헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅτι Περσεὺσ ἀναθαρρῶν ἤδη κατ’ ὀλίγον μετὰ τὴν φυγήν, Νικίαν καὶ Ἀνδρόνικον, οὓσ ἐπὶ τὸν καταποντισμὸν τῶν χρημάτων καὶ τὸν ἐμπρησμὸν τῶν νεῶν ἐπεπόμφει, περιποιήσασ αὑτῷ καὶ τὰσ ναῦσ καὶ τὰ χρήματα, συνίστορασ ἡγούμενοσ αἰσχροῦ φόβου καὶ ἑτέροισ ἐξαγγελεῖν, ἀπέκτεινεν ἀθεμίστωσ, καὶ ἀπὸ τοῦδε εὐθὺσ ἐκ μεταβολῆσ ὠμὸσ καὶ εὐχερὴσ ἐσ ἅπαντασ ἐγένετο, καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδ’ εὔβουλόν οἱ ἔτι ἦν, ἀλλ’ ὁ πιθανώτατοσ ἐσ εὐβουλίαν καὶ λογίσασθαι δεξιὸσ καὶ εὐτολμότατοσ ἐσ μάχασ, ὅσα γε μὴ σφάλλοιτο δι’ ἀπειρίαν, ἀθρόωσ τότε καὶ παραλόγωσ ἐσ δειλίαν καὶ ἀλογιστίαν ἐτράπετο, καὶ ταχὺσ καὶ εὐμετάθετοσ ἄφνω καὶ σκαιὸσ ἐσ πάντα ἐγένετο, ἀρχομένησ αὐτὸν ἐπιλείπειν τῆσ τύχησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17:26)
‐ ἦ μήν, ἐάν μοι μὴ εἴπῃσ τὸν λόγον ἐναντίον αὐτῆσ ταύτησ, μηδέποτέ σοι ἕτερον λόγον μηδένα μηδενὸσ μήτε ἐπιδείξειν μήτε ἐξαγγελεῖν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 64:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION