαπάναισ, τῇ μὲν εὐρύνων εἰσ πλάτοσ τῇ δὲ εἰσ ὕψοσ ἐξαίρων, κἂν ἐξειργάσατο ταῦτα πάσησ ἀνθρωπίνησ κρείττονα βίασ, εἰ μὴ Μάρσοσ ὁ τῆσ Συρίασ ἡγεμὼν Κλαυδίῳ Καίσαρι διὰ γραμμάτων ἐδήλωσε τὸ πραττόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 377:1)
ὁ δὲ ἱερεὺσ αὐτὸσ ἕστηκεν ᾑμαγμένοσ καὶ ὥσπερ ὁ Κύκλωψ ἐκεῖνοσ ἀνατέμνων καὶ τὰ ἔγκατα ἐξαιρῶν καὶ καρδιουλκῶν καὶ τὸ αἷμα τῷ βωμῷ περιχέων καὶ τί γάρ οὐκ εὐσεβὲσ ἐπιτελῶν;
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 13:3)
ὥσπερ καὶ ἃ νυνδὴ σὺ πρὸσ Ἑρμογένη ἔλεγεσ ἐξαιρῶν τε καὶ ἐντιθεὶσ γράμματα οὗ δέοι, καὶ ὀρθῶσ ἐδόκεισ ἔμοιγε.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 309:9)
μάνθανε τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι ταύτησ αὖ ἐναντία γίγνεται, ὅταν τισ τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων ἐξαιρῶν τὰ ἀμοιβαῖα καταλείπῃ.
(플라톤, Republic, book 3 153:1)
Πτολεμαῖοσ ὁ Χρυσέρμου φίλοσ ὢν τοῦ βασιλέωσ πάντα τὸν χρόνον ἐπιεικῶσ διείλεκτο τῷ Κλεομένει, καὶ συνήθειά τισ ὑπῆρχεν αὐτοῖσ καὶ παρρησία πρὸσ ἀλλήλουσ, οὗτοσ οὖν τότε, τοῦ Κλεομένουσ δεηθέντοσ ἐλθεῖν πρὸσ αὐτόν, ἦλθε μὲν καὶ διελέχθη μέτρια, τὸ ὕποπτον ἐξαιρῶν καὶ περὶ τοῦ βασιλέωσ ἀπολογούμενοσ·
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 36 1:2)
"καθάπερ οὖν ἀνὴρ φίλιπποσ οὐ πάντων ὁμοίωσ ἐπιμέλεται τῶν ὑπ’ αὐτὸ τὸ γένοσ, ἀλλ’ ἀεὶ τιν’ ἄριστον ἐξαιρῶν καὶ ἀποκρίνων καθ’ αὑτὸν ἀσκεῖ καὶ τρέφει καὶ ἀγαπᾷ διαφερόντωσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 242)
καίτοι κακὸν μὲν ἀναισθησία σώματοσ φάρμακον ἀπονοίασ, οὐδὲν δὲ βελτίων ψυχῆσ ἰατρὸσ ὁ ῥᾳθυμίᾳ καὶ μαλακίᾳ καὶ προδοσίᾳ φίλων καὶ οἰκείων καὶ πατρίδοσ ἐξαιρῶν τὸ ταραχῶδεσ αὐτῆσ καὶ λυπηρόν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION