헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπισκύνιον οὖν μέγα ἕλκεται καλύπτειν ὄσσε, ὅκωσ τοῖσ θυμουμένοισ, ἢ λέουσι· διὰ τόδε καὶ λεόντιον κικλήσκεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.378)
φρίξασ δ’ αὐτοκόμου λοφιᾶσ λασιαύχενα χαίταν, δεινὸν ἐπισκύνιον ξυνάγων βρυχώμενοσ ἥσει ῥήματα γομφοπαγῆ πινακηδὸν ἀποσπῶν γηγενεῖ φυσήματι·
(아리스토파네스, Frogs, Choral, strophe 31)
ταῖσ δὲ γενναιοτάταισ καὶ ἐπισκύνιον πρόσεστιν, καὶ σοβαραὶ φαίνονται, καὶ τὸ βάδισμα κοῦφον καὶ πυκνὸν καὶ ἁβρόν·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 7 7:1)
ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, πᾶν δέ τ’ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·
(호메로스, 일리아스, Book 17 12:8)
ὁ δ’ Ὁμηρικὸσ λέων, ᾧ ῥά τε νήπι’ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ἄνδρεσ ἐπακτῆρεσ, ὁ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, πᾶν δὲ τ̓ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτον, ἆρ’ ὅμοιόσ ἐστι διανοουμένῳ πρὸσ τοὺσ κυνηγοὺσ σπένδεσθαι περὶ τῶν τέκνων;
(플루타르코스, De amore prolis, section 2 4:3)
πᾶν δὲ τ’ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων ἆρ’ οὐχ ὅμοιόσ;
(플루타르코스, De amore prolis, section 2 14:1)
κατά τε γὰρ τὴν ἐπιφάνειαν ἦν ἱκανὸσ καὶ πρὸσ πᾶσαν σωματικὴν χρείαν τὴν διατείνουσαν εἰσ τὸν πραγματικὸν τρόπον εὔθετοσ, κατά τε τὴν ἐπίφασιν εἶχεν ἐπισκύνιον καὶ τάξιν οὐκ ἀνοίκειον τῆσ ἡλικίασ.
(폴리비오스, Histories, book 25, b. olymp. 150, 2. res macedoniae 6:1)
τοῖον ἐπισκύνιον βλοσυρῷ ἐπέκειτο προσώπῳ.
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος63)
καὶ χρόνιον γλυπτοῖσι μέλαν πεφυλαγμένον ἄντροισ, καὶ γλυφίδασ καλάμων ἄκρα μελαινομένων Ἑρμείῃ Φιλόδημοσ, ἐπεὶ χρόνῳ ἐκκρεμὲσ ἤδη ἦλθε κατ’ ὀφθαλμῶν ῥυσὸν ἐπισκύνιον.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 64 1:1)
τὸν κύνα Διογένη, νεκυοστόλε, δέξο με, πορθμεῦ, γυμνώσαντα βίου παντὸσ ἐπισκύνιον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 631)
ὃσ δ’ ὅτε μερμήριξε, καὶ ἔδρακε βίβλον ἑκάστην, εἶπεν ἐπιστρέψασ γυρὸν ἐπισκύνιον ἢ σοί, ἢ τῷ ἑλόντι τεὴν θεράπαιναν ἀνάγκη δουλεύειν κείνουσ, ὧν χάριν ἐξερέεισ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 376 1:3)
ναὶ γὰρ δὴ τὰ σά, κοῦρε, τὰ καὶ κωφοῖσι λαλεῦντα ὄμματα, καὶ μὰ τὸ σὸν φαιδρὸν ἐπισκύνιον, ἤν μοι συννεφὲσ ὄμμα βάλῃσ ποτέ, χεῖμα δέδορκα·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1593)
εἰσ εἰκόνα Λυσιμάχου βασιλέωσ χαίτην καὶ ῥόπαλον καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἀταρβῆ θυμὸν ὁρῶν, βλοσυρόν τ’ ἀνδρὸσ ἐπισκύνιον, ζήτει δέρμα λέοντοσ ἐπ’ εἰκόνι·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1001)

SEARCH

MENU NAVIGATION