헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τυχὼν δὲ συγγνώμησ παρ’ ὑμῶν Καλλίασ ὁ Χαλκιδεύσ, μικρὸν διαλιπὼν χρόνον πάλιν ἧκε φερόμενοσ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν, Εὐβοϊκὸν μὲν τῷ λόγῳ συνέδριον εἰσ Χαλκίδα συνάγων, ἰσχυρὰν δὲ τὴν Εὔβοιαν ἐφ’ ὑμᾶσ ἔργῳ κατασκευάζων, ἐξαίρετον δ’ αὑτῷ τυραννίδα περιποιούμενοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 88 1:2)
αὕτη δὲ πολλῶν χρημάτων ἐξαίρετον ἄνθοσ, στρατοῦ δώρημ’, ἐμοὶ ξυνέσπετο.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 11:5)
πρόσωθεν ἐξήκουσα κληδόνοσ βοὴν ἀπὸ Σκαμάνδρου γῆν καταφθατουμένη, ἣν δῆτ’ Ἀχαιῶν ἄκτορέσ τε καὶ πρόμοι, τῶν αἰχμαλώτων χρημάτων λάχοσ μέγα, ἔνειμαν αὐτόπρεμνον εἰσ τὸ πᾶν ἐμοί, ἐξαίρετον δώρημα Θησέωσ τόκοισ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode1)
λαμβάνει δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ’ ἐξαίρετον Κασάνδραν, Νεοπτόλεμοσ δὲ Ἀνδρομάχην, Ὀδυσσεὺσ δὲ Ἑκάβην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 5 37:3)
ὧν τοῦ μὲν τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ τὸν κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων ἐκέλευε τοὺσ πλουσίουσ ἐνθυμουμένουσ ταῦτα ἐπιδόσιμον, εἰ δέοι, παρὰ σφῶν αὐτῶν τήνδε τὴν γῆν εἰσ τὰσ μελλούσασ ἐλπίδασ τοῖσ παιδοτροφοῦσι χαρίσασθαι καὶ μή, ἐν ᾦ περὶ μικρῶν διαφέρονται, τῶν πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα τῆσ πεπονημένησ ἐξεργασίασ αὐτάρκη φερομένουσ τὴν ἐξαίρετον ἄνευ τιμῆσ κτῆσιν ἐσ αἰεὶ βέβαιον ἑκάστῳ πεντακοσίων πλέθρων, καὶ παισίν, οἷσ εἰσὶ παῖδεσ, ἑκάστῳ καὶ τούτων τὰ ἡμίσεα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 5:4)
ἐπεὶ δὲ ζητούμενοσ ἐν τοῖσ νεκροῖσ εὑρέθη, τὰ ἀριστεῖα ὁ Καῖσαρ αὐτῷ περιέθηκε καὶ συνέθαψε καὶ τάφον ἐξαίρετον ἀνέστησεν ἐγγὺσ τοῦ πολυανδρίου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 11:8)
λυπήσομέν τε, ἀκυροῦντεσ αὐτοῦ τὴν παραίνεσιν, ἄνδρα φιλόπολιν καὶ στρατηγὸν ἐξαίρετον, ὃσ οὐδ’ ἐσ Λιβύην ἡμᾶσ ὁρμωμένουσ παρώξυνέ τε, καὶ στρατιὰν οὐ λαβὼν αὑτῷ συνεστήσατο, καὶ τὰ ἐκεῖ προήγαγεν ἡμῖν ἐσ ὅσον οὐκ ἠλπίζομεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:3)
ὁ μὲν δὴ Μασσανάσσησ ὧδε χρόνου τε καὶ σώματοσ ἔχων ἐτεθνήκει, Σκιπίων δὲ τοῖσ μὲν νόθοισ αὐτοῦ παισὶ προσέθηκεν ἑτέρασ δωρεάσ, τοῖσ δὲ γνησίοισ τοὺσ μὲν θησαυροὺσ καὶ φόρουσ καὶ τὸ ὄνομα τῆσ βασιλείασ κοινὸν ἀπέφηνε, τὰ δ’ ἄλλα διέκρινεν ὡσ ἔμελλεν ἁρμόσειν πρὸσ ὃ ἐβούλετο ἕκαστοσ, Μικίψῃ μέν, ὃσ πρεσβύτατοσ ὢν εἰρηνικώτατοσ ἦν, Κίρτην ἐξαίρετον ἔχειν καὶ τὰ βασίλεια τὰ ἐν αὐτῇ, Γολόσσῃ δέ, στρατιωτικῷ τε ὄντι καὶ δευτέρῳ καθ’ ἡλικίαν, πολέμου τε καὶ εἰρήνησ εἶναι κυρίῳ, Μαστανάβᾳ δέ, ὃσ νεώτατοσ ὢν ἤσκει δικαιοσύνην, δικάζειν τοῖσ ὑπηκόοισ τὰ ἀμφίλογα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 2:5)
ὁ δέ, ἵνα τὴν διαβολὴν μὴ ἐξαίρετον ἔχοιεν οἱ Ἀννίβου φίλοι, προύθηκε νυκτὸσ λαθὼν γράμματα πρὸ τοῦ βουλευτηρίου, ὅτι πάντασ ὁ Ἀννίβασ τοὺσ βουλευτὰσ παρακαλοίη τῇ πατρίδι συνάρασθαι μετ’ Ἀντιόχου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:3)
διὰ γὰρ τὸ τὰσ πάντων ἔχειν δυνάμεισ οἱ μὲν ἀντὶ πάντων τοῦτον θεραπεύουσιν, οἱ δὲ οἷσ νομίζουσιν ἐφ’ ὁτῳοῦν καὶ τοῦτον προσνομίζουσιν ὡσ κοινὸν ἁπάσησ ὄντα τῆσ γῆσ ἐξαίρετον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 7:6)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
οὐ μὴν τοῦτό γε ἐποιούμην ἐξαίρετον εἰσ τὴν ὑστεραίαν, ἀλλ’ ἐξ ἀρχῆσ ἔδει τῷ μέτρῳ στέργειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 8:14)
οὐ γὰρ δή που τὸ μὲν δῃοῦν Λακεδαιμονίοισ ἀποδώσομεν, τὸ δ’ ἡσυχάζειν πορθουμένουσ ἡμῖν ἀποκείσεται, ὥσπερ τῇ μὲν Ἀττικῇ σύνηθεσ ὂν τὸ φθείρεσθαι, τῇ δὲ ἐκείνων γέρασ τι καὶ τιμὴν ἀνεῖσθαι τὸ μόνην ἐξαίρετον εἶναι τῶν τοῦ πολέμου κακῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 19:13)
δεινὸν δέ μοι φαίνεται καὶ τοῦτο εἰ Φωκεῖσ μὲν ὤφειλον δίκην, ἐπειδὴ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ κατέλαβον, ὁ δ’ οὐ μόνον τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ συλῆσαι τὸ ἱερὸν ἄγων τὰ Πύθια καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ἐξηγούμενοσ τὰ μηδὲν ἑαυτῷ προσήκοντα, ἀντὶ δὲ τοῦ τὸ ἐν Δελφοῖσ μόνον συλῆσαι δύο μὲν καὶ τριάκοντα ὁμοῦ πόλεων ἱερὰ ἐπὶ Θρᾴκησ οὐ σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀνῃρηκὼσ, χωρὶσ δὲ τούτων ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα συλῶν καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον ποιούμενοσ, οὐ νεὼσ, οὐκ ἀναθήματα, οὐ τείχη, οὐχ ἵππουσ, οὐχ ὅπλα, οὐ χρήματα, οὐ σώματα, οὐ λιμένασ, οὐ πολιτείαν, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ ὑπὸ βροντῆσ κινῶν, καὶ τὰ μὲν ἄρδην ἀφανίζων, τοῖσ δ’ ὅ τι ἂν βούληται χρώμενοσ, οὗτοσ δ’ οὐχὶ δίκην ὀφείλειν δόξει τούτων, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτησ στεφανώσεται, καὶ ταῦθ’ ὑφ’ ὑμῶν, ὧν τῇ τάξει λελύμανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:12)
ταῦτα δ’ οὕτω θεὶσ καὶ ἡνιόχουσ καὶ τὰ τοιαῦτα ἐπεισαγαγὼν ἐνταυθοῖ τόν γε Ἀριστείδην οὐ μόνον οὐδὲν φλαῦρον εἴρηκεν, ἀλλὰ καὶ σαφῶσ ἐξαίρετον τῶν ἄλλων πεποίηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 88:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION