헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὁ τηλικοῦτοσ τὸ μέγεθοσ κόλαξ, πρῶτοσ διὰ τῶν κατασκόπων τῶν παρὰ Χαριδήμου πυθόμενοσ τὴν Φιλίππου τελευτήν, τῶν μὲν θεῶν συμπλάσασ ἑαυτῷ ἐνύπνιον κατεψεύσατο, ὡσ οὐ παρὰ Χαριδήμου τὸ πρᾶγμα πεπυσμένοσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ Διὸσ καὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, οὓσ μεθ’ ἡμέραν ἐπιορκῶν νύκτωρ φησὶν ἑαυτῷ διαλέγεσθαι καὶ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι προλέγειν, ἑβδόμην δ’ ἡμέραν τῆσ θυγατρὸσ αὐτῷ τετελευτηκυίασ, πρὶν πενθῆσαι καὶ τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι, στεφανωσάμενοσ καὶ λευκὴν ἐσθῆτα λαβὼν ἐβουθύτει καὶ παρενόμει, τὴν μόνην ὁ δείλαιοσ καὶ πρώτην αὐτὸν πατέρα προσειποῦσαν ἀπολέσασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 77 1:1)
ἐσ ἑβδόμην γὰρ καθίστανται, εὖτε καὶ κοιλίησ ἐκταραχθείσησ χολωδέων, ἀναπνοῆσ κατάστασισ , γνώμη εὐσταθὴσ, πυρετοὶ ἐνδιδόντεσ , εὔσιτοι · ἢν δὲ ἀπὸ τῆσ δευτέρησ ἑβδομάδοσ τάδε ἄρξηται, ἐσ τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην καθίστανται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.135)
Ἢν χολῆσ ξανθῆσ, λεκιθώδεοσ , ἢ κροκοει δέοσ, ἢ τῆσ μελαγχλώρου, ἐσ τὸ παντελὲσ ἀνάχυσισ ἀπὸ τοῦ σπλάγχνου γένηται, τὸ πάθοσ ἴκτεροσ κικλήσκεται, χαλεπὸν μὲν ἐν ὀξέσι· οὐ γὰρ μόνον πρὸ ἑβδόμησ κτείνει φανὲν, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἑβδόμην ἔκτεινε μυρίουσ · σπανίωσ δὲ εὖτε ἔκρινε πυρετὸν ἐσ τέλοσ τὸ πάθοσ, ἀλλ’ αὐτὸσ οὐ Ῥηϊδίωσ λύεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.300)
Ἤδη δὲ ἐπὶ τοῖσδε καὶ σικύησ καιρὸσ γένοιτο · ἄριστοσ δὲ ὁ μετὰ ἑβδόμην, πρόσθεν δὲ μὴ ξυνεπειχθείησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.386)
Τὴν δὲ ἑβδόμην πόλιν ἐξ ἐφόδου ἔλαβε, Πτολεμαῖοσ μὲν λέγει, ὅτι αὐτοὺσ σφᾶσ ἐνδόντασ, Ἀριστόβουλοσ δέ, ὅτι βίᾳ καὶ ταύτην ἐξεῖλεν καὶ ὅτι πάντασ τοὺσ καταληφθέντασ ἐν αὐτῇ ἀπέκτεινε.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 3 4:6)
ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτουσ κατέστησεν Τίτον Κοί̈ντιον καὶ Νίττον Μενήνιον, Ἠλεῖοι δ’ ἤγαγον Ὀλυμπιάδα ἑβδόμην πρὸσ ταῖσ ὀγδοήκοντα, καθ’ ἣν ἐνίκα στάδιον Σώφρων Ἀμπρακιώτησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 37 2:1)
καὶ τὴν μὲν ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖσ, τὴν δ’ ἑβδόμην Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ τὴν Ἀκτὴν καλουμένην οἰκοῦντεσ, τὴν δ’ ὀγδόην Ἀκαρνᾶνεσ, ἐνάτην δὲ Φωκεῖσ καὶ Λοκροί, τὴν δ’ ἐπὶ πᾶσιν Ὀλύνθιοι καὶ οἱ ἐπὶ Θρᾴκησ κατοικοῦντεσ σύμμαχοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 31 2:3)
πρώτην Μεγαρικήν, δευτέραν Ἐρετρικήν, τρίτην Κυρηναϊκήν, τετάρτην Ἐπικούρειον, πέμπτην Ἀννικέρειον, ἕκτην Θεοδώρειον, ἑβδόμην Ζηνώνειον τὴν καὶ Στωϊκήν, ὀγδόην Ἀκαδημαϊκὴν τὴν ἀρχαίαν, ἐνάτην Περιπατητικήν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, PROOIMION 19:5)
Λέγει δὲ αὐτὸν Σωσικράτησ ἐλθεῖν εἰσ Ἀθήνασ κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν ἑβδόμην Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ἄρχοντοσ Εὐκράτουσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. h'. ANAXARSIS O SKUQHS 1:5)
Ἀφηγήσατο δὲ τῆσ σχολῆσ ἔτη τέτταρα πρὸσ τοῖσ τετταράκοντα, Στράτωνοσ αὐτὸν ἐν ταῖσ διαθήκαισ καταλιπόντοσ κατὰ τὴν ἑβδόμην καὶ εἰκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN 4:2)
εἶτα Λυκίσκοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ἑβδόμην τῶν Φιλιππικῶν δημηγοριῶν διέθετο πρὸσ τὰσ ἐκ Πελοποννήσου πρεσβείασ, ταύτην τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοσ·
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 10 2:6)
τέωσ ἐδόκει μέγιστον ἰσχύειν κατὰ γῆν, οὐδὲν ἔτι ἀντίπαλον ἔχουσα οὔτε βάρβαρον φῦλον οὔτε Ἑλληνικὸν γενεὰν ἑβδόμην ἤδη τὴν ἐπ’ ἐμοῦ διαμένει παντὸσ ἄρχουσα τόπου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 3 8:1)
καὶ οὐθὲν ἂν ἐκώλυσεν ἅπαν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ Ῥωμαίων ἑβδόμην ἤδη κρατούμενον ὑπ’ αὐτῶν γενεάν, εἴπερ ἦσαν βάρβαροι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 70 7:2)
Καὶ δὴ καὶ φυσιολογεῖν Μωυσῆσ μετὰ τὴν ἑβδόμην ἤρξατο περὶ τῆσ τἀνθρώπου κατασκευῆσ λέγων οὕτωσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 42:1)
" τῆσ μὲν οὖν ἐπὶ τῷ φόνῳ τιμωρίασ αὐτὸν ἠφίει θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ δι’ αὐτῆσ ἱκετεύσαντα μὴ λαβεῖν ὀργὴν αὐτῷ χαλεπωτέραν, ἐπάρατον δ’ αὐτὸν ἐτίθει καὶ τοὺσ ἐγγόνουσ αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι κατὰ τὴν ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν, καὶ τῆσ γῆσ αὐτὸν ἐκείνησ ἐκβάλλει σὺν τῇ γυναικί.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 70:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION